مهیمن (اسامی و اوصاف قرآن): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
 
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
  
«مهیمن» به معنای حافظ، شاهد، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی‌ بخش و یکی از اسامی و صفات قرآن است:  
+
«مهیمن» به معنای حافظ، شاهد، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی‌ بخش و یکی از اسامی و صفات [[قرآن]] است:  
  
{{متن قرآن|«وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ»}}؛ و این کتاب [[قرآن]] را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق می‌کند و حاکم بر آن‌ها است. ([[سوره مائده]]/48)
+
{{متن قرآن|«وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ»}}؛ و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق می‌کند و حاکم بر آن‌ها است. ([[سوره مائده]]/48)
  
[[قرآن]]، حافظ کتاب‌های گذشته است و اصل وجود آن‌ها را تثبیت و تصدیق می‌کند و مراقب است و بر آن‌ها اشراف دارد و در نتیجه می‌تواند بعضی از [[احکام]] آن‌ها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن‌ها را بیان می‌کند.
+
[[قرآن]]، حافظ کتاب‌های گذشته است و اصل وجود آن‌ها را تثبیت و تصدیق می‌کند و مراقب است و بر آن‌ها اشراف دارد و در نتیجه می‌تواند بعضی از [[احکام]] آن‌ها را [[نسخ]] و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن‌ها را بیان می‌کند.
  
واژه «مهیمن» دو بار در [[قرآن]] بکار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است و دیگری در آیه 23 [[سوره حشر]] که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.
+
واژه «مهیمن» دو بار در [[قرآن]] بکار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است و دیگری در آیه 23 [[سوره حشر]] که وصف [[خداوند|خداوند متعالی]] قرار گرفته است.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%85%D9%87%DB%8C%D9%85%D9%86_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)]  
+
 
 +
*فرهنگ نامه علوم قرآن، نویسنده: دفتر تبلیغات اسلامی، جلد: 1 ص: 4643 به نقل از [http://lib.eshia.ir/26683/1/4643 کتابخانه مدرسه فقاهت].
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]]
 
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۲

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«مهیمن» به معنای حافظ، شاهد، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی‌ بخش و یکی از اسامی و صفات قرآن است:

«وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ»؛ و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق می‌کند و حاکم بر آن‌ها است. (سوره مائده/48)

قرآن، حافظ کتاب‌های گذشته است و اصل وجود آن‌ها را تثبیت و تصدیق می‌کند و مراقب است و بر آن‌ها اشراف دارد و در نتیجه می‌تواند بعضی از احکام آن‌ها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن‌ها را بیان می‌کند.

واژه «مهیمن» دو بار در قرآن بکار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است و دیگری در آیه 23 سوره حشر که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.

منابع