آیه 48 سوره مائده

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<47 آیه 48 سوره مائده 49>>
سوره : سوره مائده (5)
جزء : 6
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و ما این (قرآن عظیم) را به حق بر تو فرستادیم که تصدیق به درستی و راستی همه کتب که در برابر اوست نموده و بر حقیقت کتب آسمانی پیشین گواهی می‌دهد. پس حکم کن میان آنها به آنچه خدا فرستاد و در اثر پیروی از خواهش‌های ایشان حکم حقی که بر تو آمده وامگذار، ما برای هر قومی از شما شریعت و طریقه‌ای مقرّر داشتیم، و اگر خدا می‌خواست همه شما را یک امت می‌گردانید، و لیکن (این نکرد) تا شما را به احکامی که در کتاب خود به شما فرستاد بیازماید. پس به کارهای نیک سبقت گیرید، که بازگشت همه شما به سوی خداست و در آنچه اختلاف می‌نمایید شما را به (حقیقت) آن آگاه خواهد ساخت.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

We have sent down to you the Book with the truth, confirming what was before it of the Book and as a guardian over it. So judge between them by what Allah has sent down, and do not follow their desires against the truth that has come to you. For each [community] among you We had appointed a code [of law] and a path, and had Allah wished He would have made you one community, but [His purposes required] that He should test you in respect to what He has given you. So take the lead in all good works. To Allah shall be the return of you all, whereat He will inform you concerning that about which you used to differ.

معانی کلمات آیه

مهيمن: مراقب و نگهدارنده. «همين على كذا: صار رقيبا عليه و حافظا». در ضمن اسماء حسنى آمده  «الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ» يعنى ايمنى دهنده و نگهدارنده بندگان.

شرعة: شرع: راه آشكار. شرعه و شريعت: طريقه آشكار. آن در اصل به معنى ظهور است.

منهاج: نهج و منهاج: راه آشكار. على هذا شرعه و منهاج هر دو به يك معنى است.

فاستبقوا: استباق: مسابقه و پيشى گرفتن بر يكديگر. «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ» يعنى در خوب ها بر يكديگر پيش گيريد.

خيرات: خوبها، اختيار شده ها. مفرد آن خير است.

مرجعكم: مرجع (به كسر جيم) مصدر ميمى است به معنى رجوع و برگشت.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ وَ مُهَيْمِناً عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ عَمَّا جاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي ما آتاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ «48»

و ما كتاب (قرآن) را به حقّ بر تو نازل كرديم، در حالى كه كتب آسمانى پيشين را تصديق مى‌كند و حاكم و حافظ آنها است. پس به آنچه خداوند نازل كرده، ميان آنان حكم كن و (با دور شدن) از حقّى كه براى تو آمده، از هوا و هوس آنان پيروى مكن، ما براى هر يك از شما آيين و طريقه‌ى روشنى قرار داديم و اگر خداوند مى‌خواست، همه‌ى شما را يك امّت قرار مى‌داد (و همه يك قانون و آيين داشتيد). ولى (خداوند مى‌خواهد) تا شمارا در آنچه به شما داده بيازمايد، پس در كارهاى نيك سبقت بگيريد، (و بدانيد كه) بازگشت همه‌ى شما به سوى خداست، پس او شمارا به آنچه در آن اختلاف مى‌كرديد آگاه خواهد ساخت.

جلد 2 - صفحه 307

نکته ها

«شِرْعَةً»، راهى است كه به نهر آب منتهى شود. «منهاج»، راه روشن است. ابن‌عباس مى‌گويد: «شِرْعَةً»، احكامى است كه در قرآن آمده، و «منهاج» سنّت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است. «1» كلمه «مهيمن» به معناى مراقب و محافظ است.

تصديق آسمانى بودن كتاب تورات وانجيل، به معناى ابقاى آنها براى هميشه نيست، بلكه به معناى همسويى و هماهنگى محتواى همه‌ى كتب آسمانى است. «مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ»

اصول همه‌ى اديان يكى است؛ ولى «شرايع» آنها متعدّد، مثل دريايى كه نهرهاى ورودى به آن متعدّد است. دين و شريعت، راهى است كه ما را به حيات واقعى و انسانى مى‌رساند، ولى در هر زمان تنها يك شريعت پذيرفته است.

پیام ها

1- قرآن، سراسر حقّ و پيراسته از هر باطلى است. «الْكِتابَ بِالْحَقِّ»

2- قرآن در عصر پيامبر نيز به صورت مكتوب بوده است. «الْكِتابَ»

3- قرآن، حافظ اصول كتاب‌هاى آسمانى ديگر است. «مُهَيْمِناً عَلَيْهِ»

4- مى‌توان ميان اهل كتاب، طبق قرآن حكم كرد. «فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ»

5- خطرى كه رهبران را تهديد مى‌كند، پيروى از تمايلات مردم و ناديده گرفتن حقّ است. «وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ»

6- يكى از ابزار آزمايش الهى، آمدن شريعت جديد است، تا روشن شود چه كسى ايمان مى‌آورد و چه كسى كفر و تعصّب مى‌ورزد. لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ شِرْعَةً ... لِيَبْلُوَكُمْ‌

7- انسان در طول تاريخ به راهنمايى انبيا نيازمند بوده است. «لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً»


«1». مفردات راغب.

جلد 2 - صفحه 308

8- به جاى سرسختى‌هاى منفى، و پيش از آنكه فرصت را از دست بدهيم در كارهاى خير سبقت بجوييم. «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ»

9- محور و هدف مسابقات، بايد امور خير و معنوى باشد. «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع