فرج المهموم (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{<I>منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.</I>} نام كامل ك...' ایجاد کرد)
 
 
(۱۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{<I>منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.</I>}
+
{{مشخصات کتاب
  
نام كامل كتاب آنچنان كه در مقدمه كتاب آمده: «فرج المهموم في معرفة نهج الحلال من علم النجوم» است.
+
|عنوان=
  
اين كتاب اثر عالم بزرگوار، سيد رضى الدين، على بن طاووس حلى، متوفاى 664 هجرى است.
+
|تصویر= [[پرونده:فرج المهموم.jpg|240px|وسط]]
  
موضوع
+
|نویسنده= سید بن طاووس
  
بيان موارد حلال و حرام از نجوم و شرح حال موافقين و مخالفين با اين علم و كسانى كه عالم به اين علم بوده اند و اثبات اينكه ستارگان مؤثر در اين عالم نيستند ؛ بلكه تنها نشانه هايى هستند از طرف خداوند بر حوادث.
+
|موضوع= نجوم
  
علم نجوم
+
|زبان= عربی
  
يكى از قديمى ترين علمهاى موجود در جهان علم نجوم است كه قرن ها قبل از اسلام هم گسترش فراوانى داشته است.
+
|تعداد جلد= 1
  
اسلام با اين علم دو برخورد متفاوت داشت، از يك سو مقابل آن ايستاد و آن را رد كرد و از سويى ديگر بر برخى احكام آن مُهر قبولى زد.
+
|عنوان افزوده1=
  
آنچه سيد ابن طاووس در اين كتاب اثبات مى كند آن است كه: نجوم ممنوع و مورد نكوهش در زبان شرع و دين علمى است كه ستارگان را داراى قدرت و فاعليت مى داند و آنها را منشأ بسيارى از حوادث مى داند و براى آنها مؤثريت قطعى قائل است.
+
|افزوده1=
  
در مقابل، آن نجومى كه يك علم است و براى شناخت راهها و قبله و سال و ماه و...به كار مى رود و از سويى ستارگان و وضعيت آنها را تنها نشانه اى از طرف خداوند بر بعضى حوادث مى داند، هيچ منعى ندارد و بسيارى از بزرگان مسلمين هم آن را آموخته و از آن استفاده مى نموده اند.
+
|عنوان افزوده2=
  
نقل
+
|افزوده2=
  
اين كتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى كه داشته و مؤلف آن نيز از بزرگان اماميه و مورد اعتمادترين علماى آنهاست، مورد توجه خاص و عام در طول چندين قرن بوده و بزرگانى چون علامه مجلسى در «بحار الأنوار»، حاج مولى باقر در «الدمعة الساكبة» و شيخ عبد النبى كاظمى در «تكملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل كرده اند.
+
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39497/ فرج المهموم]
  
تاريخ تأليف
+
}}
 +
این کتاب با نام کامل «فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم» یا «فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم» اثر [[سید بن طاووس]] (م، ۶۶۴ ق) است. این کتاب به دفع شبهه مجاز نبودن تعلیم علم [[نجوم]] می پردازد. سید ابن طاووس این کتاب را در سال ۶۵۰ هجرى و در جوار بارگاه [[امام حسین علیه السلام|سید الشهداء]] علیه السلام به اتمام رسانده است.
  
سيد ابن طاووس كتاب فرج المهموم را در سال 650 هجرى و در جوار بارگاه سيد الشهداء عليه السلام به اتمام رسانده است.
+
==مؤلف==
 +
سید رضی الدین علی بن موسی (۵۸۹-۶۶۴ ق)، معروف به [[سید بن طاووس]] از بزرگترین علمای ربانی [[شیعه]] در قرن هفتم بود. او از نوادگان [[امام حسن علیه السلام|امام حسن مجتبى]] و [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] (ع) است که در شهر [[حله]] ولادت نمود. جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از [[سادات]] بزرگوار [[مدینه|مدینه]] محسوب مى‌شد.  
  
ترتيب مطالب
+
سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر [[بغداد]] بود و وی را به سبب [[تقوا]]، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. او آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها [[دعا|ادعیه]] و [[زیارت|زیارات]] است. کتاب [[مقتل]] سید الشهداء او با نام [[اللهوف (کتاب)|لهوف]] نیز معروف است. [[علامه حلی]] و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند.
  
سيد ابن طاووس كتاب خويش را به يك مقدمه و 10 باب تقسيم كرده است:
+
==موضوع کتاب==
 +
آنچه سید بن طاووس در این کتاب در صدد بیان آن است این است که علم نجومی که به کمک آن حوادث آینده را پیشگویی می کنند یکی از علوم بوده و هیچ منعی ندارد، بلکه [[پیامبران|انبیاء]] و اولیاء خود به آن عالم بوده اند. اما نباید ستارگان را علت موجبه یا فاعل با اختیار دانست و پیشگویی های منجمین را که با عنوان احکام نجومی بیان می شود غیر قابل خدشه و قطعی دانست چرا که چه بسا [[اراده الهی]] به چیزی جز آنچه منجم حکم کرده است تعلق بگیرد.
  
مقدمه: شامل مطالبى است در اينكه علم نجوم و احكام آن قطعى نيست و موارد خطا در آن فراوان است و مالك و مؤثر اصلى خداست.
+
او همچنین در این کتاب به ذکر اسامی منجمین مسلمان پرداخته و پیشگویی های از آنها و از غیر از آنها قبل یا بعد از [[اسلام]] را که به حقیقت پیوسته است ذکر می کند که گویا هدف او از این کار رفع انکار کسانی است که دلالت ستارگان و علم از آنها به حوادث آینده را منکر می شوند یا ناباورانه بدان می نگرند.
  
باب اول: در اينكه نجوم و علم به آن از آيات الهى و معجزات پيامبر صلى الله عليه وآله است.
+
==اعتبار کتاب==
  
باب دوم: رد سخن كسانى كه مى گويند ستارگان قدرت مستقلى هستند در دنيا و با اختيار خود كار مى كنند و تأثير مى گذارند.
+
این کتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى که داشته و مؤلف آن نیز از بزرگان [[امامیه|امامیه]] و مورد اعتمادترین علماى آنهاست، مورد توجه خاص و عام در طول چندین قرن بوده و بزرگانى چون [[علامه مجلسى]] در «[[بحارالأنوار (کتاب)|بحار الأنوار]]»، حاج مولى باقر بهبهانی در «[[الدمعة الساکبه فی احوال النبی و العترة الطاهره (کتاب)|الدمعة الساکبه]]» و شیخ عبدالنبى کاظمى در «تکملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل کرده اند.
  
باب سوم: رواياتى از معصومين عليهم السلام پيرامون صحت علم نجوم
+
==محتوای کتاب==
  
باب چهارم: روايتى از امام هفتم عليه السلام در دفع مرگ از كسانى كه مرگشان به حساب نجوم رسيده باشد و...
+
سید ابن طاووس کتاب خویش را به یک مقدمه و ۱۰ باب تقسیم کرده است:
  
باب پنجم: اسامى علماى شيعه كه به علم نجوم آگاهى داشته اند.
+
*مقدمه مؤلف که مشتمل است به ذکر علم نجوم و اینکه اولیاء بدان عالمند.
 +
*باب اول: در اینکه نجوم و علم به آن از آیات مالک جهان و [[معجزه|معجزات]] صاحب رسالت [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلى الله علیه وآله است.
 +
*باب دوم: رد سخن کسانى که مى گویند ستارگان علت موجبه هستند یا فاعلی هستند که با اختیار خود کار می کند.
 +
*باب سوم: روایاتى از کسانی که گفته هایشان در علوم حجت است ([[معصوم|معصومین]] علیهم السلام) در مورد صحت علم نجوم.
 +
*باب چهارم: روایتى از [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام هفتم]] علیه السلام در موضوع دفع [[مرگ]] از کسانى که مرگشان به حساب نجوم رسیده باشد و...
 +
*باب پنجم: اسامى علماى [[شیعه|شیعه]] که به علم نجوم آگاهى داشته اند.
 +
*باب ششم: علماى دیگر فرقه هاى اسلامى در علم نجوم.
 +
*باب هفتم: عده اى از علماى نجوم که قبل از [[اسلام]] احکام نجومی که داده اند به صحت پیوسته است و اسمشان ذکر نشده است.
 +
*باب هشتم: احکام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها که مسلمان بوده اند و چه غیر مسلمانها.
 +
*باب نهم: منکرین صحت احکام نجوم و دلائل آنها و جواب به آنها.
 +
*باب دهم: در آنچه از برخی روایات ذکر می کنیم در باب کسانى که از نجوم بی نیاز بودند بخاطر اینکه پیامبر و ائمه ای که از پیامبر معصوم استمداد می کردند را می شناختند (و امکان ملاقات با آنها را داشتند).
  
باب ششم: علماى ديگر فرقه هاى اسلامى در علم نجوم
+
==منابع==
  
باب هفتم: عده اى از علماى نجوم كه قبل از اسلام احكامى داشته اند.
+
*مقدمه کتاب فرج المهموم.
 +
*نرم افزار جامع الاحادیث، بخش کتابشناسی.
  
باب هشتم: احكام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها كه مسلمان بوده اند و چه غير مسلمانها.
+
==متن کتاب ==
  
باب نهم: منكرين صحت احكام نجوم و ادله آنها و اقسامشان.
+
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39497/ '''فرج المهموم''']
  
باب دهم: كسانى كه تمام علم نجوم را مى دانستند و در عين حال بى نياز از آن بوده اند كه عبارت باشند از پيامبران صلى الله عليهم اجمعين و ائمه عليهم السلام و رواياتى از خبر دادن آنها به وقايع.
+
[[رده:منابع حدیثی]]
 
+
[[رده:آثار سید بن طاووس]]
منبع:[http://www.tebyan.net/index.aspx?PID=19667&LANGUAGE=2&PageSize=1&BOOKID=76130&PageIndex=0 تبیان]
+
{{حدیث}}
 
 
'''پیوند ها'''
 
 
 
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=74905&scope=Z-ljg0Zl-Mvx1Q4MgVhQ4m3B24ZlQTc4&flowLastAction=view&from=search&query=%D9%81%D8%B1%D8%AC%20%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%85%D9%88%D9%85&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true کتاب فرج المهموم]'''
 
 
 
----
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۷

فرج المهموم.jpg
نویسنده سید بن طاووس
موضوع نجوم
زبان عربی
تعداد جلد 1

فرج المهموم

این کتاب با نام کامل «فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم» یا «فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم» اثر سید بن طاووس (م، ۶۶۴ ق) است. این کتاب به دفع شبهه مجاز نبودن تعلیم علم نجوم می پردازد. سید ابن طاووس این کتاب را در سال ۶۵۰ هجرى و در جوار بارگاه سید الشهداء علیه السلام به اتمام رسانده است.

مؤلف

سید رضی الدین علی بن موسی (۵۸۹-۶۶۴ ق)، معروف به سید بن طاووس از بزرگترین علمای ربانی شیعه در قرن هفتم بود. او از نوادگان امام حسن مجتبى و امام سجاد (ع) است که در شهر حله ولادت نمود. جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب مى‌شد.

سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر بغداد بود و وی را به سبب تقوا، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. او آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها ادعیه و زیارات است. کتاب مقتل سید الشهداء او با نام لهوف نیز معروف است. علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند.

موضوع کتاب

آنچه سید بن طاووس در این کتاب در صدد بیان آن است این است که علم نجومی که به کمک آن حوادث آینده را پیشگویی می کنند یکی از علوم بوده و هیچ منعی ندارد، بلکه انبیاء و اولیاء خود به آن عالم بوده اند. اما نباید ستارگان را علت موجبه یا فاعل با اختیار دانست و پیشگویی های منجمین را که با عنوان احکام نجومی بیان می شود غیر قابل خدشه و قطعی دانست چرا که چه بسا اراده الهی به چیزی جز آنچه منجم حکم کرده است تعلق بگیرد.

او همچنین در این کتاب به ذکر اسامی منجمین مسلمان پرداخته و پیشگویی های از آنها و از غیر از آنها قبل یا بعد از اسلام را که به حقیقت پیوسته است ذکر می کند که گویا هدف او از این کار رفع انکار کسانی است که دلالت ستارگان و علم از آنها به حوادث آینده را منکر می شوند یا ناباورانه بدان می نگرند.

اعتبار کتاب

این کتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى که داشته و مؤلف آن نیز از بزرگان امامیه و مورد اعتمادترین علماى آنهاست، مورد توجه خاص و عام در طول چندین قرن بوده و بزرگانى چون علامه مجلسى در «بحار الأنوار»، حاج مولى باقر بهبهانی در «الدمعة الساکبه» و شیخ عبدالنبى کاظمى در «تکملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل کرده اند.

محتوای کتاب

سید ابن طاووس کتاب خویش را به یک مقدمه و ۱۰ باب تقسیم کرده است:

  • مقدمه مؤلف که مشتمل است به ذکر علم نجوم و اینکه اولیاء بدان عالمند.
  • باب اول: در اینکه نجوم و علم به آن از آیات مالک جهان و معجزات صاحب رسالت پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله است.
  • باب دوم: رد سخن کسانى که مى گویند ستارگان علت موجبه هستند یا فاعلی هستند که با اختیار خود کار می کند.
  • باب سوم: روایاتى از کسانی که گفته هایشان در علوم حجت است (معصومین علیهم السلام) در مورد صحت علم نجوم.
  • باب چهارم: روایتى از امام هفتم علیه السلام در موضوع دفع مرگ از کسانى که مرگشان به حساب نجوم رسیده باشد و...
  • باب پنجم: اسامى علماى شیعه که به علم نجوم آگاهى داشته اند.
  • باب ششم: علماى دیگر فرقه هاى اسلامى در علم نجوم.
  • باب هفتم: عده اى از علماى نجوم که قبل از اسلام احکام نجومی که داده اند به صحت پیوسته است و اسمشان ذکر نشده است.
  • باب هشتم: احکام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها که مسلمان بوده اند و چه غیر مسلمانها.
  • باب نهم: منکرین صحت احکام نجوم و دلائل آنها و جواب به آنها.
  • باب دهم: در آنچه از برخی روایات ذکر می کنیم در باب کسانى که از نجوم بی نیاز بودند بخاطر اینکه پیامبر و ائمه ای که از پیامبر معصوم استمداد می کردند را می شناختند (و امکان ملاقات با آنها را داشتند).

منابع

  • مقدمه کتاب فرج المهموم.
  • نرم افزار جامع الاحادیث، بخش کتابشناسی.

متن کتاب

فرج المهموم