فرج المهموم (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(بخش بندی متن و ایجاد لینک)
 
(۱۱ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{عدم احراز اعتبار منبع|ماخذ=پایگاه}}
+
{{مشخصات کتاب
  
 +
|عنوان=
  
__toc__
+
|تصویر= [[پرونده:فرج المهموم.jpg|240px|وسط]]
نام كامل كتاب آنچنان كه در مقدمه كتاب آمده: «فرج المهموم في معرفة نهج الحلال من علم النجوم» است.
 
  
اين كتاب اثر عالم بزرگوار، سيد رضى الدين، على بن طاووس حلى،(معروف به [[سید بن طاووس]]) متوفاى 664 هجرى است.
+
|نویسنده= سید بن طاووس
  
== موضوع ==
+
|موضوع= نجوم
  
بيان موارد حلال و حرام از نجوم و شرح حال موافقين و مخالفين با اين علم و كسانى كه عالم به اين علم بوده اند و اثبات اينكه ستارگان مؤثر در اين عالم نيستند ؛ بلكه تنها نشانه هايى هستند از طرف خداوند بر حوادث.
+
|زبان= عربی
  
== علم نجوم ==
+
|تعداد جلد= 1
  
يكى از قديمى ترين علمهاى موجود در جهان علم نجوم است كه قرن ها قبل از اسلام هم گسترش فراوانى داشته است.
+
|عنوان افزوده1=
  
اسلام با اين علم دو برخورد متفاوت داشت، از يك سو مقابل آن ايستاد و آن را رد كرد و از سويى ديگر بر برخى احكام آن مُهر قبولى زد.
+
|افزوده1=
  
آنچه سيد ابن طاووس در اين كتاب اثبات مى كند آن است كه: نجوم ممنوع و مورد نكوهش در زبان شرع و دين علمى است كه ستارگان را داراى قدرت و فاعليت مى داند و آنها را منشأ بسيارى از حوادث مى داند و براى آنها مؤثريت قطعى قائل است.
+
|عنوان افزوده2=
  
در مقابل، آن نجومى كه يك علم است و براى شناخت راهها و قبله و سال و ماه و...به كار مى رود و از سويى ستارگان و وضعيت آنها را تنها نشانه اى از طرف خداوند بر بعضى حوادث مى داند، هيچ منعى ندارد و بسيارى از بزرگان مسلمين هم آن را آموخته و از آن استفاده مى نموده اند.
+
|افزوده2=
  
== نقل ==
+
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39497/ فرج المهموم]
  
اين كتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى كه داشته و مؤلف آن نيز از بزرگان اماميه و مورد اعتمادترين علماى آنهاست، مورد توجه خاص و عام در طول چندين قرن بوده و بزرگانى چون علامه مجلسى در «بحار الأنوار»، حاج مولى باقر در «الدمعة الساكبة» و شيخ عبد النبى كاظمى در «تكملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل كرده اند.
+
}}
 +
این کتاب با نام کامل «فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم» یا «فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم» اثر [[سید بن طاووس]] (م، ۶۶۴ ق) است. این کتاب به دفع شبهه مجاز نبودن تعلیم علم [[نجوم]] می پردازد. سید ابن طاووس این کتاب را در سال ۶۵۰ هجرى و در جوار بارگاه [[امام حسین علیه السلام|سید الشهداء]] علیه السلام به اتمام رسانده است.
  
== تاريخ تأليف ==  
+
==مؤلف==
 +
سید رضی الدین علی بن موسی (۵۸۹-۶۶۴ ق)، معروف به [[سید بن طاووس]] از بزرگترین علمای ربانی [[شیعه]] در قرن هفتم بود. او از نوادگان [[امام حسن علیه السلام|امام حسن مجتبى]] و [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] (ع) است که در شهر [[حله]] ولادت نمود. جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از [[سادات]] بزرگوار [[مدینه|مدینه]] محسوب مى‌شد.
  
سيد ابن طاووس كتاب فرج المهموم را در سال 650 هجرى و در جوار بارگاه سيد الشهداء عليه السلام به اتمام رسانده است.
+
سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر [[بغداد]] بود و وی را به سبب [[تقوا]]، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. او آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها [[دعا|ادعیه]] و [[زیارت|زیارات]] است. کتاب [[مقتل]] سید الشهداء او با نام [[اللهوف (کتاب)|لهوف]] نیز معروف است. [[علامه حلی]] و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند.
  
== ترتيب مطالب ==  
+
==موضوع کتاب==  
 +
آنچه سید بن طاووس در این کتاب در صدد بیان آن است این است که علم نجومی که به کمک آن حوادث آینده را پیشگویی می کنند یکی از علوم بوده و هیچ منعی ندارد، بلکه [[پیامبران|انبیاء]] و اولیاء خود به آن عالم بوده اند. اما نباید ستارگان را علت موجبه یا فاعل با اختیار دانست و پیشگویی های منجمین را که با عنوان احکام نجومی بیان می شود غیر قابل خدشه و قطعی دانست چرا که چه بسا [[اراده الهی]] به چیزی جز آنچه منجم حکم کرده است تعلق بگیرد.
  
سيد ابن طاووس كتاب خويش را به يك مقدمه و 10 باب تقسيم كرده است:
+
او همچنین در این کتاب به ذکر اسامی منجمین مسلمان پرداخته و پیشگویی های از آنها و از غیر از آنها قبل یا بعد از [[اسلام]] را که به حقیقت پیوسته است ذکر می کند که گویا هدف او از این کار رفع انکار کسانی است که دلالت ستارگان و علم از آنها به حوادث آینده را منکر می شوند یا ناباورانه بدان می نگرند.
  
مقدمه: شامل مطالبى است در اينكه علم نجوم و احكام آن قطعى نيست و موارد خطا در آن فراوان است و مالك و مؤثر اصلى خداست.
+
==اعتبار کتاب==
  
باب اول: در اينكه نجوم و علم به آن از آيات الهى و معجزات پيامبر صلى الله عليه وآله است.
+
این کتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى که داشته و مؤلف آن نیز از بزرگان [[امامیه|امامیه]] و مورد اعتمادترین علماى آنهاست، مورد توجه خاص و عام در طول چندین قرن بوده و بزرگانى چون [[علامه مجلسى]] در «[[بحارالأنوار (کتاب)|بحار الأنوار]]»، حاج مولى باقر بهبهانی در «[[الدمعة الساکبه فی احوال النبی و العترة الطاهره (کتاب)|الدمعة الساکبه]]» و شیخ عبدالنبى کاظمى در «تکملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل کرده اند.
  
باب دوم: رد سخن كسانى كه مى گويند ستارگان قدرت مستقلى هستند در دنيا و با اختيار خود كار مى كنند و تأثير مى گذارند.
+
==محتوای کتاب==
  
باب سوم: رواياتى از معصومين عليهم السلام پيرامون صحت علم نجوم
+
سید ابن طاووس کتاب خویش را به یک مقدمه و ۱۰ باب تقسیم کرده است:
  
باب چهارم: روايتى از امام هفتم عليه السلام در دفع مرگ از كسانى كه مرگشان به حساب نجوم رسيده باشد و...
+
*مقدمه مؤلف که مشتمل است به ذکر علم نجوم و اینکه اولیاء بدان عالمند.
 +
*باب اول: در اینکه نجوم و علم به آن از آیات مالک جهان و [[معجزه|معجزات]] صاحب رسالت [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلى الله علیه وآله است.
 +
*باب دوم: رد سخن کسانى که مى گویند ستارگان علت موجبه هستند یا فاعلی هستند که با اختیار خود کار می کند.
 +
*باب سوم: روایاتى از کسانی که گفته هایشان در علوم حجت است ([[معصوم|معصومین]] علیهم السلام) در مورد صحت علم نجوم.
 +
*باب چهارم: روایتى از [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام هفتم]] علیه السلام در موضوع دفع [[مرگ]] از کسانى که مرگشان به حساب نجوم رسیده باشد و...
 +
*باب پنجم: اسامى علماى [[شیعه|شیعه]] که به علم نجوم آگاهى داشته اند.
 +
*باب ششم: علماى دیگر فرقه هاى اسلامى در علم نجوم.
 +
*باب هفتم: عده اى از علماى نجوم که قبل از [[اسلام]] احکام نجومی که داده اند به صحت پیوسته است و اسمشان ذکر نشده است.
 +
*باب هشتم: احکام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها که مسلمان بوده اند و چه غیر مسلمانها.
 +
*باب نهم: منکرین صحت احکام نجوم و دلائل آنها و جواب به آنها.
 +
*باب دهم: در آنچه از برخی روایات ذکر می کنیم در باب کسانى که از نجوم بی نیاز بودند بخاطر اینکه پیامبر و ائمه ای که از پیامبر معصوم استمداد می کردند را می شناختند (و امکان ملاقات با آنها را داشتند).
  
باب پنجم: اسامى علماى شيعه كه به علم نجوم آگاهى داشته اند.
+
==منابع==
  
باب ششم: علماى ديگر فرقه هاى اسلامى در علم نجوم
+
*مقدمه کتاب فرج المهموم.
 +
*نرم افزار جامع الاحادیث، بخش کتابشناسی.
  
باب هفتم: عده اى از علماى نجوم كه قبل از اسلام احكامى داشته اند.
+
==متن کتاب ==
  
باب هشتم: احكام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها كه مسلمان بوده اند و چه غير مسلمانها.
+
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39497/ '''فرج المهموم''']
  
باب نهم: منكرين صحت احكام نجوم و ادله آنها و اقسامشان.
 
 
باب دهم: كسانى كه تمام علم نجوم را مى دانستند و در عين حال بى نياز از آن بوده اند كه عبارت باشند از پيامبران صلى الله عليهم اجمعين و ائمه عليهم السلام و رواياتى از خبر دادن آنها به وقايع.
 
 
 
== منبع ==
 
[http://www.tebyan.net/index.aspx?PID=19667&LANGUAGE=2&PageSize=1&BOOKID=76130&PageIndex=0 تبیان]
 
 
'''پیوند ها'''
 
 
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=74905&scope=Z-ljg0Zl-Mvx1Q4MgVhQ4m3B24ZlQTc4&flowLastAction=view&from=search&query=%D9%81%D8%B1%D8%AC%20%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%85%D9%88%D9%85&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true کتاب فرج المهموم]'''
 
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 +
[[رده:آثار سید بن طاووس]]
 +
{{حدیث}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۷

فرج المهموم.jpg
نویسنده سید بن طاووس
موضوع نجوم
زبان عربی
تعداد جلد 1

فرج المهموم

این کتاب با نام کامل «فرج المهموم فی معرفة نهج الحلال من علم النجوم» یا «فرج المهموم فی تاریخ علماء النجوم» اثر سید بن طاووس (م، ۶۶۴ ق) است. این کتاب به دفع شبهه مجاز نبودن تعلیم علم نجوم می پردازد. سید ابن طاووس این کتاب را در سال ۶۵۰ هجرى و در جوار بارگاه سید الشهداء علیه السلام به اتمام رسانده است.

مؤلف

سید رضی الدین علی بن موسی (۵۸۹-۶۶۴ ق)، معروف به سید بن طاووس از بزرگترین علمای ربانی شیعه در قرن هفتم بود. او از نوادگان امام حسن مجتبى و امام سجاد (ع) است که در شهر حله ولادت نمود. جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب مى‌شد.

سید بن طاووس نقیب شیعیان در زمان حکومت مغول بر بغداد بود و وی را به سبب تقوا، مراقبه فراوان و حالات عرفانی «جمال العارفین» خوانده‌اند. او آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها ادعیه و زیارات است. کتاب مقتل سید الشهداء او با نام لهوف نیز معروف است. علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان سید بن طاووس بودند.

موضوع کتاب

آنچه سید بن طاووس در این کتاب در صدد بیان آن است این است که علم نجومی که به کمک آن حوادث آینده را پیشگویی می کنند یکی از علوم بوده و هیچ منعی ندارد، بلکه انبیاء و اولیاء خود به آن عالم بوده اند. اما نباید ستارگان را علت موجبه یا فاعل با اختیار دانست و پیشگویی های منجمین را که با عنوان احکام نجومی بیان می شود غیر قابل خدشه و قطعی دانست چرا که چه بسا اراده الهی به چیزی جز آنچه منجم حکم کرده است تعلق بگیرد.

او همچنین در این کتاب به ذکر اسامی منجمین مسلمان پرداخته و پیشگویی های از آنها و از غیر از آنها قبل یا بعد از اسلام را که به حقیقت پیوسته است ذکر می کند که گویا هدف او از این کار رفع انکار کسانی است که دلالت ستارگان و علم از آنها به حوادث آینده را منکر می شوند یا ناباورانه بدان می نگرند.

اعتبار کتاب

این کتاب به لحاظ ارزش و اعتبارى که داشته و مؤلف آن نیز از بزرگان امامیه و مورد اعتمادترین علماى آنهاست، مورد توجه خاص و عام در طول چندین قرن بوده و بزرگانى چون علامه مجلسى در «بحار الأنوار»، حاج مولى باقر بهبهانی در «الدمعة الساکبه» و شیخ عبدالنبى کاظمى در «تکملة» از آن استفاده نموده و مطالب آن را نقل کرده اند.

محتوای کتاب

سید ابن طاووس کتاب خویش را به یک مقدمه و ۱۰ باب تقسیم کرده است:

  • مقدمه مؤلف که مشتمل است به ذکر علم نجوم و اینکه اولیاء بدان عالمند.
  • باب اول: در اینکه نجوم و علم به آن از آیات مالک جهان و معجزات صاحب رسالت پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله است.
  • باب دوم: رد سخن کسانى که مى گویند ستارگان علت موجبه هستند یا فاعلی هستند که با اختیار خود کار می کند.
  • باب سوم: روایاتى از کسانی که گفته هایشان در علوم حجت است (معصومین علیهم السلام) در مورد صحت علم نجوم.
  • باب چهارم: روایتى از امام هفتم علیه السلام در موضوع دفع مرگ از کسانى که مرگشان به حساب نجوم رسیده باشد و...
  • باب پنجم: اسامى علماى شیعه که به علم نجوم آگاهى داشته اند.
  • باب ششم: علماى دیگر فرقه هاى اسلامى در علم نجوم.
  • باب هفتم: عده اى از علماى نجوم که قبل از اسلام احکام نجومی که داده اند به صحت پیوسته است و اسمشان ذکر نشده است.
  • باب هشتم: احکام علماى نجوم پس از اسلام، چه آنها که مسلمان بوده اند و چه غیر مسلمانها.
  • باب نهم: منکرین صحت احکام نجوم و دلائل آنها و جواب به آنها.
  • باب دهم: در آنچه از برخی روایات ذکر می کنیم در باب کسانى که از نجوم بی نیاز بودند بخاطر اینکه پیامبر و ائمه ای که از پیامبر معصوم استمداد می کردند را می شناختند (و امکان ملاقات با آنها را داشتند).

منابع

  • مقدمه کتاب فرج المهموم.
  • نرم افزار جامع الاحادیث، بخش کتابشناسی.

متن کتاب

فرج المهموم