بقیع: تفاوت بین نسخه‌ها
(←آرشیو عکس و تصویر) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
{{مقاله از یک نشریه}} | {{مقاله از یک نشریه}} | ||
| − | + | '''«قبرستان بقیع»''' از زمان [[رسول خدا]] صلى الله علیه وآله تاکنون باقى است و حدود ده هزار نفر از [[صحابی|اصحاب]] و یاران پیامبر اکرم را در خود جاى داده است. این قبرستان بخاطر قدوم مبارک پیامبر صلى الله علیه وآله و دفن چهار تن از [[ائمه اطهار|امامان]] علیهم‌السلام و سایر نیکان و شهیدان، داراى شرافت زیادى است. اما جریان متحجر [[وهابیت|وهابى]]، در ۸ [[شوال]] سال ۱۳۴۴ ق. اقدام به تخریب بقیع نمود، که با عکس‌العمل شدید مسلمانان جهان مواجه گردید. | |
==تاریخچه بقیع== | ==تاریخچه بقیع== | ||
| − | + | «بقیع» در لغت به زمین گسترده و بزرگى گویند که داراى درخت باشد که یکى از آن‌ها، «بقیع الغرقد» است. غرقد، نام درختى است که در آن محیط بوده است، گرچه بعدها آن درختان را کندند ولى اسم آن باقى ماند و این زمین، معروف به بقیع الغرقد شد. | |
[[ابو رافع ابراهيم|ابو رافع]] مى‌‌گوید: [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلى الله علیه و آله در صدد تهیه مکانى براى دفن یاران خود بود و جاهاى مختلفى را در اطراف مدینه ملاحظه کرد تا آن که به بقیع الغرقد رسید و فرمود: به من دستور داده شده که این مکان را قرار دهم. | [[ابو رافع ابراهيم|ابو رافع]] مى‌‌گوید: [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلى الله علیه و آله در صدد تهیه مکانى براى دفن یاران خود بود و جاهاى مختلفى را در اطراف مدینه ملاحظه کرد تا آن که به بقیع الغرقد رسید و فرمود: به من دستور داده شده که این مکان را قرار دهم. | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
بقیع، زمین مستطیل شکلى در شرق [[مدینه]] است که ۱۰۰ در ۱۵۰ متر بوده، ولى بارها توسعه پیدا کرده است. برخى آن را در اصل ۸۰ در ۸۰ متر دانسته‌اند که بعدها با اضافه شدن حش کوکب و... به آن، به ۱۵۰ در ۱۰۰ متر رسید. | بقیع، زمین مستطیل شکلى در شرق [[مدینه]] است که ۱۰۰ در ۱۵۰ متر بوده، ولى بارها توسعه پیدا کرده است. برخى آن را در اصل ۸۰ در ۸۰ متر دانسته‌اند که بعدها با اضافه شدن حش کوکب و... به آن، به ۱۵۰ در ۱۰۰ متر رسید. | ||
| − | از برخى روایات، استفاده مى‌شود که اولین کسى که در بقیع دفن شد، [[عثمان بن مظعون]] بود؛ همان گونه که از حضرت امیرمؤمنان [[امام على]] علیه‌السلام روایت شده که اولین کسى که در بقیع دفن شده، عثمان بن مظعون و پس از او، جناب ابراهیم علیه‌السلام، پسر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله بود. از برخى روایات نیز فهمیده مى‌شود که اولین کسى که در بقیع دفن شد، [[اسعد بن زراره]] بود. او به هنگام ساخت [[مسجدالنبى]]، از دنیا رفت. ممکن است گفته شود که اولین کسانى که در بقیع دفن شدند، از [[مهاجرین|مهاجران]]، عثمان بن مظعون و از [[انصار]]، اسعد بن زراره بوده است و یا آن که گفته مى‌شود که اسعد بن زراره، در بقیع دفن شد؛ پیش از آن که آن مکان، به عنوان قبرستان عمومى، در نظر گرفته شود. | + | از برخى روایات، استفاده مى‌شود که اولین کسى که در بقیع دفن شد، [[عثمان بن مظعون]] بود؛ همان گونه که از حضرت امیرمؤمنان [[امام على]] علیه‌السلام روایت شده که اولین کسى که در بقیع دفن شده، عثمان بن مظعون و پس از او، جناب ابراهیم علیه‌السلام، پسر [[پیامبر اکرم]] صلى الله علیه و آله بود. از برخى روایات نیز فهمیده مى‌شود که اولین کسى که در بقیع دفن شد، [[اسعد بن زراره]] بود. او به هنگام ساخت [[مسجدالنبى]]، از دنیا رفت. ممکن است گفته شود که اولین کسانى که در بقیع دفن شدند، از [[مهاجرین|مهاجران]]، عثمان بن مظعون و از [[انصار]]، اسعد بن زراره بوده است و یا آن که گفته مى‌شود که اسعد بن زراره، در بقیع دفن شد؛ پیش از آن که آن مکان، به عنوان قبرستان عمومى، در نظر گرفته شود. |
| − | مسلمانان از دیرباز، اقدام به بازسازى و ساختن گنبد براى شخصیت هاى بزرگ اسلامى کردند که گنبد سبز پیامبر و گنبدهایى که در [[عراق]]، [[ایران]]، [[سوریه]] و... وجود دارند، شاهد این مطلب هستند و تنها [[وهابیت|وهابیان]]، به خاطر تحجر و کج‌فهمى، با این کار مخالفت کرده‌اند. درحالی که بقیع، یک زمین [[وقف|وقفى]] نیست؛ چون ملک کسى نبوده است و وقفیت، فرع ملکیت است؛ و پس از تصمیم براى دفن، مردم درختان آن را کندند و عده‌اى هم آمدند و براى خود در آن خانه ساختند. بنابراین جلوگیرى وهابیون از بازسازى بقیع تحت عنوان وقف بودن بقیع، بهانه‌اى بیش نیست، علاوه بر آن که خصوص [[ائمه اطهار|امامان]] بقیع در خانه شخصى [[عقیل بن ابیطالب|عقیل بن ابى طالب]] دفن گردیدند. | + | مسلمانان از دیرباز، اقدام به بازسازى و ساختن گنبد براى شخصیت هاى بزرگ اسلامى کردند که گنبد سبز پیامبر و گنبدهایى که در [[عراق]]، [[ایران]]، [[سوریه]] و... وجود دارند، شاهد این مطلب هستند و تنها [[وهابیت|وهابیان]]، به خاطر تحجر و کج‌فهمى، با این کار مخالفت کرده‌اند. درحالی که بقیع، یک زمین [[وقف|وقفى]] نیست؛ چون ملک کسى نبوده است و وقفیت، فرع ملکیت است؛ و پس از تصمیم براى دفن، مردم درختان آن را کندند و عده‌اى هم آمدند و براى خود در آن خانه ساختند. بنابراین جلوگیرى وهابیون از بازسازى بقیع تحت عنوان وقف بودن بقیع، بهانه‌اى بیش نیست، علاوه بر آن که خصوص [[ائمه اطهار|امامان]] بقیع علیهم‌السلام در خانه شخصى [[عقیل بن ابیطالب|عقیل بن ابى طالب]] دفن گردیدند. |
| − | یکى از کسانى که اقدام به ساخت گنبد بر مزار | + | یکى از کسانى که اقدام به ساخت گنبد بر مزار امامان بقیع نمود، ابوالفضل مجدالملک [[اسعد بن حسن بن موسی قمی|اسعد بن حسن بن موسى قمى براوستانى]] است. او در آخر قرن پنجم، کشته شد. همچنین [[ناصر(خلیفه عباسی)|الناصر لدین اللّه]]، خلیفه [[عباسیان|عباسى]]، در سال ۵۶۰ ق. اقدام به تعمیر گنبد امامان بقیع علیهم‌السلام کرد و نیز ابوطالب عبدالله بن حسین بن میرزا رفیع‌الدین حسینى مرعشى نیز اقدام به تعمیر و بازسازى حرم امامان بقیع نمود. در دوره قاجاریه هم، محمد بن على امین السلطنه، اقدام به نهادن [[ضریح|ضریحى]] از فولاد بر روى قبور نمود. او قصد داشت ضریحى نقره‌اى نیز براى آن‌ها قرار دهد که مانع کار او شدند.[[پرونده:بقیع0 (1).jpg|بندانگشتی|زیارتگاه های بقیع قبل از تخریب]] |
| − | در | + | سید على قطب هزار جیبى نیز آخرین ضریح فولادى را که در [[اصفهان]] ساخته شده بود به [[مدینه]] برد و با زحمت و سه سال معطلى در جده، بر قبور مطهر ائمه بقیع علیهم‌السلام نهاد که این ضریح نیز در سال ۱۳۴۳ ق. توسط [[وهابیت|وهابیان]] از جا کنده شد و قطعاتى از آن، تا سال ۱۳۸۵ هـ.ش بر دیوار شهداى [[جنگ احد|احد]] وجود داشت. |
| − | [[ | ||
| − | + | مرحوم [[سید محسن امین]] مى‌نویسد: سلطان عبدالمجید عثمانى که گنبد قبر مطهر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله را ساخت، دستور داده بود که براى امامان بقیع نیز گنبدى همانند گنبد پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله بسازند؛ ولى با مخالفت برخى از اهل مدینه مواجه شد. غیر از قبور مطهر امامان بقیع، [[بیت الاحزان|بیت‌الاحزان]]، قبر [[حلیمه سعدیه]]، قبور دختران و همسران پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله، قبر مالک و قبور عمه‌هاى پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نیز داراى گنبد بودند. | |
| − | |||
| − | مرحوم [[سید محسن امین]] مى‌نویسد: سلطان عبدالمجید عثمانى که گنبد قبر مطهر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله را ساخت، دستور داده بود که براى امامان بقیع نیز گنبدى همانند گنبد پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله بسازند؛ ولى با مخالفت برخى از اهل مدینه مواجه شد. غیر از قبور مطهر امامان بقیع، [[بیت الاحزان|بیت‌الاحزان]]، قبر [[حلیمه سعدیه]]، قبور دختران و همسران پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله، قبر مالک و قبور عمه‌هاى پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نیز داراى گنبد بودند | ||
'''اجساد جاویدان در بقیع:''' | '''اجساد جاویدان در بقیع:''' | ||
| − | بدن سالم ۲ تن از فرزندان [[امام صادق علیه السلام|امام جعفرصادق]] علیه‌السلام پس از گذشت بیش از ۱۰۰۰ سال از وفاتشان در بقیع دفن شده است. یکى از آنان، اسماعیل بن جعفر علیه‌السلام است که قبر ایشان پیش از درب اصلى فعلىِ قبرستان بقیع بوده است. به هنگام ایجاد خیابان ابوذر که امتداد آن به بقیع رسید مجبور به نقل جسد | + | بدن سالم ۲ تن از فرزندان [[امام صادق علیه السلام|امام جعفرصادق]] علیه‌السلام پس از گذشت بیش از ۱۰۰۰ سال از وفاتشان در بقیع دفن شده است. یکى از آنان، اسماعیل بن جعفر علیه‌السلام است که قبر ایشان پیش از درب اصلى فعلىِ قبرستان بقیع بوده است. به هنگام ایجاد خیابان ابوذر که امتداد آن به بقیع رسید مجبور به نقل جسد وی شدند که به هنگام خاک‌بردارى، قبر ویران گردید و جسد سالم ایشان یافت شد که به درون قبرستان بقیع منتقل و در ضلع شرقى شهداى [[واقعه حره|واقعه حرّه]]، دفن شد. علامت قبر ایشان، پس از مدتى توسط وهابیان برداشته شد! |
| − | [[علی بن جعفر | + | [[علی بن جعفر علیه السلام|على بن جعفر عُریضى]]، فرزند دیگر [[امام صادق]] علیه‌السلام است که تا دوره [[امام جواد]] علیه‌السلام زنده بود. قبر ایشان در عُریض یکى از روستاهاى اطراف [[مدینه]] منوره و نزدیک به منطقه [[کوه احد|احد]] قرار داشت که اینجانب به زیارت آن رفته بودم، و چند سال پیش، عوامل مزدور [[وهابیت]]، اقدام به تخریب قبر ایشان نمودند؛ ولى بنا به شهادت برخى از موثقین مثل حجت الاسلام شیخ حسن راضى از علماى احساء و حجت الاسلام شیخ حسین رضوانى مسئول وقت دفتر نمایندگى بعثه مقام معظم رهبرى در مدینه، با جسد سالم ایشان مواجه شدند که با انتقال جسد مطهرشان به قبرستان بقیع، نزدیک قبور [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السلام دفن گردید. |
==فضیلت و اهمیت بقیع== | ==فضیلت و اهمیت بقیع== | ||
| سطر ۴۵: | سطر ۴۲: | ||
بقیع به خاطر قدوم مبارک [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و دفن چهار تن از [[ائمه اطهار|امامان]] علیهم‌السلام و سایر مؤمنان، شهیدان و نیکان، داراى شرافت زیادى است. [[سیوطی|سیوطى]] از [[انس بن مالک|انس]] روایت مى‌کند که دو آیه «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً» ([[سوره انشراح|سوره شرح]]، ۵-۶) در بقیع نازل شد. | بقیع به خاطر قدوم مبارک [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و دفن چهار تن از [[ائمه اطهار|امامان]] علیهم‌السلام و سایر مؤمنان، شهیدان و نیکان، داراى شرافت زیادى است. [[سیوطی|سیوطى]] از [[انس بن مالک|انس]] روایت مى‌کند که دو آیه «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً» ([[سوره انشراح|سوره شرح]]، ۵-۶) در بقیع نازل شد. | ||
| − | رسول خدا صلى الله علیه و آله، به قبرستان بقیع مى‌رفت و مشغول [[دعا]] مى‌شد و براى مردگان، طلب رحمت و آمرزش مى‌کرد. علاوه بر این، آن حضرت هر پنج‌شنبه به همراه عده‌اى از مردم، به بقیع مى‌رفت. از این رو فقیهان ما، | + | رسول خدا صلى الله علیه و آله، به قبرستان بقیع مى‌رفت و مشغول [[دعا]] مى‌شد و براى مردگان، طلب رحمت و آمرزش مى‌کرد. علاوه بر این، آن حضرت هر پنج‌شنبه به همراه عده‌اى از مردم، به بقیع مى‌رفت. از این رو فقیهان ما، به [[مستحب]] بودن [[زیارت اهل قبور|زیارت قبور]]، [[فتوا]] داده‌اند. |
| − | جالب اینجاست که جایگاه ایستادن | + | جالب اینجاست که جایگاه ایستادن رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع، کنار قبور فعلى [[ائمه]] بقیع بوده است. جعفر خالد بن عوسجى، نقل مى‌کند که شبى در گوشه خانه [[عقیل بن ابیطالب|عقیل بن ابیطالب]]، مشغول دعا بودم که [[امام صادق]] علیه‌السلام از کنارم عبور کرد و مى‌خواست به سمت عریض برود که فرمود: این جایى که ایستاده‌اى، جایگاه شبانه رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع بوده است و مى‌دانیم که [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السلام، در خانه عقیل به خاک سپرده شدند. |
| − | همچنین در برخى روایات، از حضور رسول خدا صلى الله علیه و آله، در شب نیمه [[شعبان]] در بقیع و نیز از سجود رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع، نماز رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع، خواندن [[نماز باران]] در بقیع و دعاى آن حضرت در | + | همچنین در برخى روایات، از حضور رسول خدا صلى الله علیه و آله، در شب نیمه [[شعبان]] در بقیع و نیز از [[سجود]] رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع، [[نماز]] رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع، خواندن [[نماز باران]] در بقیع و دعاى آن حضرت در آنجا، مطالبى نقل شده است. [[سلمان فارسى]] نیز مهر [[نبوت]] رسول خدا را در قبرستان بقیع دید. |
برخى روایات نیز از زبان رسول خدا صلى الله علیه و آله در قبرستان بقیع نقل شده است که برخى از آن‌ها در فضیلت [[امام علی علیه السلام|امیرمؤمنان على]] علیه‌السلام و [[امام مهدى]] عجل الله تعالى فرجه الشریف است. | برخى روایات نیز از زبان رسول خدا صلى الله علیه و آله در قبرستان بقیع نقل شده است که برخى از آن‌ها در فضیلت [[امام علی علیه السلام|امیرمؤمنان على]] علیه‌السلام و [[امام مهدى]] عجل الله تعالى فرجه الشریف است. | ||
| − | + | امام على علیه‌السلام، یک شب در بقیع، درباره اسرار حرف «ب» [[بسم الله الرحمن الرحیم]]، تا طلوع فجر سخن گفت و به پایان هم نرسید. محل نماز [[حضرت فاطمه]] سلام الله علیها در قبرستان بقیع، مشخص بود. | |
| − | |||
| − | |||
| − | امامان بقیع نیز درباره بقیع، گفتگوهایى دارند که تفصیل آن در جاى خود آمده است. | + | [[شیخ صدوق]] سفارش مى‌کرد که پس از [[زیارت]] امامان بقیع، در مسجدى که در آن جاست و گفته مى‌شود که مکانى است که حضرت فاطمه سلام الله علیها در آن نماز گزارده‌اند، دو [[رکعت]] نماز بخوانید. ظاهراً مقصود، همان [[بیت الاحزان|بیت الاحزان]] است که در نزدیکى قبور امامان بقیع بوده است و [[وهابیت|وهابیان]] آن را تخریب کردند. بیت الاحزان حضرت فاطمه سلام الله علیها را باید خانه اسرار آن حضرت نامید. این جا، جایى بود که حضرت [[امام على]] علیه‌السلام آن را براى حضرت فاطمه سلام الله علیها ساخته بود و آن حضرت با [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیهماالسلام، در آنجا حضور مى‌یافت و تا شب، به گریه و [[عبادت]] مى‌پرداخت. امامان بقیع نیز درباره بقیع، گفتگوهایى دارند که تفصیل آن در جاى خود آمده است. |
| − | عالمان شیعه و سنى در کتاب‌هاى خود، مردم را به زیارت قبرستان بقیع ترغیب نموده‌اند. علاوه بر فقیهان و عالمان بزرگ شیعى، شخصیت‌هایى از اهل سنت چون عبدالکریم بن عطاءالله مالکى، محمد بن شربینى، بکرى دامیاطى، فاکهى، نووى، غزالى، صالحى شامى و... به آن تصریح کرده‌اند. | + | عالمان [[شیعه]] و [[سنی|سنى]] در کتاب‌هاى خود، مردم را به زیارت قبرستان بقیع ترغیب نموده‌اند. علاوه بر فقیهان و عالمان بزرگ شیعى، شخصیت‌هایى از اهل سنت چون عبدالکریم بن عطاءالله مالکى، محمد بن شربینى، بکرى دامیاطى، فاکهى، نووى، غزالى، صالحى شامى و... به آن تصریح کرده‌اند. |
| − | مستحب است که براى این زیارت، سه کار انجام شود؛ [[غسل]]، [[زیارت]] و خواندن هشت رکعت [[نماز]] (براى هر امام، دو رکعت) بنا به تصریح برخى از مراجع بزرگوار، ادب زیارت حکم مى‌کند که براى زیارت [[ائمه اطهار|ائمه]] در قبرستان بقیع، با پاى برهنه و بدون کفش وارد شوند و زیارت کنند. | + | مستحب است که براى این زیارت، سه کار انجام شود؛ [[غسل]]، [[زیارت]] و خواندن هشت رکعت [[نماز]] (براى هر امام، دو رکعت). بنا به تصریح برخى از مراجع بزرگوار، ادب زیارت حکم مى‌کند که براى زیارت [[ائمه اطهار|ائمه]] در قبرستان بقیع، با پاى برهنه و بدون کفش وارد شوند و زیارت کنند. |
==فاجعه تخریب بقیع== | ==فاجعه تخریب بقیع== | ||
[[پرونده:بقیع0 (3).JPG|بندانگشتی|بقیع تخریب شده در زمان کنونی]] | [[پرونده:بقیع0 (3).JPG|بندانگشتی|بقیع تخریب شده در زمان کنونی]] | ||
| − | همان گونه که گفته شد مسلمانان از آغاز، به قبور بزرگانشان توجه داشتند و بر فراز آن‌ها، گنبدهایى مى‌ساختند که از جمله آن‌ها، گنبد قبر مطهر رسول خدا صلى الله علیه و آله است که از اول تاکنون، بوده است. مزار بزرگان و امامان بقیع علیهم‌السلام نیز از این قاعده مستثنى نیست. ابن جبیر (قرن ۶) در سفرنامه خود، بقیع را به زیبایى توصیف کرده، از گنبد زیبا و بسیار بلند ائمه بقیع، یاد کرده است. پس از او، [[ابن بطوطه]] نیز همان توصیف را دارد. سمهودى نیز از گنبد ائمه [[اهل بیت]] علیهم‌السلام، به عنوان گنبد باعظمت و بلند یاد کرده است. | + | همان گونه که گفته شد مسلمانان از آغاز، به قبور بزرگانشان توجه داشتند و بر فراز آن‌ها، گنبدهایى مى‌ساختند که از جمله آن‌ها، گنبد قبر مطهر [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله است که از اول تاکنون، بوده است. مزار بزرگان و امامان بقیع علیهم‌السلام نیز از این قاعده مستثنى نیست. [[ابن جبیر]] (قرن ۶) در [[سفرنامه]] خود، بقیع را به زیبایى توصیف کرده، از گنبد زیبا و بسیار بلند ائمه بقیع، یاد کرده است. پس از او، [[ابن بطوطه]] نیز همان توصیف را دارد. سمهودى نیز از گنبد ائمه [[اهل بیت]] علیهم‌السلام، به عنوان گنبد باعظمت و بلند یاد کرده است. |
| − | اما جریان واپس‌گرا و متحجر [[وهابیت|وهابى]]، در ۸ [[شوال]] سال ۱۳۴۴ ق. اقدام به تخریب آن نمود و به احساسات میلیون‌ها نفر از مسلمانان، توجهى نکرد. جالب این جاست که آن‌ها اقدام به نگهدارى از لباس‌ها و اسباب منزل، خانه، شمشیر و تخت‌خواب آل‌سعود نموده‌اند و از آثار [[یهود|یهودیان]] [[مدینه]] نیز تاکنون محافظت کرده‌اند؛ ولى آثار [[رسول خدا]] و اهل بیت علیهم‌السلام را خراب کردند!! | + | اما جریان واپس‌گرا و متحجر [[وهابیت|وهابى]]، در ۸ [[شوال]] سال ۱۳۴۴ ق. اقدام به تخریب آن نمود و به احساسات میلیون‌ها نفر از مسلمانان، توجهى نکرد. جالب این جاست که آن‌ها اقدام به نگهدارى از لباس‌ها و اسباب منزل، خانه، شمشیر و تخت‌خواب آل‌سعود نموده‌اند و از آثار [[یهود|یهودیان]] [[مدینه]] نیز تاکنون محافظت کرده‌اند؛ ولى آثار [[رسول خدا]] و [[اهل بیت]] علیهم‌السلام را خراب کردند!! |
| − | تخریب بقیع، با عکس‌العمل شدید مسلمانان و به ویژه [[شیعه|شیعیان]] جهان مواجه گردید. مسلمانان | + | تخریب بقیع، با عکس‌العمل شدید مسلمانان و به ویژه [[شیعه|شیعیان]] جهان مواجه گردید. مسلمانان [[ایران]]، [[عراق]]، قفقاز، [[جمهوری آذربایجان|آذربایجان]]، [[ازبکستان]]، [[ترکمنستان]]، [[قزاقستان]]، [[ترکیه]]، [[افغانستان]]، چین، مغولستان و هندوستان، در برابر این مسئله موضع‌گیرى کردند. دولت و مجلس آن روز ایران نیز در این زمینه، موضع‌گیرى رسمى کرد. همچنین فقیهان و بزرگانى چون آیت الله [[آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی|سید ابوالحسن اصفهانى]]، آیت الله [[محمد خالصی زاده|شیخ محمد خالصى]] و آیت الله [[شهید سید حسن مدرس]]، این اقدام را محکوم کردند. |
| − | + | در کنفرانس کشورهاى اسلامى، شیخ [[محمد حسین کاشف الغطاء|محمدحسین کاشف الغطاء]]، سید امین حسینى مفتى [[فلسطین]]، و سید محمدتقى طالقانى (آل احمد) نماینده آیت الله العظمى [[آیت الله بروجردی|بروجردى]] در مدینه، شرکت کردند. همچنین مراجع و بزرگانى دیگرى مانند آیات عظام [[شیخ عبد الکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائرى]]، [[سید حسین طباطبائی قمی|حاج آقا حسین قمى]]، [[سید محسن حکیم]]، [[سید هبة الدین شهرستانی|سید هبةالدین شهرستانى]] و [[امام خمینی|امام خمینى]] قدس سرهم، در این مورد موضع‌گیرى کردند و امام خمینى در این زمینه، نامه‌اى خطاب به شاه [[عربستان]] نگاشت. | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | * "قبرستان بقیع"، محمدامین پورامینى، مجله افق حوزه، ۹ اردیبهشت ۱۳۸۸، شماره ۲۲۶. | |
| − | محمدامین پورامینى، افق حوزه، ۹ اردیبهشت ۱۳۸۸، شماره ۲۲۶. | ||
==آرشیو عکس و تصویر== | ==آرشیو عکس و تصویر== | ||
| سطر ۸۸: | سطر ۸۲: | ||
پرونده:بقیع1 (3).jpg|قبور عقیل بن ابوطالب، عموی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و عبدالله بن جعفر در بقیع بعد از تخریب | پرونده:بقیع1 (3).jpg|قبور عقیل بن ابوطالب، عموی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و عبدالله بن جعفر در بقیع بعد از تخریب | ||
پرونده:بقیع1 (5).jpg|قبر همسران پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب | پرونده:بقیع1 (5).jpg|قبر همسران پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب | ||
| − | پرونده:بقیع1 ( | + | پرونده:بقیع1 (4).jpg|قبر ابراهیم، پسر پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب |
پرونده:بقیع1 (2).jpg|قبر دختران پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب | پرونده:بقیع1 (2).jpg|قبر دختران پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب | ||
پرونده:بقیع1 (4).jpg|قبر حلیمه سعدیه، دایه پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب | پرونده:بقیع1 (4).jpg|قبر حلیمه سعدیه، دایه پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۲۶
| |
|
کشور |
عربستان |
|
شهر |
مدینه |
| |
| |
| مشاهده در نقشه | |
مقاله‌ی مربوط به این عنوان از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«قبرستان بقیع» از زمان رسول خدا صلى الله علیه وآله تاکنون باقى است و حدود ده هزار نفر از اصحاب و یاران پیامبر اکرم را در خود جاى داده است. این قبرستان بخاطر قدوم مبارک پیامبر صلى الله علیه وآله و دفن چهار تن از امامان علیهم‌السلام و سایر نیکان و شهیدان، داراى شرافت زیادى است. اما جریان متحجر وهابى، در ۸ شوال سال ۱۳۴۴ ق. اقدام به تخریب بقیع نمود، که با عکس‌العمل شدید مسلمانان جهان مواجه گردید.
تاریخچه بقیع
«بقیع» در لغت به زمین گسترده و بزرگى گویند که داراى درخت باشد که یکى از آن‌ها، «بقیع الغرقد» است. غرقد، نام درختى است که در آن محیط بوده است، گرچه بعدها آن درختان را کندند ولى اسم آن باقى ماند و این زمین، معروف به بقیع الغرقد شد.
ابو رافع مى‌‌گوید: رسول خدا صلى الله علیه و آله در صدد تهیه مکانى براى دفن یاران خود بود و جاهاى مختلفى را در اطراف مدینه ملاحظه کرد تا آن که به بقیع الغرقد رسید و فرمود: به من دستور داده شده که این مکان را قرار دهم.
بقیع، زمین مستطیل شکلى در شرق مدینه است که ۱۰۰ در ۱۵۰ متر بوده، ولى بارها توسعه پیدا کرده است. برخى آن را در اصل ۸۰ در ۸۰ متر دانسته‌اند که بعدها با اضافه شدن حش کوکب و... به آن، به ۱۵۰ در ۱۰۰ متر رسید.
از برخى روایات، استفاده مى‌شود که اولین کسى که در بقیع دفن شد، عثمان بن مظعون بود؛ همان گونه که از حضرت امیرمؤمنان امام على علیه‌السلام روایت شده که اولین کسى که در بقیع دفن شده، عثمان بن مظعون و پس از او، جناب ابراهیم علیه‌السلام، پسر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله بود. از برخى روایات نیز فهمیده مى‌شود که اولین کسى که در بقیع دفن شد، اسعد بن زراره بود. او به هنگام ساخت مسجدالنبى، از دنیا رفت. ممکن است گفته شود که اولین کسانى که در بقیع دفن شدند، از مهاجران، عثمان بن مظعون و از انصار، اسعد بن زراره بوده است و یا آن که گفته مى‌شود که اسعد بن زراره، در بقیع دفن شد؛ پیش از آن که آن مکان، به عنوان قبرستان عمومى، در نظر گرفته شود.
مسلمانان از دیرباز، اقدام به بازسازى و ساختن گنبد براى شخصیت هاى بزرگ اسلامى کردند که گنبد سبز پیامبر و گنبدهایى که در عراق، ایران، سوریه و... وجود دارند، شاهد این مطلب هستند و تنها وهابیان، به خاطر تحجر و کج‌فهمى، با این کار مخالفت کرده‌اند. درحالی که بقیع، یک زمین وقفى نیست؛ چون ملک کسى نبوده است و وقفیت، فرع ملکیت است؛ و پس از تصمیم براى دفن، مردم درختان آن را کندند و عده‌اى هم آمدند و براى خود در آن خانه ساختند. بنابراین جلوگیرى وهابیون از بازسازى بقیع تحت عنوان وقف بودن بقیع، بهانه‌اى بیش نیست، علاوه بر آن که خصوص امامان بقیع علیهم‌السلام در خانه شخصى عقیل بن ابى طالب دفن گردیدند.
یکى از کسانى که اقدام به ساخت گنبد بر مزار امامان بقیع نمود، ابوالفضل مجدالملک اسعد بن حسن بن موسى قمى براوستانى است. او در آخر قرن پنجم، کشته شد. همچنین الناصر لدین اللّه، خلیفه عباسى، در سال ۵۶۰ ق. اقدام به تعمیر گنبد امامان بقیع علیهم‌السلام کرد و نیز ابوطالب عبدالله بن حسین بن میرزا رفیع‌الدین حسینى مرعشى نیز اقدام به تعمیر و بازسازى حرم امامان بقیع نمود. در دوره قاجاریه هم، محمد بن على امین السلطنه، اقدام به نهادن ضریحى از فولاد بر روى قبور نمود. او قصد داشت ضریحى نقره‌اى نیز براى آن‌ها قرار دهد که مانع کار او شدند.
.jpg)
سید على قطب هزار جیبى نیز آخرین ضریح فولادى را که در اصفهان ساخته شده بود به مدینه برد و با زحمت و سه سال معطلى در جده، بر قبور مطهر ائمه بقیع علیهم‌السلام نهاد که این ضریح نیز در سال ۱۳۴۳ ق. توسط وهابیان از جا کنده شد و قطعاتى از آن، تا سال ۱۳۸۵ هـ.ش بر دیوار شهداى احد وجود داشت.
مرحوم سید محسن امین مى‌نویسد: سلطان عبدالمجید عثمانى که گنبد قبر مطهر پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله را ساخت، دستور داده بود که براى امامان بقیع نیز گنبدى همانند گنبد پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله بسازند؛ ولى با مخالفت برخى از اهل مدینه مواجه شد. غیر از قبور مطهر امامان بقیع، بیت‌الاحزان، قبر حلیمه سعدیه، قبور دختران و همسران پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله، قبر مالک و قبور عمه‌هاى پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نیز داراى گنبد بودند.
اجساد جاویدان در بقیع:
بدن سالم ۲ تن از فرزندان امام جعفرصادق علیه‌السلام پس از گذشت بیش از ۱۰۰۰ سال از وفاتشان در بقیع دفن شده است. یکى از آنان، اسماعیل بن جعفر علیه‌السلام است که قبر ایشان پیش از درب اصلى فعلىِ قبرستان بقیع بوده است. به هنگام ایجاد خیابان ابوذر که امتداد آن به بقیع رسید مجبور به نقل جسد وی شدند که به هنگام خاک‌بردارى، قبر ویران گردید و جسد سالم ایشان یافت شد که به درون قبرستان بقیع منتقل و در ضلع شرقى شهداى واقعه حرّه، دفن شد. علامت قبر ایشان، پس از مدتى توسط وهابیان برداشته شد!
على بن جعفر عُریضى، فرزند دیگر امام صادق علیه‌السلام است که تا دوره امام جواد علیه‌السلام زنده بود. قبر ایشان در عُریض یکى از روستاهاى اطراف مدینه منوره و نزدیک به منطقه احد قرار داشت که اینجانب به زیارت آن رفته بودم، و چند سال پیش، عوامل مزدور وهابیت، اقدام به تخریب قبر ایشان نمودند؛ ولى بنا به شهادت برخى از موثقین مثل حجت الاسلام شیخ حسن راضى از علماى احساء و حجت الاسلام شیخ حسین رضوانى مسئول وقت دفتر نمایندگى بعثه مقام معظم رهبرى در مدینه، با جسد سالم ایشان مواجه شدند که با انتقال جسد مطهرشان به قبرستان بقیع، نزدیک قبور اهل بیت علیهم‌السلام دفن گردید.
فضیلت و اهمیت بقیع
بقیع به خاطر قدوم مبارک رسول خدا صلى الله علیه و آله و دفن چهار تن از امامان علیهم‌السلام و سایر مؤمنان، شهیدان و نیکان، داراى شرافت زیادى است. سیوطى از انس روایت مى‌کند که دو آیه «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً» (سوره شرح، ۵-۶) در بقیع نازل شد.
رسول خدا صلى الله علیه و آله، به قبرستان بقیع مى‌رفت و مشغول دعا مى‌شد و براى مردگان، طلب رحمت و آمرزش مى‌کرد. علاوه بر این، آن حضرت هر پنج‌شنبه به همراه عده‌اى از مردم، به بقیع مى‌رفت. از این رو فقیهان ما، به مستحب بودن زیارت قبور، فتوا داده‌اند.
جالب اینجاست که جایگاه ایستادن رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع، کنار قبور فعلى ائمه بقیع بوده است. جعفر خالد بن عوسجى، نقل مى‌کند که شبى در گوشه خانه عقیل بن ابیطالب، مشغول دعا بودم که امام صادق علیه‌السلام از کنارم عبور کرد و مى‌خواست به سمت عریض برود که فرمود: این جایى که ایستاده‌اى، جایگاه شبانه رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع بوده است و مى‌دانیم که اهل بیت علیهم‌السلام، در خانه عقیل به خاک سپرده شدند.
همچنین در برخى روایات، از حضور رسول خدا صلى الله علیه و آله، در شب نیمه شعبان در بقیع و نیز از سجود رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع، نماز رسول خدا صلى الله علیه و آله در بقیع، خواندن نماز باران در بقیع و دعاى آن حضرت در آنجا، مطالبى نقل شده است. سلمان فارسى نیز مهر نبوت رسول خدا را در قبرستان بقیع دید.
برخى روایات نیز از زبان رسول خدا صلى الله علیه و آله در قبرستان بقیع نقل شده است که برخى از آن‌ها در فضیلت امیرمؤمنان على علیه‌السلام و امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف است.
امام على علیه‌السلام، یک شب در بقیع، درباره اسرار حرف «ب» بسم الله الرحمن الرحیم، تا طلوع فجر سخن گفت و به پایان هم نرسید. محل نماز حضرت فاطمه سلام الله علیها در قبرستان بقیع، مشخص بود.
شیخ صدوق سفارش مى‌کرد که پس از زیارت امامان بقیع، در مسجدى که در آن جاست و گفته مى‌شود که مکانى است که حضرت فاطمه سلام الله علیها در آن نماز گزارده‌اند، دو رکعت نماز بخوانید. ظاهراً مقصود، همان بیت الاحزان است که در نزدیکى قبور امامان بقیع بوده است و وهابیان آن را تخریب کردند. بیت الاحزان حضرت فاطمه سلام الله علیها را باید خانه اسرار آن حضرت نامید. این جا، جایى بود که حضرت امام على علیه‌السلام آن را براى حضرت فاطمه سلام الله علیها ساخته بود و آن حضرت با امام حسن و امام حسین علیهماالسلام، در آنجا حضور مى‌یافت و تا شب، به گریه و عبادت مى‌پرداخت. امامان بقیع نیز درباره بقیع، گفتگوهایى دارند که تفصیل آن در جاى خود آمده است.
عالمان شیعه و سنى در کتاب‌هاى خود، مردم را به زیارت قبرستان بقیع ترغیب نموده‌اند. علاوه بر فقیهان و عالمان بزرگ شیعى، شخصیت‌هایى از اهل سنت چون عبدالکریم بن عطاءالله مالکى، محمد بن شربینى، بکرى دامیاطى، فاکهى، نووى، غزالى، صالحى شامى و... به آن تصریح کرده‌اند.
مستحب است که براى این زیارت، سه کار انجام شود؛ غسل، زیارت و خواندن هشت رکعت نماز (براى هر امام، دو رکعت). بنا به تصریح برخى از مراجع بزرگوار، ادب زیارت حکم مى‌کند که براى زیارت ائمه در قبرستان بقیع، با پاى برهنه و بدون کفش وارد شوند و زیارت کنند.
فاجعه تخریب بقیع
.JPG)
همان گونه که گفته شد مسلمانان از آغاز، به قبور بزرگانشان توجه داشتند و بر فراز آن‌ها، گنبدهایى مى‌ساختند که از جمله آن‌ها، گنبد قبر مطهر رسول خدا صلى الله علیه و آله است که از اول تاکنون، بوده است. مزار بزرگان و امامان بقیع علیهم‌السلام نیز از این قاعده مستثنى نیست. ابن جبیر (قرن ۶) در سفرنامه خود، بقیع را به زیبایى توصیف کرده، از گنبد زیبا و بسیار بلند ائمه بقیع، یاد کرده است. پس از او، ابن بطوطه نیز همان توصیف را دارد. سمهودى نیز از گنبد ائمه اهل بیت علیهم‌السلام، به عنوان گنبد باعظمت و بلند یاد کرده است.
اما جریان واپس‌گرا و متحجر وهابى، در ۸ شوال سال ۱۳۴۴ ق. اقدام به تخریب آن نمود و به احساسات میلیون‌ها نفر از مسلمانان، توجهى نکرد. جالب این جاست که آن‌ها اقدام به نگهدارى از لباس‌ها و اسباب منزل، خانه، شمشیر و تخت‌خواب آل‌سعود نموده‌اند و از آثار یهودیان مدینه نیز تاکنون محافظت کرده‌اند؛ ولى آثار رسول خدا و اهل بیت علیهم‌السلام را خراب کردند!!
تخریب بقیع، با عکس‌العمل شدید مسلمانان و به ویژه شیعیان جهان مواجه گردید. مسلمانان ایران، عراق، قفقاز، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، ترکیه، افغانستان، چین، مغولستان و هندوستان، در برابر این مسئله موضع‌گیرى کردند. دولت و مجلس آن روز ایران نیز در این زمینه، موضع‌گیرى رسمى کرد. همچنین فقیهان و بزرگانى چون آیت الله سید ابوالحسن اصفهانى، آیت الله شیخ محمد خالصى و آیت الله شهید سید حسن مدرس، این اقدام را محکوم کردند.
در کنفرانس کشورهاى اسلامى، شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، سید امین حسینى مفتى فلسطین، و سید محمدتقى طالقانى (آل احمد) نماینده آیت الله العظمى بروجردى در مدینه، شرکت کردند. همچنین مراجع و بزرگانى دیگرى مانند آیات عظام شیخ عبدالکریم حائرى، حاج آقا حسین قمى، سید محسن حکیم، سید هبةالدین شهرستانى و امام خمینى قدس سرهم، در این مورد موضع‌گیرى کردند و امام خمینى در این زمینه، نامه‌اى خطاب به شاه عربستان نگاشت.
منابع
- "قبرستان بقیع"، محمدامین پورامینى، مجله افق حوزه، ۹ اردیبهشت ۱۳۸۸، شماره ۲۲۶.
آرشیو عکس و تصویر
حرم ائمه علیهم السلام، بیت الاحزان و مقبره حضرت جعفر طیار سلام الله قبل از تخریب بقیع
ضریح حضرات معصومین بقیع علیهم السلام در سال 1310 قمری برابر با 1272 شمسی و 1893 میلادی
بقیع قبل از تخریب در سال 1303 قمری برابر با 1264 شمسی و 1886 میلادی
حجاج گرداگرد قبور خاکی ائمه علیهم السلام در بقیع
قبور ائمه اطهار علیهم السلام در قبرستان بقیع در کنار حرم نبوی
قبور عقیل بن ابوطالب، عموی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و عبدالله بن جعفر در بقیع بعد از تخریب
قبر همسران پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب
قبر ابراهیم، پسر پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب
قبر دختران پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب
قبر حلیمه سعدیه، دایه پیامبراکرم صلی الله علیه و آله در بقیع بعد از تخریب
تصویر هوایی بقیع
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
