علامه امینی: تفاوت بین نسخهها
جز (8پروژه: رتبه بندی، اولویت بندی ، سنجش کیفی) |
(←آرشیو عکس و تصویر) |
||
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
− | عبدالحسین امینی | + | '''شیخ عبدالحسین امینی''' (۱۳۹۰-۱۳۲۰ ق) مشهور به «علامه امینی»، از علمای بزرگ [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان [[محمدحسین غروی اصفهانی]] بود. علامه امینی در [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[حدیث]]، [[تاریخ]] و [[علم رجال]] صاحبنظر بود و بیشتر ساعات ایشان به تحقیق و مطالعه میگذشت. کتاب ارزشمند «[[الغدير (کتاب)|الغدیر]]» از مشهورترین آثار اوست. |
− | |||
− | در | ||
− | + | {{شناسنامه عالم | |
− | == | + | |نام کامل = عبدالحسین امینی تبریزی |
+ | |تصویر= [[پرونده:Amini.jpg|۲۲۰px|center]] | ||
+ | |زادروز = ۱۳۲۰ قمری | ||
+ | |زادگاه = [[تبریز]] | ||
+ | |وفات = ۱۳۹۰ قمری | ||
+ | |مدفن = [[نجف]]، کتابخانه امیرالمؤمنین علیهالسلام | ||
+ | |اساتید = [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[میرزا علی ایروانی|میرزا علی ایروانی]]، [[سيد محمد مولانا|سید محمد مولانا]]، [[شیخ آقا بزرگ تهرانی]]،... | ||
+ | |شاگردان = | ||
+ | |آثار = [[الغدیر (کتاب)|الغدير فی الكتاب و السنة و الادب]]، [[شهداء الفضيلة (کتاب)|شهداء الفضیلة]]، [[سيرتنا و سنتنا سيرة نبينا و سنته (صلی الله عليه و آله و سلم) (کتاب)|سیرتنا و سنتنا، سیرة نبینا و سنته]]، تفسیر فاتحه الکتاب، السنة و السیرة،... | ||
+ | }} | ||
− | شیخ احمد امینی تبریزی،<ref> ترجمه الغدیر، محمدتقی واحدی و دیگران، ج | + | ==ولادت و خاندان== |
+ | عبدالحسین امینی در سال ۱۳۲۰ ه.ق (برابر با ۱۲۸۱ ه.ش) در شهر [[تبریز]]، به دنیا آمد. پدر بزرگوارش شیخ احمد امینی تبریزی،<ref> ترجمه الغدیر، محمدتقی واحدی و دیگران، ج ۱، ص ۱۵۴؛ علمای بزرگ شیعه، ص ۴۱۰ </ref> از [[فقیه|فقها]] و مجتهدین زمان خود و در [[زهد]] و [[تقوا]] زبانزد عموم بود و مردم به ایشان همواره به دیده احترام مینگریستند. او در سال ۱۳۰۴ ه.ق به تبریز مهاجرت نمود و برای همیشه ساکن آنجا گردید. برخی آثار به یادگار مانده از ایشان عبارتند از: شرحی بر [[قصیده]] المفجع و تعلیقاتی بر [[مکاسب (کتاب)|مکاسب]] شیخ انصاری. | ||
− | + | همچنین پدربزرگ علامه امینی، مولی نجفقلی مشهور به «امین الشرع» بود که نام خانوادگی علامه نیز از همین لقب گرفته شده است. وی نیز به گردآوری اخبار [[ائمه اطهار]] علیهم السلام علاقه بسیاری داشت و چند مجموعه روایت نیز تدوین کرده و اشعاری به فارسی و ترکی از وی به جا مانده است. | |
− | پدربزرگ علامه امینی، مولی | ||
+ | ==تحصیلات و استادان== | ||
+ | علامه امینی از همان کودکی، استعداد و تیزهوشی عجیبی از خود نشان میداد و با حافظه قوی و سرعت عجیبش در درک مسائل دینی، همه نگاهها را به خویش جلب کرد.<ref> علمای بزرگ شیعه، ص ۴۱۰ </ref> او تحصیل را از محضر پدرش آغاز نمود و [[ادبیات عرب]]، [[منطق]] و تا اندازهای [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را از او آموخت.<ref> گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران، ج ۲، ص ۷۲۷ </ref> | ||
− | + | علامه در سن ۱۶ سالگی برای ادامه تحصیل راهی [[نجف]] اشرف شد و تا حدود سن ۳۲ سالگی در آنجا مشغول کسب معارف الهی بود. در این سالها در محضر اساتیدی چون: آیة الله سید محمد بن محمدباقر الحسینی فیروزآبادی، آیة الله [[سید ابوتراب خوانساری|سید ابوتراب بن ابوالقاسم خوانساری]]، آیة الله [[میرزا علی ایروانی|میرزا علی ایروانی]]، [[سيد محمد مولانا|سید محمد مولانا]] و آیة الله میرزا ابوالحسن مشکینی، زانوی ادب زده و کسب علم نمود. | |
− | + | ایشان در سن ۳۲ سالگی به زادگاه خود [[تبریز]] مراجعت نموده و برای مدت کوتاهی در آنجا ماندگار شد. اوقات ایشان در آن ایام به تدریس و تحقیق مصروف گردید و در آن زمان بود که کتاب نفیس «تفسیر فاتحة الکتاب» توسط ایشان به نگارش درآمد. | |
− | + | علامه امینی(ره) پس از مدتی مجدداً راهی نجف اشرف شد و ضمن تحقیق و مطالعه فراوان، در مجالس اساتید برجسته و مراجع تقلید آن روزگار به استمرار حاضر شد و توانست به مرتبه والای [[اجتهاد]] نائل گردد و همچنین از علما و مجتهدین بزرگ آن عصر [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] روایت نیز دریافت کند. بعضی از [[مشایخ]] روایت و اجتهاد ایشان عبارتند از: | |
− | + | *[[محمدحسین غروی اصفهانی|شیخ محمدحسین کمپانى اصفهانی]] | |
+ | *[[شیخ آقا بزرگ تهرانی]] | ||
+ | *[[سید ابوالحسن اصفهانی|سید ابوالحسن موسوی اصفهانی]] | ||
+ | *[[میرزا محمدحسین نائینی|میرزا محمدحسین نائینى]] | ||
+ | *[[شیخ عبد الکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائرى]] | ||
− | + | ==آثار و تألیفات== | |
− | + | [[پرونده:Aminy.jpg|thumb|left|کتاب فاطمه زهرا سلام الله علیها - یکی از آثار علامه امینی]] | |
− | |||
− | + | #[[الغدیر (کتاب)|الغدير فی الكتاب و السنة و الادب]] | |
+ | #تفسیر فاتحه الکتاب | ||
+ | #[[شهداء الفضيلة (کتاب)|شهداء الفضیلة]] | ||
+ | #[[سيرتنا و سنتنا سيرة نبينا و سنته (صلی الله عليه و آله و سلم) (کتاب)|سیرتنا و سنتنا، سیرة نبینا و سنته]] | ||
+ | #السنة و السیرة | ||
+ | #ثمرات الأسفار | ||
+ | #ریاض الأنس | ||
+ | #المقاصد العلیة | ||
+ | #کامل الزیارات | ||
+ | #اعلام الأنام فی معرفة الملک | ||
+ | #رساله در [[علم درایه]] | ||
+ | #رساله در نیّت | ||
+ | #تصحیح [[وسائل الشیعه (کتاب)|وسائل الشیعة]] | ||
+ | #فاطمه زهرا سلام الله علیها | ||
− | علامه در | + | ==فعالیتهای علمی و فرهنگی== |
− | + | علامه امینى در [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]] مانند [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[حدیث]]، [[درایه الحدیث|درایه]] و [[علم رجال|علم رجال]] استادى کم نظیر و به خصوص در علم [[فقه]] و [[تاریخ]] گوى سبقت را از همه محققان در ربود. | |
− | + | هنگامى که نخستین تألیف وى تحت عنوان «[[شهداء الفضيلة (کتاب)|شهداء الفضیلة]]» در سى و پنجمین سال زندگى پر برکتش منتشر شد، مراجع و علماى بزرگ زمان هم چون [[سید ابوالحسن اصفهانی|سید ابوالحسن اصفهانى]]، [[سید حسین طباطبائی قمی|حاج آقا حسین طباطبایى قمى]]، [[شیخ آقا بزرگ تهرانی|شیخ آقا بزرگ تهرانى]] و [[محمدحسین غروی اصفهانی|شیخ محمد حسین کمپانى]]، زبان به تحسین گذاردند و این زمانى است که هنوز سخنى از «[[الغدير (کتاب)|الغدیر]]» در میان نبود و پس از این مراحل است که این بزرگوار ۴۰ سال دیگر از عمر پر برکت خویش را با تلاشى بى مانند و پشت کارى کم نشان در راه تحقیق و تتبع گذارنده و کتاب عظیم و شاهکار خویش (الغدیر) را به جهان [[اسلام]] تقدیم داشت. | |
− | + | علامه براى گرد آورى مطالب الغدیر سفرهاى پژوهشى بسیار کرد. در سرزمینها و شهرها، کعبه آمالش کتابخانه هاى عمومى و شخصى بود. این سفرها پر بار عموما به مطالعه و استنتاج و تهیه مأخذ و ملاقات با استادان مى گذشت. از جمله شهرهایى که وى به این هدف به آنها سفر کرد، مى توان: حیدرآباد، دکن، علیگره، لکنهو، کانپور، جلالى (در هند)، رامپور، فوعه، معره، قاهره (در [[مصر]])، حلب، نبل و [[دمشق]] (در [[سوریه]]) را بر شمرد، عشق به خاندان [[عترت|عترت]] چنان سراسر وجودش را فرا گرفته بود که ساعتها مطالعه در مخزن کتابهاى خطى و دست یافتن به گوهرهاى گرانبهاى نبوى را بر خویشتن خویش هموار ساخته هرگز احساس خستگى نمى نمود. | |
− | + | گویند در کتابخانهى یکى از شهرهاى [[عراق]] به مطالعه مى پرداخت، چون این کتابخانه در هر شبانه روز تنها چهار ساعت بیشتر باز نبود علامه امینى هم نمى توانست بیش از چهار روز در آن شهر بماند، با توافقى که میان وى و رئیس کتابخانه برقرار شده بود، علامه امینى هر روز به هنگام ظهر یعنى ساعت تعطیل کتابخانه وارد آنجا مى شد، کتابدار، در را به روى او مى بست تا روز بعد ساعت ۸ صبح که در را به رویش مى گشود. در نتیجه او روزى ۲۰ ساعت در این کتابخانه کار مى کرد و با لقمه نانى که همراه داشت و جرعه آبى که کتابدار در اختیارش مى گذاشت، توانست از میان چهار هزار نسخهى خطى موجود در آن کتابخانه، مأخذ دلخواه خود را بیابد. آرى این همه توانایى و پشتکار و دل بستگى به کار، فقط و فقط در پرتو ایمان و عشق میسر است. | |
− | علامه امینی | + | وی از [[امام علی علیه السلام]] به عنوان محور امت اسلامی بعد از [[پیامبر اسلام|پیامبر]] یاد میکند. علامه امینی با تأسیس کتابخانه در [[نجف]] اشرف دانشگاه بزرگ عالم [[شیعه|تشیع]] را تا حد امکان از کتاب بینیاز کرد. او در صدد بود عدل علی علیهالسلام با به اجرا در آمدن اصول سیاسی [[اسلام]] دیگر بار در جامعه انسانی آشکار گردد. |
− | |||
− | |||
− | + | علامه امینی به همراه بزرگانی همچون [[سید عبدالحسین شرف الدین عاملی|سید شرفالدین عاملی]] نهضت متن گرایی را بنیان نهادند تا مبانی فلسفهی سیاسی اسلام را با ارائه مدرک به امت اسلامی عرضه نمایند و به این وسیله در مقابل نهضت پیشینگرایی یا نهضت سلفیه ایستادند. علامهی مصلح با جمعآوری اجتماعات پیشوایان [[شیعه]] تمامی زمینههای شک و تردید را در بارهی حدیث غدیر از بین میبرد. | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | + | روش علامه برای مبارزه با استعمار تدافعی نبود بلکه با مطرح کردن [[ولایت|ولایت]] و [[امامت]] و بحثهای عمیق علمی پیرامون آن به [[ولایت فقیه]] در عصر [[غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)|غیبت]] رسید. | |
− | + | علامه غیر از تألیف کتب، به خدمات دیگرى نیز مى پرداخت، از جمله کتابخانه «مکتبه الامام امیر المومنین العامه» در نجف از باقیات صالحات آن بزرگوار بوده و از نظر کیفیت در شمار با ارزش ترین کتابخانه هاى علمى دنیاى اسلام است. | |
− | علامه | ||
− | == | + | ==وفات== |
− | علامه | + | مرحوم علامه امینی، سرانجام در روز جمعه ۱۲ تیر ماه ۱۳۴۹ ه.ش (برابر با ۲۸ ربیع الثانى ۱۳۹۰ ه.ق) نزدیک اذان ظهر در ۷۰ سالگى در [[تهران]] دار فانی را وداع گفت. پیکر پاکش به [[نجف]] اشرف منتقل گردید و بعد از [[تشییع جنازه|تشییع]] و طواف بر گرد مزار [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]] علیهالسلام، در کتابخانه عمومى که خود تأسیس کرده بود به خاک سپرده شد. |
− | + | ==پانویس== | |
+ | <references /> | ||
+ | ==منابع== | ||
− | در | + | *نگاهبان غدیر، علامه امینی، در دسترس در [http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87+%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C&SSOReturnPage=Check&Rand=0 دانشنامه رشد] تاریخ بازیابی: ۲۶ آذرماه ۱۳۹۲. |
+ | *نگاهی به زندگی علامه امینی(ره)، در دسترس در [http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=43094 سایت تبیان] تاریخ بازیابی: ۲۶ آذرماه ۱۳۹۲. | ||
− | + | ==آرشیو عکس و تصویر== | |
− | + | <gallery mode="packed" heights="170"> | |
+ | پرونده:1.jpg|عبدالحسین امینی تبریزی | ||
+ | پرونده:3.jpg|عبدالحسین امینی تبریزی در هند | ||
+ | پرونده:33.jpg|عبدالحسین امینی تبریزی در خانه شخصی در نجف اشرف | ||
+ | پرونده:22.jpg|عبدالحسین امینی تبریزی در [[سوریه]] | ||
+ | پرونده:4.jpg|عبدالحسین امینی تبریزی در حال مطالعه | ||
+ | پرونده:امینی0.jpg|عبدالحسین امینی تبریزی و سید نصرالله موسوی بنی صدر | ||
+ | پرونده:2.jpg|عبدالحسین امینی تبریزی در یکی از بیمارستان های [[تهران]] | ||
+ | پرونده:6.jpg|تشییع پیکر عبدالحسین امینی تبریزی | ||
+ | پرونده:7.jpg|درب ورودی مزار عبدالحسین امینی تبریزی در [[نجف]] | ||
+ | پرونده:9.jpg|تمبر یادبود عبدالحسین امینی تبریزی | ||
+ | پرونده:10.jpg|درب ورودی کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف | ||
+ | پرونده:امینی 11.jpg|کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف | ||
+ | پرونده:امینی (2).jpg|کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف | ||
+ | پرونده:امینی (1).jpg|قبر علامه امینی در گوشه کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام - نجف | ||
+ | </gallery> | ||
− | + | [[رده:علمای قرن چهاردهم|امینی نجفی، عبدالحسین]] | |
− | + | [[رده:مجتهدین]] | |
− | + | [[رده:مفسرین قرآن]] | |
− | + | [[رده:مدفونین در نجف]] | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
[[رده: مقاله های مهم]] | [[رده: مقاله های مهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۹
شیخ عبدالحسین امینی (۱۳۹۰-۱۳۲۰ ق) مشهور به «علامه امینی»، از علمای بزرگ شیعه در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان محمدحسین غروی اصفهانی بود. علامه امینی در تفسیر، حدیث، تاریخ و علم رجال صاحبنظر بود و بیشتر ساعات ایشان به تحقیق و مطالعه میگذشت. کتاب ارزشمند «الغدیر» از مشهورترین آثار اوست.
نام کامل | عبدالحسین امینی تبریزی |
زادروز | ۱۳۲۰ قمری |
زادگاه | تبریز |
وفات | ۱۳۹۰ قمری |
مدفن | نجف، کتابخانه امیرالمؤمنین علیهالسلام |
اساتید |
محمدحسین غروی اصفهانی، میرزا علی ایروانی، سید محمد مولانا، شیخ آقا بزرگ تهرانی،... |
| |
آثار |
الغدير فی الكتاب و السنة و الادب، شهداء الفضیلة، سیرتنا و سنتنا، سیرة نبینا و سنته، تفسیر فاتحه الکتاب، السنة و السیرة،... |
محتویات
ولادت و خاندان
عبدالحسین امینی در سال ۱۳۲۰ ه.ق (برابر با ۱۲۸۱ ه.ش) در شهر تبریز، به دنیا آمد. پدر بزرگوارش شیخ احمد امینی تبریزی،[۱] از فقها و مجتهدین زمان خود و در زهد و تقوا زبانزد عموم بود و مردم به ایشان همواره به دیده احترام مینگریستند. او در سال ۱۳۰۴ ه.ق به تبریز مهاجرت نمود و برای همیشه ساکن آنجا گردید. برخی آثار به یادگار مانده از ایشان عبارتند از: شرحی بر قصیده المفجع و تعلیقاتی بر مکاسب شیخ انصاری.
همچنین پدربزرگ علامه امینی، مولی نجفقلی مشهور به «امین الشرع» بود که نام خانوادگی علامه نیز از همین لقب گرفته شده است. وی نیز به گردآوری اخبار ائمه اطهار علیهم السلام علاقه بسیاری داشت و چند مجموعه روایت نیز تدوین کرده و اشعاری به فارسی و ترکی از وی به جا مانده است.
تحصیلات و استادان
علامه امینی از همان کودکی، استعداد و تیزهوشی عجیبی از خود نشان میداد و با حافظه قوی و سرعت عجیبش در درک مسائل دینی، همه نگاهها را به خویش جلب کرد.[۲] او تحصیل را از محضر پدرش آغاز نمود و ادبیات عرب، منطق و تا اندازهای فقه و اصول را از او آموخت.[۳]
علامه در سن ۱۶ سالگی برای ادامه تحصیل راهی نجف اشرف شد و تا حدود سن ۳۲ سالگی در آنجا مشغول کسب معارف الهی بود. در این سالها در محضر اساتیدی چون: آیة الله سید محمد بن محمدباقر الحسینی فیروزآبادی، آیة الله سید ابوتراب بن ابوالقاسم خوانساری، آیة الله میرزا علی ایروانی، سید محمد مولانا و آیة الله میرزا ابوالحسن مشکینی، زانوی ادب زده و کسب علم نمود.
ایشان در سن ۳۲ سالگی به زادگاه خود تبریز مراجعت نموده و برای مدت کوتاهی در آنجا ماندگار شد. اوقات ایشان در آن ایام به تدریس و تحقیق مصروف گردید و در آن زمان بود که کتاب نفیس «تفسیر فاتحة الکتاب» توسط ایشان به نگارش درآمد.
علامه امینی(ره) پس از مدتی مجدداً راهی نجف اشرف شد و ضمن تحقیق و مطالعه فراوان، در مجالس اساتید برجسته و مراجع تقلید آن روزگار به استمرار حاضر شد و توانست به مرتبه والای اجتهاد نائل گردد و همچنین از علما و مجتهدین بزرگ آن عصر اجازه روایت نیز دریافت کند. بعضی از مشایخ روایت و اجتهاد ایشان عبارتند از:
- شیخ محمدحسین کمپانى اصفهانی
- شیخ آقا بزرگ تهرانی
- سید ابوالحسن موسوی اصفهانی
- میرزا محمدحسین نائینى
- شیخ عبدالکریم حائرى
آثار و تألیفات
- الغدير فی الكتاب و السنة و الادب
- تفسیر فاتحه الکتاب
- شهداء الفضیلة
- سیرتنا و سنتنا، سیرة نبینا و سنته
- السنة و السیرة
- ثمرات الأسفار
- ریاض الأنس
- المقاصد العلیة
- کامل الزیارات
- اعلام الأنام فی معرفة الملک
- رساله در علم درایه
- رساله در نیّت
- تصحیح وسائل الشیعة
- فاطمه زهرا سلام الله علیها
فعالیتهای علمی و فرهنگی
علامه امینى در علوم اسلامى مانند تفسیر، حدیث، درایه و علم رجال استادى کم نظیر و به خصوص در علم فقه و تاریخ گوى سبقت را از همه محققان در ربود.
هنگامى که نخستین تألیف وى تحت عنوان «شهداء الفضیلة» در سى و پنجمین سال زندگى پر برکتش منتشر شد، مراجع و علماى بزرگ زمان هم چون سید ابوالحسن اصفهانى، حاج آقا حسین طباطبایى قمى، شیخ آقا بزرگ تهرانى و شیخ محمد حسین کمپانى، زبان به تحسین گذاردند و این زمانى است که هنوز سخنى از «الغدیر» در میان نبود و پس از این مراحل است که این بزرگوار ۴۰ سال دیگر از عمر پر برکت خویش را با تلاشى بى مانند و پشت کارى کم نشان در راه تحقیق و تتبع گذارنده و کتاب عظیم و شاهکار خویش (الغدیر) را به جهان اسلام تقدیم داشت.
علامه براى گرد آورى مطالب الغدیر سفرهاى پژوهشى بسیار کرد. در سرزمینها و شهرها، کعبه آمالش کتابخانه هاى عمومى و شخصى بود. این سفرها پر بار عموما به مطالعه و استنتاج و تهیه مأخذ و ملاقات با استادان مى گذشت. از جمله شهرهایى که وى به این هدف به آنها سفر کرد، مى توان: حیدرآباد، دکن، علیگره، لکنهو، کانپور، جلالى (در هند)، رامپور، فوعه، معره، قاهره (در مصر)، حلب، نبل و دمشق (در سوریه) را بر شمرد، عشق به خاندان عترت چنان سراسر وجودش را فرا گرفته بود که ساعتها مطالعه در مخزن کتابهاى خطى و دست یافتن به گوهرهاى گرانبهاى نبوى را بر خویشتن خویش هموار ساخته هرگز احساس خستگى نمى نمود.
گویند در کتابخانهى یکى از شهرهاى عراق به مطالعه مى پرداخت، چون این کتابخانه در هر شبانه روز تنها چهار ساعت بیشتر باز نبود علامه امینى هم نمى توانست بیش از چهار روز در آن شهر بماند، با توافقى که میان وى و رئیس کتابخانه برقرار شده بود، علامه امینى هر روز به هنگام ظهر یعنى ساعت تعطیل کتابخانه وارد آنجا مى شد، کتابدار، در را به روى او مى بست تا روز بعد ساعت ۸ صبح که در را به رویش مى گشود. در نتیجه او روزى ۲۰ ساعت در این کتابخانه کار مى کرد و با لقمه نانى که همراه داشت و جرعه آبى که کتابدار در اختیارش مى گذاشت، توانست از میان چهار هزار نسخهى خطى موجود در آن کتابخانه، مأخذ دلخواه خود را بیابد. آرى این همه توانایى و پشتکار و دل بستگى به کار، فقط و فقط در پرتو ایمان و عشق میسر است.
وی از امام علی علیه السلام به عنوان محور امت اسلامی بعد از پیامبر یاد میکند. علامه امینی با تأسیس کتابخانه در نجف اشرف دانشگاه بزرگ عالم تشیع را تا حد امکان از کتاب بینیاز کرد. او در صدد بود عدل علی علیهالسلام با به اجرا در آمدن اصول سیاسی اسلام دیگر بار در جامعه انسانی آشکار گردد.
علامه امینی به همراه بزرگانی همچون سید شرفالدین عاملی نهضت متن گرایی را بنیان نهادند تا مبانی فلسفهی سیاسی اسلام را با ارائه مدرک به امت اسلامی عرضه نمایند و به این وسیله در مقابل نهضت پیشینگرایی یا نهضت سلفیه ایستادند. علامهی مصلح با جمعآوری اجتماعات پیشوایان شیعه تمامی زمینههای شک و تردید را در بارهی حدیث غدیر از بین میبرد.
روش علامه برای مبارزه با استعمار تدافعی نبود بلکه با مطرح کردن ولایت و امامت و بحثهای عمیق علمی پیرامون آن به ولایت فقیه در عصر غیبت رسید.
علامه غیر از تألیف کتب، به خدمات دیگرى نیز مى پرداخت، از جمله کتابخانه «مکتبه الامام امیر المومنین العامه» در نجف از باقیات صالحات آن بزرگوار بوده و از نظر کیفیت در شمار با ارزش ترین کتابخانه هاى علمى دنیاى اسلام است.
وفات
مرحوم علامه امینی، سرانجام در روز جمعه ۱۲ تیر ماه ۱۳۴۹ ه.ش (برابر با ۲۸ ربیع الثانى ۱۳۹۰ ه.ق) نزدیک اذان ظهر در ۷۰ سالگى در تهران دار فانی را وداع گفت. پیکر پاکش به نجف اشرف منتقل گردید و بعد از تشییع و طواف بر گرد مزار امیرالمؤمنین علیهالسلام، در کتابخانه عمومى که خود تأسیس کرده بود به خاک سپرده شد.
پانویس
منابع
- نگاهبان غدیر، علامه امینی، در دسترس در دانشنامه رشد تاریخ بازیابی: ۲۶ آذرماه ۱۳۹۲.
- نگاهی به زندگی علامه امینی(ره)، در دسترس در سایت تبیان تاریخ بازیابی: ۲۶ آذرماه ۱۳۹۲.
آرشیو عکس و تصویر
عبدالحسین امینی تبریزی در سوریه
عبدالحسین امینی تبریزی در یکی از بیمارستان های تهران
درب ورودی مزار عبدالحسین امینی تبریزی در نجف