ساقی (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (پروژه4) |
(افزودن الگوی قرآن) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | اين صفت الهى، اسم فاعل از ثلاثى مجرّد «سَقى يَسقى» به معناى آب دادن براى آشاميدن است. اين صفت فعل الهى | + | اين صفت الهى، اسم فاعل از ثلاثى مجرّد «سَقى يَسقى» به معناى آب دادن براى آشاميدن است. اين صفت فعل الهى ۸ بار در [[قرآن]] در مورد [[الله|خداوند]] سبحان بكار رفته است.<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۱، ص۶۸۴-۶۸۶.</ref> |
| − | + | مانند [[آیه]]: {{متن قرآن|«...فَاَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَسقَينكُموهُ...»}}. ([[سوره حجر]]/۲۲) | |
| − | و نيز: | + | و نيز آیات: |
{| class="wikitable" style="margin: 3em auto 1em auto" | {| class="wikitable" style="margin: 3em auto 1em auto" | ||
| − | ! شماره || نام سوره || آیات | + | !شماره||نام سوره||آیات |
|- | |- | ||
|1||[[سوره نحل]](16)||آیه 66. | |1||[[سوره نحل]](16)||آیه 66. | ||
| سطر ۲۷: | سطر ۲۷: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فرهنگ قرآن، جلد | + | |
| + | * فرهنگ قرآن، جلد ۱۵، صفحه ۴۹۰. | ||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۲: | ||
|کیفیت پژوهش= خوب | |کیفیت پژوهش= خوب | ||
}} | }} | ||
| − | + | {{قرآن}} | |
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | [[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۲۰
اين صفت الهى، اسم فاعل از ثلاثى مجرّد «سَقى يَسقى» به معناى آب دادن براى آشاميدن است. اين صفت فعل الهى ۸ بار در قرآن در مورد خداوند سبحان بكار رفته است.[۱]
مانند آیه: «...فَاَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَسقَينكُموهُ...». (سوره حجر/۲۲)
و نيز آیات:
| شماره | نام سوره | آیات |
|---|---|---|
| 1 | سوره نحل(16) | آیه 66. |
| 2 | سوره مومنون(23) | آیه 21. |
| 3 | سوره فرقان(25) | آیه 49. |
| 4 | سوره شعراء(26) | آیه 79. |
| 5 | سوره جن(72) | آیه 16. |
| 6 | سوره مرسلات(77) | آیه 27. |
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۱، ص۶۸۴-۶۸۶.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۱۵، صفحه ۴۹۰.
