آیه مباهله: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 61 سوره آل عمران/3 به «آيه مباهله»<ref> نهج الحق، ص‌ 215.</ref> شهرت يافته است. م...' ایجاد کرد)
 
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
آیه 61 [[سوره آل عمران]]/3 به «آیه مباهله»<ref> نهج الحق، ص‌ 215.</ref> شهرت یافته است.
  
آيه 61 [[سوره آل عمران]]/3 به «آيه مباهله»<ref> نهج الحق، ص‌ 215.</ref> شهرت يافته است. مباهله در اصطلاح به معناى نفرين كردن دو نفر يا دو گروه بر ضد يكديگر است. بر اساس اين آيه، وقتى مسيحيان نجران از روى لجاجت و عناد سخن پيامبر را درباره يگانگى آفريدگار و شخصيت [[حضرت عيسى]] عليه‌السلام نپذيرفتند، خداوند به پيامبر دستور داد كه آنان را براى نفرين بر ضد يكديگر بخواند و هر دو گروه در برابر هم بايستند و از خدا بخواهند كه هر كس در اين موضوع دروغ‌گو است، خداوند بر او غضب كند:
+
{{قرآن در قاب|سوره=3|آیه=61|ترجمه=از آن پس که به آگاهی رسیده ای، هر کس که درباره او با تو مجادله کند، بگو: بیایید تا حاضر آوریم ما فرزندان خود را و شما فرزندان خود را ما زنان خود را و شما زنان خود را ما خود و شما خود آنگاه دعا و تضرع کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان بفرستیم}}
  
'''''«فَمَن حاجَّكَ فِيه مِن بَعدِ مَا جاءَكَ مِن‌العِلمِ فَقُل تَعالَوا نَدعُ أَبناءَنا و أبناءَكُم و نِساءَنا و نِساءَكُم و أَنفُسَنا و أنفُسَكُم ثُمَّ نَبتَهِل فَنجعَل لَعنَتَ اللّهِ عَلَى الكـذِبِين».'''''
+
[[مباهله]] در اصطلاح به معناى نفرین كردن دو نفر یا دو گروه بر ضد یكدیگر است. بر اساس این آیه، وقتى مسیحیان نجران از روى لجاجت و عناد سخن پیامبر را درباره یگانگى آفریدگار و شخصیت [[حضرت عیسی ]] علیه‌السلام نپذیرفتند، خداوند به پیامبر دستور داد كه آنان را براى نفرین بر ضد یكدیگر بخواند و هر دو گروه در برابر هم بایستند و از خدا بخواهند كه هر كس در این موضوع دروغ‌گو است، خداوند بر او غضب كند.
  
بر اساس روايات پرشمارى از شيعه و سنى، [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله در صبح روز مقرر آمد؛ در حالى كه [[امام حسين]] علیه‌السلام را در آغوش داشت و دست [[امام حسن]] علیه‌السلام را گرفته بود و [[حضرت فاطمه]] و [[امام على]] عليهماالسلام در پشت سر حضرت حركت مى‌كردند.
+
بر اساس روایات پرشمارى از شیعه و سنى، [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله در صبح روز مقرر آمد؛ در حالى كه [[امام حسین علیه السلام]] را در آغوش داشت و دست [[امام حسن علیه السلام]] را گرفته بود و [[حضرت فاطمه]] و [[امام على]] علیهماالسلام در پشت سر حضرت حركت مى‌كردند.
 +
حضرت به آن‌ها گفت: وقتى من دعا كردم، شما آمین بگویید. وقتى بزرگ مسیحیان چنین دید، خطاب به همراهانش گفت: اى گروه نصارا! همانا صورت‌هایى را مى‌بینم كه اگر از خدا بخواهند كوه را از جاى بَركَند، مى‌كَنَد. مباهله نكنید كه نابود مى‌شوید؛ آنگاه آنان تسلیم پیامبر شدند و به پرداخت جزیه گردن نهادند.<ref> الكشّاف، ج‌ 1، ص‌ 368 و 369.</ref>
  
حضرت به آن‌ها گفت: وقتى من دعا كردم، شما آمين بگوييد. وقتى بزرگ مسيحيان چنين ديد، خطاب به همراهانش گفت: اى گروه نصارا! همانا صورت‌هايى را مى‌بينم كه اگر از خدا بخواهند كوه را از جاى بَركَند، مى‌كَنَد. مباهله نكنيد كه نابود مى‌شويد؛ آنگاه آنان تسليم پيامبر شدند و به پرداخت جزيه گردن نهادند.<ref> الكشّاف، ج‌ 1، ص‌ 368 و 369.</ref>
+
==پانویس==
 +
<references/>
  
==پانویس ==
+
==منابع==
<references />
+
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص399.
===منابع===
 
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 399
+
==پیوند==
 +
[[مباهله]]
 +
 
 +
{{قرآن}}
 +
 
 +
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره آل عمران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۰۴

آیه 61 سوره آل عمران/3 به «آیه مباهله»[۱] شهرت یافته است.

مشاهده آیه در سوره

فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ

از آن پس که به آگاهی رسیده ای، هر کس که درباره او با تو مجادله کند، بگو: بیایید تا حاضر آوریم ما فرزندان خود را و شما فرزندان خود را ما زنان خود را و شما زنان خود را ما خود و شما خود آنگاه دعا و تضرع کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان بفرستیم

مشاهده آیه در سوره


مباهله در اصطلاح به معناى نفرین كردن دو نفر یا دو گروه بر ضد یكدیگر است. بر اساس این آیه، وقتى مسیحیان نجران از روى لجاجت و عناد سخن پیامبر را درباره یگانگى آفریدگار و شخصیت حضرت عیسی علیه‌السلام نپذیرفتند، خداوند به پیامبر دستور داد كه آنان را براى نفرین بر ضد یكدیگر بخواند و هر دو گروه در برابر هم بایستند و از خدا بخواهند كه هر كس در این موضوع دروغ‌گو است، خداوند بر او غضب كند.

بر اساس روایات پرشمارى از شیعه و سنى، رسول خدا صلى الله علیه و آله در صبح روز مقرر آمد؛ در حالى كه امام حسین علیه السلام را در آغوش داشت و دست امام حسن علیه السلام را گرفته بود و حضرت فاطمه و امام على علیهماالسلام در پشت سر حضرت حركت مى‌كردند. حضرت به آن‌ها گفت: وقتى من دعا كردم، شما آمین بگویید. وقتى بزرگ مسیحیان چنین دید، خطاب به همراهانش گفت: اى گروه نصارا! همانا صورت‌هایى را مى‌بینم كه اگر از خدا بخواهند كوه را از جاى بَركَند، مى‌كَنَد. مباهله نكنید كه نابود مى‌شوید؛ آنگاه آنان تسلیم پیامبر شدند و به پرداخت جزیه گردن نهادند.[۲]

پانویس

  1. نهج الحق، ص‌ 215.
  2. الكشّاف، ج‌ 1، ص‌ 368 و 369.

منابع

  • علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص399.

پیوند

مباهله

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن