سوره الحاقه/متن و ترجمه

درباره سوره حاقه (69)

آیات سوره حاقه

فهرست قرآن

سورة الحاقة (ترجمه آیتی)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

الْحَاقَّةُ

آن روز بر حق

2

مَا الْحَاقَّةُ

چیست آن روز بر حق؟

3

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ

و چه دانی که آن روز بر حق، چیست؟

4

كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ

قوم ثمود و عاد روز تپیدن دلها را دروغ انگاشتند

5

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ

اما قوم ثمود به آن بانگ سهمگین هلاک شدند

6

وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ

و اما قوم عاد با وزش باد صرصر به هلاکت رسیدند

7

سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ

آن عذاب را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنان بگماشت آن قوم راچون تنه های پوسیده خرما می دیدی که افتاده اند و مرده اند

8

فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ

آیا کسی را می بینی که از آنها بر جای مانده باشد؟

9

وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ

و فرعون و مردمی که پیش از او بودند و نیز مردم مؤتکفه گناهکار آمدند،

10

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً

فرستاده پروردگارشان را نافرمانی کردند و خدا نیز آنان را به سختی فرو گرفت

11

إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ

چون آب طغیان کرد، شما را به کشتی سوار کردیم

12

لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ

تا آن را مایه اندرزتان گردانیم و گوش نگه دارنده اندرز آن را فرا گیرد

13

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ

چون یک بار در صور دمیده شود،

14

وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً

و زمین و کوهها را برگیرند و یکباره در هم کوبند،

15

فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ

آن روز آن حادثه به وقوع پیوسته باشد

16

وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ

و آسمان که در آن روز سست شده است، بشکافد

17

وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ

و فرشتگان در اطراف، آسمان باشند و در آن روز هشت تن از آنها عرش پروردگارت را برفراز سرشان حمل می کنند

18

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ

آن روز شما را پیش آورند و هیچ چیز شما نهان نماند

19

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ

اما هر کس که نامه اعمالش را به دست راستش دهند، می گوید: نامه مرا بگیرید و بخوانید

20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ

من یقین داشتم که حساب خود را خواهم دید

21

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ

پس او در یک زندگی پسندیده و خوش خواهد بود،

22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ

در بهشتی برین،

23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ

که میوه هایش در دسترس باشد

24

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ

بخورید و بیاشامید، گوارا باد شما را اینها پاداش اعمالی است که، درایام گذشته به جای می آورده اید

25

وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ

اما آن کس که نامه اعمالش را به دست چپش دهند می گوید: ای کاش نامه مرا به دست من نداده بودند،

26

وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ

و ندانسته بودم که حساب من چیست،

27

يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ

ای کاش همان مرگ می بود و بس،

28

مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيهْ

دارایی من مرا سود نبخشید،

29

هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ

قدرت من از دست من برفت

30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

بگیریدش، زنجیرش کنید

31

ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ

و به جهنمش بکشید

32

ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ

و او را با زنجیری به درازای هفتاد ذراع بکشید

33

إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ

زیرا به خدای بزرگ ایمان نداشت

34

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ

و به طعام دادن به مسکینان کسی را ترغیب نمی کرد

35

فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ

در آن روز، در آنجا هیچ دوستی نخواهد داشت

36

وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ

طعامش چیزی جز چرک و، خون اهل دوزخ نیست

37

لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ

تنها خطاکاران از آن طعام می خورند

38

فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ

پس سوگند به آنچه می بینید،

39

وَمَا لَا تُبْصِرُونَ

و آنچه نمی بینید،

40

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ

که این سخن فرستاده ای بزرگوار است،

41

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ

نه سخن شاعری چه اندک ایمان می آورید

42

وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ

و نیز سخن کاهنی نیست چه اندک پند می گیرید

43

تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

از جانب پروردگار جهانیان نازل شده است

44

وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ

اگر پیامبر پاره ای سخنان را به افترا بر ما ببندد،

45

لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ

با قدرت او را فرو می گیریم،

46

ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ

سپس رگ دلش را پاره می کنیم،

47

فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ

و هیچ یک از شما را توان آن نیست که، مانع شود

48

وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ

و قرآن برای پرهیزگاران پندی است

49

وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ

ما می دانیم که از میان شما کسانی هستند که تکذیب می کنند

50

وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ

و قرآن کافران را مایه حسرت است

51

وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ

و آن سخن حق و یقین است

52

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح بگوی