آیه 13 سوره حاقه
<<12 | آیه 13 سوره حاقه | 14>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
باز (به یاد آر) چون در صور (اسرافیل) یک بار بدمند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- صور: شيپور. در قاموس گويد: شاخى است كه در آن مىدمند، صحاح قيد دميدن را ندارد، راغب گفته قاموس را به «قيل» نسبت مىدهد، و نيز جمع صورت آيد اين كلمه ده بار در قرآن آمده و همه در باره قيامت است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ «13» وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً «14» فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْواقِعَةُ «15» وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ «16» وَ الْمَلَكُ عَلى أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ «17» يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفى مِنْكُمْ خافِيَةٌ «18»
پس آنگاه كه در صور دميده شود يك دميدنى. و زمين و كوهها برگرفته و در هم كوبيده شوند، يك در هم كوبيدنى. پس در آن روز، واقعه (قيامت) به وقوع پيوندد.
و آسمان بشكافد و در آن روز سست گردد. و فرشتگان در اطراف آن هستند (و منتظر فرمانند) و عرش پروردگارت را در آن روز هشت نفر (از فرشتگان يا اولياى خدا) بالاى سر خود حمل مىكنند. در آن روز شما (براى حساب) عرضه مىشويد (در حالى كه) هيچ چيز پنهانى از شما مخفى نماند.
جلد 10 - صفحه 199
نکته ها
«دك» به معناى خرد و ويران كردن است و به زمين صاف و نرم نيز گفته مىشود.
«واهِيَةٌ» به معناى سست و «أرجاء» به معناى اطراف و نواحى است.
تكرار كلمه «يَوْمَئِذٍ»* در اين آيات نشانه اهميّت روز قيامت است.
امام صادق عليه السلام فرمود: هشت نفرى كه حامل عرش هستند، بعضى از آنان پيامبر و بعضى امام هستند: «نوح، ابراهيم، موسى، عيسى، محمّد، على، حسن و حسين» و مراد از عرش، علم الهى است. بنابراين در قيامت، بالاتر از فرشتگان «فَوَقاهُمُ» اولياى خدا هستند كه عملكرد مردم را مىدانند. «1»
امام على عليه السلام فرمود: عرش الهى، تخت نيست، بلكه موجودى است محدود و مخلوق و تحت تدبير كه ملائكه با قدرتى كه از طرف خداوند دارند مأمور به حمل آن هستند. «2»
پیام ها
1- نفخ در صور، از امور حتمى است. «فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ»
2- متلاشى شدن نظام موجود، از طريق صداى رعد آساست. نُفِخَ فِي الصُّورِ ...
فَدُكَّتا
3- زمين از مدار حركت خود خارج، كوهها از جايگاه خود كنده و در يك برخورد در هم كوبيده مىشوند. «وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا»
4- فروپاشى كوهها با شدّت و سرعت خواهد بود. «دَكَّةً واحِدَةً»
5- واقعه مهم، قيامت است و هر واقعه ديگر نسبت به آن ناچيز است. «وَقَعَتِ الْواقِعَةُ»
6- پايان آسمان محكم، «سَبْعاً شِداداً» سستى است. «فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ»
7- گرچه در قيامت نظام موجود بهم مىخورد ولى نظام ديگرى حاكم مىشود، نظامى كه با حضور فرشتگان برپا مىشود. «وَ الْمَلَكُ عَلى أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ
«1». تفسير نورالثقلين.
«2». تفسير نورالثقلين.
جلد 10 - صفحه 200
رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ»
8- تمام ابعاد پنهان شخصيّت انسان در قيامت به نمايش گذاشته مىشود و شخصيّت واقعى انسان، خوبىها و بدىها، افكار و انگيزهها، نقصها و كمالات، كشف و عرضه مىشود. «لا تَخْفى مِنْكُمْ خافِيَةٌ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج11، ص314
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم