قاموس قرآن: أَثْل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «<keywords content='کلیدواژه:اثل'/> اثل بمعني درخت گز است ==أَثْل== {{متن قرآن|«ذَوٰاتَي...» ایجاد کرد)
 
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
اثل بمعني درخت گز است
+
'''«أَثْل»''' بمعنی درخت گَز است. این کلمه یک بار در [[قرآن|قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|«فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَيْءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلِيلٍ»}}. ([[سوره سبا|سوره سباء]]، ۱۶)
  
==أَثْل==
+
==أَثْل در لغت==
{{متن قرآن|«ذَوٰاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ»}} <ref>سباء: 1</ref>6 اثل بمعني درخت گز است در برهان قاطع ذيل اثل مينويسد: نوعي از درخت گز را گويند و در ذيل گز گويد: گز درختي است كه بيشتر در كناره‌هاي آب و رودخانه رويد و آنرا بعربي طرفاء گويند. در كتب لغت عرب گفته‌اند اثل درخت طرفاء و يا نوعي از آن است. در مجمع البحرين هست: «انّ منبر النبيّ كانَ من أَثلِ الغابة» منبر رسول خدا صلّي اللّٰه عليه و آله و سلّم از درخت گز بيشه بود. در نهايه گفته: آن غيضه‌اي بود در 9 ميلي مدينه. غيضه محلي است كه آبش فرو رفته و در آن درخت روئيده باشد (بيشه) معني آيه در «خمط» ديده شود
+
در فرهنگ فارسی «برهان قاطع» ذیل «أَثْل» می نویسد: نوعی از درخت گَز را گویند و در ذیل گز گوید: گز درختی است که بیشتر در کناره‌های آب و رودخانه روید و آنرا به عربی طرفاء گویند.  
  
==أَثْل در آیات قرآن==
+
در کتب لغت عرب نیز گفته‌اند «أَثْل» درخت طرفاء و یا نوعی از آن است. در «[[مجمع البحرین (کتاب)|مجمع البحرین]]» آمده است: «انّ منبر النبیّ کانَ من أَثلِ الغابة»؛ منبر [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلّی اللّٰه علیه وآله از درخت گز بیشه بود. در «[[النهایه فی غریب الحدیث و الاثر (کتاب)|النهایه]]» گفته: آن (بیشه) غیضه‌ای بود در ۹ میلی [[مدینه|مدینه]]؛ و «غیضه» محلی است که آبش فرو رفته و در آن درخت روئیده باشد (بیشه).
*فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْناهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَواتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْ‌ءٍ مِنْ سِدْرٍ قَليلٍ <ref>(سبا16)</ref>
 
  
==پانویس==
+
==منابع==
<references/>
 
  
==منابع==
+
*[[قاموس قرآن قرشی (کتاب)|قاموس قرآن]]، سید علی‌اکبر قرشی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
*قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، 1307
 
 
{{قرآن}}
 
{{قرآن}}
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۲۹

«أَثْل» بمعنی درخت گَز است. این کلمه یک بار در قرآن کریم آمده است: «فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَيْءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلِيلٍ». (سوره سباء، ۱۶)

أَثْل در لغت

در فرهنگ فارسی «برهان قاطع» ذیل «أَثْل» می نویسد: نوعی از درخت گَز را گویند و در ذیل گز گوید: گز درختی است که بیشتر در کناره‌های آب و رودخانه روید و آنرا به عربی طرفاء گویند.

در کتب لغت عرب نیز گفته‌اند «أَثْل» درخت طرفاء و یا نوعی از آن است. در «مجمع البحرین» آمده است: «انّ منبر النبیّ کانَ من أَثلِ الغابة»؛ منبر رسول خدا صلّی اللّٰه علیه وآله از درخت گز بیشه بود. در «النهایه» گفته: آن (بیشه) غیضه‌ای بود در ۹ میلی مدینه؛ و «غیضه» محلی است که آبش فرو رفته و در آن درخت روئیده باشد (بیشه).

منابع

  • قاموس قرآن، سید علی‌اکبر قرشی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه