میرزا بابا راز شیرازی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
+
'''«میرزا ابوالقاسم حسینی شیرازی»''' [[تخلص|متخلّص]] به «راز» و مشهور به «میرزا بابا» (م، ۱۲۸۶ ق)، عارف، مفسر، متکلم، فیلسوف و شاعر نامدار [[شیعه]] در قرن ۱۳ هجری و از شاگردان [[ملا علی نوری|ملا علی نوری اصفهانی]] بود. راز شیرازی یکی از اقطاب برجسته «سلسله ذهبیه» به‌شمار می‌رود. محوری‌ترین موضوع در تألیفات او، بحث [[ولایت]] است، به گونه‌ای که تعدادی از آثار خود مانند «آیات الولایة» و «اسرار الولایة» را به این موضوع اختصاص داده است.
 +
{{شناسنامه عالم
 +
||نام کامل = میرزا ابوالقاسم راز شیرازی
 +
||تصویر=
 +
||زادروز = ۱۲۰۲ قمری
 +
|زادگاه = [[شیراز]]
 +
|وفات =  ۱۲۸۶ قمری
 +
|مدفن = [[مشهد]]
 +
|اساتید =  محمدحسن قزوینی، مولا احمد یزدی، [[ملا علی نوری|ملا علی نوری اصفهانی]]،...
 +
|شاگردان = زمان‌آقا افشار ارومیه‌ای، میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی،...
 +
|آثار = تفسیر آیات الولایة، اسرار الولایة، براهین الإمامة، تنبیه المرید، معالم التأویل و التبیان، مرصاد العباد لنجاة العباد، طباشیر الحکمة،...
 +
}}
 +
==زندگی‌نامه==
 +
میرزا ابوالقاسم حسینی ذهبی شیرازی فرزند عبدالنبی، میان سال‌های ۱۲۰۲ و ۱۲۱۵ قمری در [[شیراز]]، به دنیا آمد.
  
'''راز شیرازی ذهبی، ابوالقاسم'''
+
وی از آغاز جوانی در شیراز به تحصیل علوم رسمی همچون عربی، [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[تفسیر]] و [[فلسفه]] پرداخت و نزد استادانی چون محمدحسن قزوینی، مولا احمد یزدی و [[ملا علی نوری|ملا علی نوری اصفهانی]] شاگردی کرد و در امور مذهبى به درجه‌ى [[اجتهاد]] رسید.
  
قرن: 13
+
او همچنین نزد چند تن از مشایخ زمان خود به سیر و سلوک [[عرفان|عرفانی]] مشغول شد. سرانجام نزد آقا محمد درویش کازرونی، رفت و با هدایت او تحت تربیت و ارشاد پدر خود، میرزا عبدالنبی که قطب سلسله ‌ذهبیه بود، قرار گرفت و به دست او خرقه پوشید و در طریقه ذهبیه به سیر و سلوک پرداخت.
  
(1286-1202 ق)
+
او پس از درگذشتِ پدرش در ۱۲۳۱ ق. هدایت طالبان را برعهده گرفت و نزدیک به ۴۰ سال در مسند ارشاد به دستگیری از مریدان پرداخت. از جمله شاگردان میرزا ابوالقاسم می‌توان به حاج زمان‌آقای افشار ارومیه‌ای و آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی ملقب به عارف‌علی‌شاه اشاره کرد. بنا بر برخی منابع، دو تن از بزرگ‌ترین مراجع [[شیعه]] آن زمان، یعنی [[شیخ انصاری]] و [[میرزا محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]]، نیز از ارادتمندان و مریدان او بوده‌اند. وی علاوه ‌بر رهبری طریقه ذهبیه، تولیت آستان [[شاهچراغ]] شیراز را نیز برعهده داشت.
  
فقیه، عارف و شاعر [[تخلص|متخلص]] به راز مشهور به میرزا بابا. وى در شیراز متولد شد و به اقتضاى حال خانوادگى و محیط زندگى به تحصیل علوم زمان خود همت گماشت و در امور مذهبى به درجه‌ى [[اجتهاد]] رسید.
+
میرزا ابوالقاسم شیرازی به قصد [[زیارت]] مشهدالرضا به [[مشهد]] رفت و در مراجعت، سه سال در [[تهران]] ماند و از جانب ناصرالدین ‌شاه لقب «مجدالاشراق» یافت.
  
او از مریدان پدر خود كه قطب سلسله ‌ى ذهبیه بود، شد و پس از مرگ او به ارشاد آن سلسله پرداخت و تولیت آستانه‌ ى شاه چراغ شیراز بدو محول گردید. وى به قصد [[زیارت]] مشهدالرضا به [[مشهد]] رفت و در مراجعت سه سال در [[تهران]] ماند از جانب ناصرالدین ‌شاه لقب مجدالاشراقى یافت.
+
میرزا بابا شیرازی سرانجام در سال ۱۲۸۶ ق، به هنگام بازگشت از تهران در مورچه خورت [[اصفهان]] وفات یافت. پیکرش را به مشهد منتقل کردند و در ایوان طلای [[حرم امام رضا علیه السلام]] به خاک سپردند.
  
در سال 1286 ق، به هنگام مراجعت از تهران در مورچه خورت اصفهان وفات یافت. پیكرش را به مشهد منتقل كردند و در ایوان طلا به خاك سپردند. وى داراى تالیفات و تصانیف بسیار است از آن جمله: «آیات الولایه»؛ «اسرار التوحید والنبوه والولایه والمعاد»؛ «اسرار الولایه»؛ «انوار الشموس المطالعه» در عقاید ذهبیه؛ «اقطاب سلسله ‌ى ذهبیه»؛ «براهین الامامه»؛ «تنبیه المرید»؛ «تباشیر الحكمه» و «مجموعه‌ ى اشعار».
+
==آثار و تألیفات==
 +
میرزا بابا شیرازی داراى تألیفات و تصانیف بسیار است، از جمله:
 +
*تفسیر آیات الولایة؛ راز شیرازی در [[تفسیر]] فارسی خود، ۱۰۰۱ [[آیه]] از [[قرآن کریم]] را در شأن [[ائمه]] علیهم السلام و دشمنانشان دانسته، از این رو، آنها را در پرتو تعالیم [[عرفان|عرفانی]] شرح کرده است.
 +
*اسرار الولایة
 +
*اسرار التوحید والنبوة والمعاد؛
 +
*انوار الشموس الطالعه، در عقاید ذهبیه؛  
 +
*براهین الإمامة؛
 +
*تنبیه المرید؛
 +
*معالم التأویل و التبیان فی شرح خطبة البیان؛
 +
*مرصاد العباد لنجاة العباد فی دار الدنیا و دار المعاد؛
 +
*طباشیر الحکمة؛
 +
*بطلان تناهی الأبعاد؛
 +
*قوائم الأنوار و طوالع الأسرار؛
 +
*رساله منامیه؛
 +
*رساله نورٌ على نور؛
 +
*رساله قنوتیه؛
 +
*کبریت احمر؛
 +
*دیوان شعر کوثرنامه.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج3، ص71.
+
*[[دائرة المعارف بزرگ اسلامی (کتاب)|دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی]]، غزال رادبان تهرانی، ج۲۴، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۸.
 +
*[[اثرآفرینان]]، محمدرضا نصیری، ج۳، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، ۱۳۸۴.
 +
*"تأویل عرفانی در تفسیر آیات الولایه راز شیرازی"، علی اشرف امامی و محسن شرفایی، عرفان اسلامی، شماره ۶۵، مهر ۱۳۹۹.
  
 
{{شعر فارسی}}
 
{{شعر فارسی}}
[[رده:شعرای پارسی گو]]
+
[[رده:علمای قرن سیزدهم]][[رده:علماء شیعه]][[رده:فیلسوفان]][[رده:عارفان]][[رده:مفسرین قرآن]][[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]][[رده:مدفونین در حرم امام رضا علیه السلام]]
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]]
 
[[رده:فقیهان]]
 
[[رده:عارفان]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۳

«میرزا ابوالقاسم حسینی شیرازی» متخلّص به «راز» و مشهور به «میرزا بابا» (م، ۱۲۸۶ ق)، عارف، مفسر، متکلم، فیلسوف و شاعر نامدار شیعه در قرن ۱۳ هجری و از شاگردان ملا علی نوری اصفهانی بود. راز شیرازی یکی از اقطاب برجسته «سلسله ذهبیه» به‌شمار می‌رود. محوری‌ترین موضوع در تألیفات او، بحث ولایت است، به گونه‌ای که تعدادی از آثار خود مانند «آیات الولایة» و «اسرار الولایة» را به این موضوع اختصاص داده است.

نام کامل میرزا ابوالقاسم راز شیرازی
زادروز ۱۲۰۲ قمری
زادگاه شیراز
وفات ۱۲۸۶ قمری
مدفن مشهد

Line.png

اساتید

محمدحسن قزوینی، مولا احمد یزدی، ملا علی نوری اصفهانی،...

شاگردان

زمان‌آقا افشار ارومیه‌ای، میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی،...

آثار

تفسیر آیات الولایة، اسرار الولایة، براهین الإمامة، تنبیه المرید، معالم التأویل و التبیان، مرصاد العباد لنجاة العباد، طباشیر الحکمة،...

زندگی‌نامه

میرزا ابوالقاسم حسینی ذهبی شیرازی فرزند عبدالنبی، میان سال‌های ۱۲۰۲ و ۱۲۱۵ قمری در شیراز، به دنیا آمد.

وی از آغاز جوانی در شیراز به تحصیل علوم رسمی همچون عربی، فقه، اصول، تفسیر و فلسفه پرداخت و نزد استادانی چون محمدحسن قزوینی، مولا احمد یزدی و ملا علی نوری اصفهانی شاگردی کرد و در امور مذهبى به درجه‌ى اجتهاد رسید.

او همچنین نزد چند تن از مشایخ زمان خود به سیر و سلوک عرفانی مشغول شد. سرانجام نزد آقا محمد درویش کازرونی، رفت و با هدایت او تحت تربیت و ارشاد پدر خود، میرزا عبدالنبی که قطب سلسله ‌ذهبیه بود، قرار گرفت و به دست او خرقه پوشید و در طریقه ذهبیه به سیر و سلوک پرداخت.

او پس از درگذشتِ پدرش در ۱۲۳۱ ق. هدایت طالبان را برعهده گرفت و نزدیک به ۴۰ سال در مسند ارشاد به دستگیری از مریدان پرداخت. از جمله شاگردان میرزا ابوالقاسم می‌توان به حاج زمان‌آقای افشار ارومیه‌ای و آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی ملقب به عارف‌علی‌شاه اشاره کرد. بنا بر برخی منابع، دو تن از بزرگ‌ترین مراجع شیعه آن زمان، یعنی شیخ انصاری و میرزای شیرازی، نیز از ارادتمندان و مریدان او بوده‌اند. وی علاوه ‌بر رهبری طریقه ذهبیه، تولیت آستان شاهچراغ شیراز را نیز برعهده داشت.

میرزا ابوالقاسم شیرازی به قصد زیارت مشهدالرضا به مشهد رفت و در مراجعت، سه سال در تهران ماند و از جانب ناصرالدین ‌شاه لقب «مجدالاشراق» یافت.

میرزا بابا شیرازی سرانجام در سال ۱۲۸۶ ق، به هنگام بازگشت از تهران در مورچه خورت اصفهان وفات یافت. پیکرش را به مشهد منتقل کردند و در ایوان طلای حرم امام رضا علیه السلام به خاک سپردند.

آثار و تألیفات

میرزا بابا شیرازی داراى تألیفات و تصانیف بسیار است، از جمله:

  • تفسیر آیات الولایة؛ راز شیرازی در تفسیر فارسی خود، ۱۰۰۱ آیه از قرآن کریم را در شأن ائمه علیهم السلام و دشمنانشان دانسته، از این رو، آنها را در پرتو تعالیم عرفانی شرح کرده است.
  • اسرار الولایة
  • اسرار التوحید والنبوة والمعاد؛
  • انوار الشموس الطالعه، در عقاید ذهبیه؛
  • براهین الإمامة؛
  • تنبیه المرید؛
  • معالم التأویل و التبیان فی شرح خطبة البیان؛
  • مرصاد العباد لنجاة العباد فی دار الدنیا و دار المعاد؛
  • طباشیر الحکمة؛
  • بطلان تناهی الأبعاد؛
  • قوائم الأنوار و طوالع الأسرار؛
  • رساله منامیه؛
  • رساله نورٌ على نور؛
  • رساله قنوتیه؛
  • کبریت احمر؛
  • دیوان شعر کوثرنامه.

منابع

  • دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، غزال رادبان تهرانی، ج۲۴، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۸.
  • اثرآفرینان، محمدرضا نصیری، ج۳، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، ۱۳۸۴.
  • "تأویل عرفانی در تفسیر آیات الولایه راز شیرازی"، علی اشرف امامی و محسن شرفایی، عرفان اسلامی، شماره ۶۵، مهر ۱۳۹۹.
شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه