مفهومشناسی و مصداقیابی اهلبیت(علیهمالسلام) (کتاب): تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «بندانگشتی|مفهوم شناسی و مصداق یابیاهلبیت علیهالسلام == م...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{مشخصات کتاب | |
| − | + | |عنوان= | |
| + | |تصویر= [[پرونده:Ketab428.jpg|۲۴۰px|وسط]] | ||
| − | + | |نویسنده= غلامحسین زینلى | |
| − | = | + | |موضوع= اهلبیت علیهمالسلام |
| + | |زبان= فارسی | ||
| − | + | |تعداد جلد= ۱ | |
| − | + | |عنوان افزوده1= | |
| + | |افزوده1= | ||
| − | + | |عنوان افزوده2= | |
| − | + | |افزوده2= | |
| − | + | |لینک= | |
| + | }} | ||
| − | + | '''«مفهومشناسى و مصداقیابى اهلبیت(علیهم السلام)»''' تألیف غلامحسین زینلى، کتابى است فارسى که واژه «[[اهل البیت|اهلبیت]]» و مصادیق آن را از دیدگاه [[قرآن]] و روایات، با استفاده از منابع [[اهل سنت]] و [[شیعه|شیعه]] بهصورت مستدل مورد بررسى قرار داده است. | |
| − | + | ==محتوای کتاب== | |
| + | مباحث کتاب، در پنج بخش زیر مورد بررسى قرار گرفته است: | ||
| + | *ضرورت شناخت [[اهل بيت]] (عليهم السلام)؛ | ||
| + | *قرائن درونى شمول [[آيه تطهير]] بر اهل بيت (عليهم السلام)؛ | ||
| + | *قرائن برونى شمول آيه تطهير بر اهل بيت (عليهم السلام)؛ | ||
| + | *اشتمال آيه تطهير بر ساير [[ائمه|امامان]] شيعه؛ | ||
| + | *ويژگىها و اوصاف امامان (عليهم السلام) در [[حديث]] «لايزال الدّين قائماً...». | ||
| − | + | نویسنده در ابتدا، ضرورت شناخت [[اهل البیت|اهلبیت]] (علیهم السلام) را اینچنین تبیین مىکند: «شاید برخى چنین تصوّر کنند که گفتگو پیرامون اهلبیت(ع) و تلاش براى شناختن و شاساندن آنان، مسئلهاى قدیمى است و در عصر حاضر، اثرى بر آن مترتّب نیست؛ درحالىکه اگر به کلام خداوند و [[سنت]] نبى اکرم(صلی الله علیه وآله) مراجعه کنیم و در آن بیندیشیم، بهوضوح مىیابیم که مطالعه و پژوهش پیرامون این مسئله و شناخت مفهوم و مصادیق اهل بیت [[پیامبر اسلام|پیامبر]](ص) براى [[امت]] اسلامى، امرى کاملاً حیاتى است». | |
| − | + | سپس در ادامه با اشاره به [[حدیث ثقلین]] و [[حدیث سفینه]]، اهلبیت(ع) را همتاى کتاب خدا، و نجات امت اسلامى را در گرو تمسک به کشتى هدایت آنان دانسته است. اشاره به معناى اشعار پیشواى مذهب [[شافعی|شافعى]] نیز جالب است: «هنگامى که دیدم مذاهب گوناگون، مردم را به دریاهاى جهل و گمراهى سوق داده است، با نام خدا بر کشتىهاى نجات اهل بیت مصطفى(ص)، خاتم پیامبران، سوار شدم». | |
| − | + | مقصود از اهلبیت در بحث حاضر، معناى لغوى آن، یعنى همه بستگان و همسر و فرزندان شخص نیست، بلکه مقصود، معناى اصطلاحى آن است که [[قرآن کریم]]، در [[آیه تطهیر|آیه تطهیر]]، آن را درباره اهل بیت پیامبر(ص) به کار برده است. | |
| − | + | بحث دیگر کتاب، ذکر قرائن درونى شمول آیه تطهیر بر اهلبیت(ع) است؛ بهعنوان مثال مفاد آیه تطهیر، اعطاى نوعى مصونیت از [[گناه]] و لغزش و [[عصمت]] دارندگان مقام تطهیر است؛ درحالىکه همسران پیامبر(ص) به اتفاق مسلمانان، مصون و [[معصوم]] از خطا و گناه نبودهاند و یا اینکه مقصود از اهلبیت(ع) در آیه تطهیر، اهل بیت پیامبرند که منحصراً ساکن یک خانه بودهاند؛ یعنى [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه]]، [[امیرالمومنین|امیرالمؤمنین]] و دو فرزندشان [[امام حسن علیه السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه السلام|حسین]](ع). اینکه به نظر برخى، مقصود [[آیه]]، همسران رسول خدا(ص) است، درست نیست؛ چون خانههاى همسران آن حضرت، یک خانه نبود، بلکه خانههاى آنان، متعدّد بوده که در آن ساکن بودهاند. | |
| + | افزون بر قرائن درونى آیه، قرائن برونى دیگرى نیز وجود دارد که همسران پیامبر(ص) را از شمول آیه تطهیر خارج مىسازد. محدّثان [[شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت|اهل سنّت]]، در [[شأن نزول]] آیه تطهیر، روایات [[متواتر|متواترى]] را از پیامبر(ص) نقل کردهاند. این روایات، پیامبر اکرم(ص)، على، فاطمه، حسن و حسین(ع) را مصادیق اهلبیت(ع) معرفى مىکند. | ||
| − | + | اشتمال آیه تطهیر بر سایر [[ائمه اطهار|امامان]] شیعه، مطلب دیگرى است که مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده تأکید مىکند که: «بىگمان، این مسئله به تبعیت از شخص پیامبر(ص) و به سبب تأکید فراوانى بود که آن حضرت درباره افراد خاص با عنوان «اهلبیت» به کار مىبرد. در واقع، مصادیق «اهلبیت»، همان کسانى بودند که از سوى پیامبر اکرم(ص) با عناوین دیگرى همچون «[[عترت]]»، «[[اصحاب کسا]]»، «آل محمد(ص)» و... به امت اسلامى معرفى گردیدند». سپس ادامه مىدهد: «اطلاق واژه «اهلبیت» بر افراد یادشده ([[پنج تن]])، از باب حصر نیست؛ بهگونهاى که واژه «اهلبیت» به افراد مذکور اختصاص داشته باشد و سایر امامان شیعه را شامل نشود، بلکه جریان [[حدیث کساء|حدیث کساء]]، از قبیل آیه تطهیر بر افراد موجود از اهلبیت(ع) بوده است، نه حصر در آنها؛ در غیر این صورت، به عقیده دانشمندان [[امامیه|امامیه]] و جمع کثیرى از اهل سنّت، همه امامان امامیه جزء اهل بیت پیامبر(ص) بشمار مىآیند. این مطلب از روایاتى که در معرفى اهلبیت نقل شده، بهخوبى استفاده مىشود». | |
| − | + | زینلى در مبحث آخر کتاب، [[حدیث]] «لا یزال الدینُ قائماً...» و سایر احادیثى که جانشینان پیامبر(ص) را دوازده نفر دانسته، مورد بررسى قرار داده و چنین مىنویسد: «دانشمندان اهل سنّت در توجیه احادیث فوق کوشیدهاند تا با گزینش جمعى از حاکمان [[امویان|اموى]] و [[عباسیان|عباسى]] و انضمام آنان به [[خلفای راشدین|خلفاى راشدین]]، دوازده نفر مذکور در روایات فوق را تعیین کرده و آنان را مصداق آن روایات قرار دهند»؛ بهعنوان مثال: «دانشمند پرآوازهاى مانند [[سیوطی|سیوطى]]، تنها توانسته به گمان خود، نام یازده نفر از خلفاى دوازدهگانه [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] را آن هم بر اساس حدس و گمان مشخص کند و از تعیین نفر دوازدهم عاجز مانده است». | |
| − | |||
| − | + | همچنین، دانشمندان شیعه و شمارى از دانشمندان اهل سنّت، احادیثى از رسول خدا(ص) نقل کردهاند که بهصراحت نشان مىدهد همه امامان شیعه، جزء اهل بیت پیامبرند. این احادیث، در [[تفسیر روایی|تفاسیر روایى]] شیعه، مانند [[نور الثقلین (کتاب)|نور الثقلین]]، [[تفسیر قمی (کتاب)|تفسیر قمى]] و... در ذیل [[آیه تطهیر]] و [[آیه اولی الامر|آیه أولی الأمر]] و یا در کتابهایى مانند: [[الکافی]]، [[کفایة الأثر (کتاب)|کفایة الأثر]]، [[فرائد السمطين (کتاب)|فرائد السمطین]]، [[ینابیع الموده لذوی القربی (کتاب)|ینابیع المودة]] و... مضبوط است. | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *[[نرم افزار نور الولایة]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. | |
| − | + | [[رده: کتابهای با موضوع اهل البیت علیهم السلام]] | |
| − | == | ||
| − | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۲
 | |
| نویسنده | غلامحسین زینلى |
| موضوع | اهلبیت علیهمالسلام |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | ۱ |
|
| |
«مفهومشناسى و مصداقیابى اهلبیت(علیهم السلام)» تألیف غلامحسین زینلى، کتابى است فارسى که واژه «اهلبیت» و مصادیق آن را از دیدگاه قرآن و روایات، با استفاده از منابع اهل سنت و شیعه بهصورت مستدل مورد بررسى قرار داده است.
محتوای کتاب
مباحث کتاب، در پنج بخش زیر مورد بررسى قرار گرفته است:
- ضرورت شناخت اهل بيت (عليهم السلام)؛
- قرائن درونى شمول آيه تطهير بر اهل بيت (عليهم السلام)؛
- قرائن برونى شمول آيه تطهير بر اهل بيت (عليهم السلام)؛
- اشتمال آيه تطهير بر ساير امامان شيعه؛
- ويژگىها و اوصاف امامان (عليهم السلام) در حديث «لايزال الدّين قائماً...».
نویسنده در ابتدا، ضرورت شناخت اهلبیت (علیهم السلام) را اینچنین تبیین مىکند: «شاید برخى چنین تصوّر کنند که گفتگو پیرامون اهلبیت(ع) و تلاش براى شناختن و شاساندن آنان، مسئلهاى قدیمى است و در عصر حاضر، اثرى بر آن مترتّب نیست؛ درحالىکه اگر به کلام خداوند و سنت نبى اکرم(صلی الله علیه وآله) مراجعه کنیم و در آن بیندیشیم، بهوضوح مىیابیم که مطالعه و پژوهش پیرامون این مسئله و شناخت مفهوم و مصادیق اهل بیت پیامبر(ص) براى امت اسلامى، امرى کاملاً حیاتى است».
سپس در ادامه با اشاره به حدیث ثقلین و حدیث سفینه، اهلبیت(ع) را همتاى کتاب خدا، و نجات امت اسلامى را در گرو تمسک به کشتى هدایت آنان دانسته است. اشاره به معناى اشعار پیشواى مذهب شافعى نیز جالب است: «هنگامى که دیدم مذاهب گوناگون، مردم را به دریاهاى جهل و گمراهى سوق داده است، با نام خدا بر کشتىهاى نجات اهل بیت مصطفى(ص)، خاتم پیامبران، سوار شدم».
مقصود از اهلبیت در بحث حاضر، معناى لغوى آن، یعنى همه بستگان و همسر و فرزندان شخص نیست، بلکه مقصود، معناى اصطلاحى آن است که قرآن کریم، در آیه تطهیر، آن را درباره اهل بیت پیامبر(ص) به کار برده است.
بحث دیگر کتاب، ذکر قرائن درونى شمول آیه تطهیر بر اهلبیت(ع) است؛ بهعنوان مثال مفاد آیه تطهیر، اعطاى نوعى مصونیت از گناه و لغزش و عصمت دارندگان مقام تطهیر است؛ درحالىکه همسران پیامبر(ص) به اتفاق مسلمانان، مصون و معصوم از خطا و گناه نبودهاند و یا اینکه مقصود از اهلبیت(ع) در آیه تطهیر، اهل بیت پیامبرند که منحصراً ساکن یک خانه بودهاند؛ یعنى فاطمه، امیرالمؤمنین و دو فرزندشان حسن و حسین(ع). اینکه به نظر برخى، مقصود آیه، همسران رسول خدا(ص) است، درست نیست؛ چون خانههاى همسران آن حضرت، یک خانه نبود، بلکه خانههاى آنان، متعدّد بوده که در آن ساکن بودهاند.
افزون بر قرائن درونى آیه، قرائن برونى دیگرى نیز وجود دارد که همسران پیامبر(ص) را از شمول آیه تطهیر خارج مىسازد. محدّثان شیعه و اهل سنّت، در شأن نزول آیه تطهیر، روایات متواترى را از پیامبر(ص) نقل کردهاند. این روایات، پیامبر اکرم(ص)، على، فاطمه، حسن و حسین(ع) را مصادیق اهلبیت(ع) معرفى مىکند.
اشتمال آیه تطهیر بر سایر امامان شیعه، مطلب دیگرى است که مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده تأکید مىکند که: «بىگمان، این مسئله به تبعیت از شخص پیامبر(ص) و به سبب تأکید فراوانى بود که آن حضرت درباره افراد خاص با عنوان «اهلبیت» به کار مىبرد. در واقع، مصادیق «اهلبیت»، همان کسانى بودند که از سوى پیامبر اکرم(ص) با عناوین دیگرى همچون «عترت»، «اصحاب کسا»، «آل محمد(ص)» و... به امت اسلامى معرفى گردیدند». سپس ادامه مىدهد: «اطلاق واژه «اهلبیت» بر افراد یادشده (پنج تن)، از باب حصر نیست؛ بهگونهاى که واژه «اهلبیت» به افراد مذکور اختصاص داشته باشد و سایر امامان شیعه را شامل نشود، بلکه جریان حدیث کساء، از قبیل آیه تطهیر بر افراد موجود از اهلبیت(ع) بوده است، نه حصر در آنها؛ در غیر این صورت، به عقیده دانشمندان امامیه و جمع کثیرى از اهل سنّت، همه امامان امامیه جزء اهل بیت پیامبر(ص) بشمار مىآیند. این مطلب از روایاتى که در معرفى اهلبیت نقل شده، بهخوبى استفاده مىشود».
زینلى در مبحث آخر کتاب، حدیث «لا یزال الدینُ قائماً...» و سایر احادیثى که جانشینان پیامبر(ص) را دوازده نفر دانسته، مورد بررسى قرار داده و چنین مىنویسد: «دانشمندان اهل سنّت در توجیه احادیث فوق کوشیدهاند تا با گزینش جمعى از حاکمان اموى و عباسى و انضمام آنان به خلفاى راشدین، دوازده نفر مذکور در روایات فوق را تعیین کرده و آنان را مصداق آن روایات قرار دهند»؛ بهعنوان مثال: «دانشمند پرآوازهاى مانند سیوطى، تنها توانسته به گمان خود، نام یازده نفر از خلفاى دوازدهگانه رسول خدا را آن هم بر اساس حدس و گمان مشخص کند و از تعیین نفر دوازدهم عاجز مانده است».
همچنین، دانشمندان شیعه و شمارى از دانشمندان اهل سنّت، احادیثى از رسول خدا(ص) نقل کردهاند که بهصراحت نشان مىدهد همه امامان شیعه، جزء اهل بیت پیامبرند. این احادیث، در تفاسیر روایى شیعه، مانند نور الثقلین، تفسیر قمى و... در ذیل آیه تطهیر و آیه أولی الأمر و یا در کتابهایى مانند: الکافی، کفایة الأثر، فرائد السمطین، ینابیع المودة و... مضبوط است.
منابع
- نرم افزار نور الولایة، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
