وقایة الأذهان (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۵: سطر ۵:
 
|تصویر= [[پرونده:وقاية الاذهان.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:وقاية الاذهان.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده= محمدرضا النجفي‌ الاصفهاني‌
+
|نویسنده= محمدرضا نجفی اصفهانی
  
 
|موضوع= اصول فقه شیعه
 
|موضوع= اصول فقه شیعه
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
 
|تعداد جلد= 1
 
|تعداد جلد= 1
  
|عنوان افزوده1= تحقيق‌
+
|عنوان افزوده1= تحقیق‌
  
|افزوده1= موسسه‌ ال ‌البيت‌ عليهم ‌السلام‌ لاحياء التراث‌
+
|افزوده1= موسسه‌ آل ‌البیت‌ (ع)
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۱: سطر ۲۱:
 
|افزوده2=
 
|افزوده2=
  
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37535/وقاية-الاذهان---مع-رسالتي-سمطا-اللآل-في-مسألتي-الوضع-والاستعمال-و--إماطة-الغين-عن-استعمال-العين-في-معنيين وقاية الاذهان]
+
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37535/ وقاية الاذهان]
  
 
}}
 
}}
==نام كامل كتاب==
 
  
وقاية الأذهان والألباب و لباب أصول السنة والكتاب‌.
+
كتاب '''«وقاية الأذهان والألباب و لباب أصول السنّة والكتاب‌»''' تألیف [[محمدرضا نجفی اصفهانی]] (م، ۱۳۶۲ ق)، از مهمترين آثاری است كه در دوره‌هاى اخير در [[اصول فقه‌‌‌‌|علم اصول]] نگاشته شده است.  
  
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
  
ابوالمجد محمدرضا بن محمدحسين بن محمدباقر بن محمدتقى ايوان كيفى اصفهانى (متوفى 1362 ه.ق).
+
[[محمدرضا نجفی اصفهانی|شیخ محمدرضا مسجدشاهی]] معروف به نجفی اصفهانی (۱۳۶۲-۱۲۸۷ ق) از علمای نامدار [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری است.  
  
==جایگاه کتاب وقایة الاذهان==
+
وی از علمای بزرگی چون [[سید محمد طباطبایی فشارکی|سید محمد فشارکى اصفهانى]]، [[آخوند خراسانی]]، [[محدث نوری]]، [[آیت الله سید محمد کاظم طباطبائی یزدی (صاحب عروه)|سید محمدکاظم یزدى]] بهره برد. و [[سید احمد خوانساری]]، [[سید محمدرضا موسوی گلپایگانی|سید محمدرضا گلپایگانی]]، [[امام خمینی]]، [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی]] از شاگردان او بودند.
  
كتاب وقاية الأذهان يكى از مهمترين آثار اصولى است كه در دوره‌هاى اخير در [[اصول فقه‌‌‌‌|علم اصول]] نگاشته شده است. اين كتاب شامل تحقيقات بديع و ابتكاراتى است كه در بسيارى از كتابهاى اصولى ديده نمى‌شود و خلاصه و نتيجه افكار و ابداعات شيخ محمدرضا اصفهانى در اين كتاب متجلى شده است.
+
علمای تراجم وی را مجتهدی بزرگ در فقه و اصول، متکلمی متبحر، مفسری ژرف نگر، فیلسوفی متأله، ادیب، ریاضیدان، و به طور کلی جامع علوم عقلی و نقلی معرفی کرده‌اند. از خدمات مهم محمدرضا اصفهانی، تدریس رشته‌های مختلف علوم اسلامی، در شهر [[اصفهان]] و [[قم]] بوده است.  
  
==تاريخ تأليف و انتشار==
+
برخی آثار علمی او عبارتند از: وقایة الأذهان و الألباب، رسالة فی القبلة، نقد فلسفه داروین، حواشى بر نجاة العباد، أمجدیة، الإیراد والإصدار، الرد على البهائیة، الروضة الغناء.
  
كتاب از سه مجموعه تشكيل شده است. قسمت اول سمطا اللآل في معرفة الوضع والاستعمال كه از تاريخ تأليف آن اطلاع دقيقى در دست نيست و به عنوان مقدمه براى قسمت دوم نگاشته شده است. قسمت دوم با عنوان وقاية الأذهان مى‌باشد كه قسمت هاى مختلف آن در زمانهاى متفاوتى تأليف شده است. بحث نواهى در سال 1350 ه.ق و مبحث قطع در سال 1337 ه.ق به اتمام رسيده و در پايان قسمت دوم آمده است كه در سال 1346 پايان يافته (ص 601 و 306) و قسمت پايانى كتاب يعنى اماطة الغين در سال 1359 ه.ق به انجام رسيده است.(ص 614)
+
==معرفی کتاب==
  
همانطور كه مؤلف در صفحه 148 بيان كرده است پس از تدريس مطالب اصولى، آنها را به صورت متفرق و جداجدا مى‌نوشته زيرا قصد تأليف كتاب نداشته است: «لأني لم أقصد به تأليف رسالة في ذلك الفن ولا تصنيف كتاب» ولى بعضى از شاگردان فاضل ايشان با جمع آورى اين نوشته‌ها و تدوين آنها از ايشان خواسته‌اند كه ضمن بازنگرى در اين مطالب زوايد را حذف و آنها را مرتب و مدون نمايد. مؤلف نيز به دليل احترام به نظر آنان و به اين اميد كه همگان از اين نوشته‌ها استفاده كنند به خواسته آنها جواب مثبت داده و اين كتاب را تأليف نموده است.
+
كتاب «وقاية الأذهان والألباب و لباب أصول السنّة والكتاب‌» يكى از مهمترين آثار اصولى است كه در دوره‌هاى اخير در [[اصول فقه‌‌‌‌|علم اصول]] نگاشته شده است. اين كتاب شامل تحقيقات بديع و ابتكاراتى است كه در بسيارى از كتابهاى اصولى ديده نمى‌شود و خلاصه و نتيجه افكار و ابداعات شيخ محمدرضا اصفهانى در اين كتاب متجلى شده است.
  
كتاب موجود توسط مؤسّسه آل البيت عليهم‌السلام لإحياء التراث در سال 1413 ه.ق و در انتشارات مهر در [[قم]] چاپ شده است.
+
مؤلف پس از تدريس مطالب [[اصول فقه|اصولى]]، آنها را به صورت متفرق و جداجدا مى‌نوشته، زيرا قصد تأليف كتاب نداشته است؛ ولى بعضى از شاگردان فاضل ايشان با جمع آورى اين نوشته‌ها و تدوين آنها از ايشان خواسته‌اند كه ضمن بازنگرى در اين مطالب، زوايد را حذف و آنها را مرتب و مدون نمايد. مؤلف نيز به دليل احترام به نظر آنان و به اين اميد كه همگان از اين نوشته‌ها استفاده كنند به خواسته آنها جواب مثبت داده و اين كتاب را تأليف نموده است.
بايد توجه داشت كه مبحث مفاهيم در چاپ سنگى كتاب موجود نيست و بعدها اضافه شده است. (حاشيه2، ص433)
 
  
==تقسيم بندى مطالب‌==
+
==محتوای کتاب==
  
همانطور كه قبلاً گذشت كتاب از سه قسمت تشكيل شده است كه قسمت اول به عنوان مقدمه و مدخل مى‌باشد كه سمطا اللآل في مسألتي الوضع و الاستعمال ناميده شده است و قسمت دوم كه از صفحه 149 كتاب شروع مى‌شود از دو قسمت اصلى مباحث الفاظ و مباحث ادله عقلى تشكيل شده است و در آخر كتاب نيز كتاب كوچك اماطة الغين آورده شده است.
+
كتاب حاضر از سه قسمت تشكيل شده است كه قسمت اول به عنوان مقدمه و مدخل مى‌باشد كه «سمطا اللآل في مسألتي الوضع و الاستعمال» ناميده شده است و قسمت دوم (وقاية الأذهان) كه از صفحه 149 كتاب شروع مى‌شود از دو قسمت اصلى مباحث الفاظ و مباحث ادله عقلى تشكيل شده است و در آخر كتاب نيز كتاب كوچك «اماطة الغين عن استعمال العين في معنييَن» آورده شده است.
  
 
مدخل يا مقدمه كتاب شامل مباحث حقيقت وضع، استعمال، اشتراك، حقيقت و مجاز و انواع مجاز مى‌باشد. در مباحث دلائل لفظى حقيقت شرعى، مشتق، اوامر، طلب و اراده، إجزاء، مقدمه واجب، تقسيمات واجب (تعبدى و توصلى، نفسى و غيرى، اصلى و تبعى)، مقدمه موصله، مسأله ضد، نواهى، اجتماع امر و نهى، دلالت نهى بر فساد، مفاهيم و دليل انسداد آورده شده است.
 
مدخل يا مقدمه كتاب شامل مباحث حقيقت وضع، استعمال، اشتراك، حقيقت و مجاز و انواع مجاز مى‌باشد. در مباحث دلائل لفظى حقيقت شرعى، مشتق، اوامر، طلب و اراده، إجزاء، مقدمه واجب، تقسيمات واجب (تعبدى و توصلى، نفسى و غيرى، اصلى و تبعى)، مقدمه موصله، مسأله ضد، نواهى، اجتماع امر و نهى، دلالت نهى بر فساد، مفاهيم و دليل انسداد آورده شده است.
  
در رساله اماطة الغين عن استعمال العين في معنيين نيز بحث استعمال لفظ در بيشتر از يك معنا مطرح شده است.
+
در رساله «اماطة الغين عن استعمال العين في معنيين» نيز بحث استعمال لفظ در بيشتر از يك معنا مطرح شده است.
  
==ويژگی ها==
+
كتاب مورد بحث، پر از نكات بديع و نوآوري هايى است كه در ساير كتابهاى اصولى ديده نمى‌شود كه به چند نمونه از آنها اشاره مى‌شود: از نظريات جديد مؤلف، پذيرفتن جواز استعمال لفظ در بيشتر از يك معنا است كه پس از اين كه [[آقا ضیاءالدین عراقی]] (متوفى 1361 ه.ق) در كتاب [[مقالات الاصول (کتاب)|مقالات الأصول]] نظريه او را نپذيرفت و آن را رد كرد، مؤلف، كتاب «اماطة الغين عن استعمال العين في معنيين» را در جواب او تأليف نمود و يك نسخه آن را براى [[شیخ عبد الکریم حائری یزدی|شيخ عبدالكريم حائرى]] فرستاد كه او نيز در كتاب «دررالفوائد» اين نظريه را پذيرفته و مؤلف نيز به پذيرش شيخ عبدالكريم حائرى اشاره كرده است.
  
از آنجايى كه مصنف كتاب وقاية الأذهان از بزرگترين اديبان زمان خود بوده است مباحث الفاظ آن پر است از تحقيقات اصولى در مباحث الفاظ كه در ساير كتابها كمتر ديده مى‌شود و به همين دليل كتاب مستقلى در مقدمات علم اصول بنام «سمطا اللآل في مسألتي الوضع والاستعمال» در ابتداى كتاب آورده است.
+
از ديگر نوآوري هاى مؤلف اين كه همه استعمالات الفاظ حتى مجازها را استعمال در «ما وُضع له» مى‌داند. وى اين نظريه را كه مجاز در غير «ما وضع له» استعمال مى‌شود رد نموده و براى اثبات نظريه‌اش كتاب «جلية الحال في معرفة الوضع والاستعمال» را نگاشته است. بعدها افرادى همچون [[آیت الله بروجردی]] (متوفى 1381 ه.ق) و [[امام خمینی]] نيز اين نظريه را پذيرفته‌اند.  
  
از طرفى اگر چه مؤلف آن ايرانى است اما قلم و نگارش او عربى است و كتاب مملو از استشهاد به شواهد شعرى و مباحث ادبى مى‌باشد تا جايى كه يكى از علماى [[عراق]] درباره او چنين گفته است: «هو أول كتاب في فن الأصول ملؤ دقائق عجميّة بعبارة عربيّة». (ص603 كتاب)
+
==ويژگی‌های کتاب==
  
از ديگر ويژگيهاى كتاب اين كه خلاصه نظريات علامه سيد محمد فشاركى در كتاب آورده شده است و اگرچه علامه فشاركى قدس‌سره از خود اثرى در علم اصول باقى نگذاشته است اما از اين كتاب مى‌توان به بسيارى از نظريات او پى برد. مؤلف در اين مورد اين گونه مى‌نويسد: «و حسبك منها ما تراه في خلال هذا الكتاب من غرر فوائده». (ص 603)
+
از آنجايى كه مصنف كتاب «وقاية الأذهان»، از بزرگترين اديبان زمان خود بوده، مباحث الفاظ آن پر است از تحقيقات اصولى در مباحث الفاظ كه در ساير كتابها كمتر ديده مى‌شود و به همين دليل كتاب مستقلى در مقدمات علم اصول بنام «سمطا اللآل في مسألتي الوضع والاستعمال» در ابتداى كتاب آورده است.
  
علاقه مؤلف به استادش سيد محمد فشاركى به حدى بوده است كه در صفحات 143 تا 146 برخلاف متعارف كتابهاى اصولى به ترجمه زندگى ايشان پرداخته است.
+
اگرچه مؤلف آن [[ایران|ايرانى]] است، اما قلم و نگارش او عربى است و كتاب مملو از استشهاد به شواهد شعرى و مباحث ادبى مى‌باشد، تا جايى كه يكى از علماى [[عراق]] درباره او چنين گفته است: «هو أول كتاب في فن الأصول ملؤ دقائق عجميّة بعبارة عربيّة».  
  
به علت ارزش مطالب كتاب و عمق نظريات مؤلف، كتاب وقاية الأذهان از همان ابتداى انتشار مورد توجه محققين و بزرگان حوزه‌ها قرار گرفت و بزرگانى همچون حاج شيخ مجدالدين «مجدالعلماء» (متوفى 1403 ه.ق) فرزند ايشان و علامه شيخ يحيى هرندى مشهور به فاضل هرندى (متوفى 1369 ه.ق) و شيخ على قديرى (متوفى 1407 ه.ق) و فرزند ايشان شيخ محمدحسن قديرى از بزرگان معاصر حوزه علميه قم به كتاب مذكور تعليقه زده و به تحقيق نظريات ايشان پرداخته‌اند و در كتابهاى اصولى بزرگان از معاصرين نيز به نظريات ايشان توجه خاصى شده است.
+
از ديگر ويژگيهاى كتاب اين كه خلاصه نظريات علامه [[سید محمد طباطبایی فشارکی|سید محمد فشارکى]] در كتاب آورده شده است و اگرچه علامه فشاركى قدس‌سره از خود اثرى در [[علم اصول]] باقى نگذاشته است، اما از اين كتاب مى‌توان به بسيارى از نظريات او پى برد. مؤلف در اين مورد اين گونه مى‌نويسد: «و حسبك منها ما تراه في خلال هذا الكتاب من غرر فوائده». علاقه مؤلف به استادش سيد محمد فشاركى به حدى بوده است كه در صفحات 143 تا 146 -برخلاف متعارف كتابهاى اصولى- به ترجمه زندگى ايشان پرداخته است.
  
در كتاب معمولاً نظريات [[شیخ مرتضی انصاری|شيخ اعظم انصارى]] قدس‌سره، [[آخوند خراسانی|آخوند خراسانى]] صاحب [[کفاية الاصول|كفاية الأصول]] رحمه‌الله، شيخ محمدتقى اصفهانى صاحب [[هداية المسترشدين]]، پدر بزرگوار مؤلف، شيخ على نهاوندى صاحب تشريح الأصول، شيخ محمدحسين اصفهانى صاحب فصول و ميرزا حبيب الله رشتى صاحب بدايع الأفكار مطرح شده است.
+
در كتاب معمولاً نظريات [[شیخ مرتضی انصاری]]، [[آخوند خراسانی|آخوند خراسانى]] صاحب [[کفاية الاصول|كفاية الأصول]]، [[شیخ محمدتقی اصفهانی]] صاحب [[هداية المسترشدين]] پدر بزرگوار مؤلف، شيخ على نهاوندى صاحب تشريح الأصول، شيخ محمدحسين اصفهانى [[صاحب فصول]] و [[میرزا حبیب الله رشتی]] صاحب بدايع الأفكار مطرح شده است. همچنین نظريات شيخ اعظم انصارى در كتاب «مطارح الأنظار»، مورد توجه و تحقيق مؤلف بوده است.  
  
از ديگر نكات با ارزش كتاب توجه و تحقيق نظريات شيخ اعظم انصارى قدس‌سره در مطارح الأنظار مى‌باشد. همچنين حواشى فرزند ايشان با عنوان مجدالدين از تعليقه‌هاى باارزشى است كه در يافتن منابع و مآخذ كتاب تأثير بسزايى دارد.
+
==تعلیقات و حواشی کتاب==
 +
به علت ارزش مطالب كتاب «وقاية الأذهان» و عمق نظريات مؤلف، كتاب وقاية الأذهان از همان ابتداى انتشار مورد توجه محققين و بزرگان حوزه‌ها قرار گرفت و بزرگانى همچون حاج شيخ مجدالدين «مجدالعلماء» (متوفى 1403 ه.ق) فرزند ايشان و علامه شيخ يحيى هرندى مشهور به فاضل هرندى (متوفى 1369 ه.ق) و شيخ على قديرى (متوفى 1407 ه.ق) و فرزند ايشان شيخ محمدحسن قديرى از بزرگان معاصر [[حوزه علمیه قم]] به كتاب مذكور تعليقه زده و به تحقيق نظريات ايشان پرداخته‌اند.  
  
==نوآوری ها==
+
همچنين حواشى فرزند ايشان با عنوان مجدالدين از تعليقه‌هاى باارزشى است كه در يافتن منابع و مآخذ كتاب تأثير بسزايى دارد. در كتابهاى اصولى نیز، بزرگان از معاصرين به نظريات ايشان توجه خاصى شده است.
 
 
كتاب مورد بحث پر از نكات بديع و نوآوري هايى است كه در ساير كتابهاى اصولى ديده نمى‌شود كه به چند نمونه از آنها اشاره مى‌شود: از نظريات جديد مؤلف پذيرفتن جواز استعمال لفظ در بيشتر از يك معنا است كه پس از اين كه آقا ضياءالدين عراقى (متوفى 1361 ه.ق) در كتاب مقالات الأصول نظريه او را نپذيرفت و آن را رد كرد. (مقالات الأصول، ج1، ص48)
 
 
 
مؤلف، كتاب اماطة الغين عن استعمال العين في معنيين را در جواب او تأليف نمود (ص612 كتاب) و يك نسخه آن را براى [[شیخ عبد الکریم حائری یزدی|شيخ عبدالكريم حائرى]] قدس‌سره فرستاد كه او نيز در كتاب دررالفوائد اين نظريه را پذيرفته (دررالفوائد، ج1، ص55 چاپ جديد) و مؤلف نيز به پذيرش شيخ عبدالكريم حائرى اشاره كرده است.(ص607 كتاب)
 
 
 
از ديگر نوآوري هاى مؤلف اين كه همه استعمالات الفاظ حتى مجازها را استعمال در ما وضع له مى‌داند. وى اين نظريه را كه مجاز در غير ما وضع له استعمال مى‌شود رد نموده و براى اثبات نظريه‌اش كتاب «جلية الحال في معرفة الوضع والاستعمال» را نگاشته است. ([[الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذريعة]]، ج17، ص234)
 
 
 
بعدها افرادى همچون آيت الله آقا حسين [[آیت الله بروجردی|بروجردى]] (متوفى 1381 ه.ق) و [[امام خمینی|امام خمينى]] قدس‌سره نيز اين نظريه را پذيرفته‌اند. (نهایة الأصول، ج1، ص26 و [[تهذیب الاصول|تهذيب الأصول]]، ج1، ص44 چاپ جديد)
 
 
 
==رموز و كنايات‌==
 
 
 
در كتاب از بعضى از اساتيد مؤلف، به وصف و كنايه تعبير شده است كه به بعضى از آنها اشاره مى‌شود:
 
 
 
*از استادش سيد محمد فشاركى به «سيدنا الأستاذ» يا «سيد الأستاذ»
 
*از محقق خراسانى قدس‌سره به «شيخ الأستاذ» و گاهى صاحب كفايه‌
 
*از [[میرزا محمدحسن شیرازی|ميرزاى شيرازى]] بزرگ به «سيد مشايخنا»
 
*از استادش [[آیت الله سید محمد کاظم طباطبائی یزدی (صاحب عروه)|سيد محمدكاظم طباطبايى]] به «بعض أساتيذنا»
 
*از حاج شيخ عبدالكريم حائرى قدس‌سره به «صاحبنا العلامة»
 
*از شيخ محمدتقى اصفهانى صاحب هداية المسترشدين به «صاحب الهداية»
 
 
 
توضيحات: دو كتاب ديگر از مرحوم مؤلف همراه با وقايه چاپ شده است:
 
 
 
#سمطا اللآل في مسألتي الوضع والاستعمال
 
#اماطة الغين عن استعمال العين في معنيين
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
نرم افزار اصول فقه، مرکز نور.
+
*نرم افزار اصول فقه، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
  
==متن کتاب وقاية الاذهان==
 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37535/وقاية-الاذهان---مع-رسالتي-سمطا-اللآل-في-مسألتي-الوضع-والاستعمال-و--إماطة-الغين-عن-استعمال-العين-في-معنيين وقاية الاذهان]
 
 
[[رده:منابع اصول فقه]]
 
[[رده:منابع اصول فقه]]
 
{{منابع اصول فقه}}
 
{{منابع اصول فقه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۲

وقاية الاذهان.jpg
نویسنده محمدرضا نجفی اصفهانی
موضوع اصول فقه شیعه
زبان عربی
تعداد جلد 1
تحقیق‌ موسسه‌ آل ‌البیت‌ (ع)

وقاية الاذهان

كتاب «وقاية الأذهان والألباب و لباب أصول السنّة والكتاب‌» تألیف محمدرضا نجفی اصفهانی (م، ۱۳۶۲ ق)، از مهمترين آثاری است كه در دوره‌هاى اخير در علم اصول نگاشته شده است.

مؤلف

شیخ محمدرضا مسجدشاهی معروف به نجفی اصفهانی (۱۳۶۲-۱۲۸۷ ق) از علمای نامدار شیعه در قرن ۱۴ هجری است.

وی از علمای بزرگی چون سید محمد فشارکى اصفهانى، آخوند خراسانی، محدث نوری، سید محمدکاظم یزدى بهره برد. و سید احمد خوانساری، سید محمدرضا گلپایگانی، امام خمینی، سید شهاب الدین مرعشی نجفی از شاگردان او بودند.

علمای تراجم وی را مجتهدی بزرگ در فقه و اصول، متکلمی متبحر، مفسری ژرف نگر، فیلسوفی متأله، ادیب، ریاضیدان، و به طور کلی جامع علوم عقلی و نقلی معرفی کرده‌اند. از خدمات مهم محمدرضا اصفهانی، تدریس رشته‌های مختلف علوم اسلامی، در شهر اصفهان و قم بوده است.

برخی آثار علمی او عبارتند از: وقایة الأذهان و الألباب، رسالة فی القبلة، نقد فلسفه داروین، حواشى بر نجاة العباد، أمجدیة، الإیراد والإصدار، الرد على البهائیة، الروضة الغناء.

معرفی کتاب

كتاب «وقاية الأذهان والألباب و لباب أصول السنّة والكتاب‌» يكى از مهمترين آثار اصولى است كه در دوره‌هاى اخير در علم اصول نگاشته شده است. اين كتاب شامل تحقيقات بديع و ابتكاراتى است كه در بسيارى از كتابهاى اصولى ديده نمى‌شود و خلاصه و نتيجه افكار و ابداعات شيخ محمدرضا اصفهانى در اين كتاب متجلى شده است.

مؤلف پس از تدريس مطالب اصولى، آنها را به صورت متفرق و جداجدا مى‌نوشته، زيرا قصد تأليف كتاب نداشته است؛ ولى بعضى از شاگردان فاضل ايشان با جمع آورى اين نوشته‌ها و تدوين آنها از ايشان خواسته‌اند كه ضمن بازنگرى در اين مطالب، زوايد را حذف و آنها را مرتب و مدون نمايد. مؤلف نيز به دليل احترام به نظر آنان و به اين اميد كه همگان از اين نوشته‌ها استفاده كنند به خواسته آنها جواب مثبت داده و اين كتاب را تأليف نموده است.

محتوای کتاب

كتاب حاضر از سه قسمت تشكيل شده است كه قسمت اول به عنوان مقدمه و مدخل مى‌باشد كه «سمطا اللآل في مسألتي الوضع و الاستعمال» ناميده شده است و قسمت دوم (وقاية الأذهان) كه از صفحه 149 كتاب شروع مى‌شود از دو قسمت اصلى مباحث الفاظ و مباحث ادله عقلى تشكيل شده است و در آخر كتاب نيز كتاب كوچك «اماطة الغين عن استعمال العين في معنييَن» آورده شده است.

مدخل يا مقدمه كتاب شامل مباحث حقيقت وضع، استعمال، اشتراك، حقيقت و مجاز و انواع مجاز مى‌باشد. در مباحث دلائل لفظى حقيقت شرعى، مشتق، اوامر، طلب و اراده، إجزاء، مقدمه واجب، تقسيمات واجب (تعبدى و توصلى، نفسى و غيرى، اصلى و تبعى)، مقدمه موصله، مسأله ضد، نواهى، اجتماع امر و نهى، دلالت نهى بر فساد، مفاهيم و دليل انسداد آورده شده است.

در رساله «اماطة الغين عن استعمال العين في معنيين» نيز بحث استعمال لفظ در بيشتر از يك معنا مطرح شده است.

كتاب مورد بحث، پر از نكات بديع و نوآوري هايى است كه در ساير كتابهاى اصولى ديده نمى‌شود كه به چند نمونه از آنها اشاره مى‌شود: از نظريات جديد مؤلف، پذيرفتن جواز استعمال لفظ در بيشتر از يك معنا است كه پس از اين كه آقا ضیاءالدین عراقی (متوفى 1361 ه.ق) در كتاب مقالات الأصول نظريه او را نپذيرفت و آن را رد كرد، مؤلف، كتاب «اماطة الغين عن استعمال العين في معنيين» را در جواب او تأليف نمود و يك نسخه آن را براى شيخ عبدالكريم حائرى فرستاد كه او نيز در كتاب «دررالفوائد» اين نظريه را پذيرفته و مؤلف نيز به پذيرش شيخ عبدالكريم حائرى اشاره كرده است.

از ديگر نوآوري هاى مؤلف اين كه همه استعمالات الفاظ حتى مجازها را استعمال در «ما وُضع له» مى‌داند. وى اين نظريه را كه مجاز در غير «ما وضع له» استعمال مى‌شود رد نموده و براى اثبات نظريه‌اش كتاب «جلية الحال في معرفة الوضع والاستعمال» را نگاشته است. بعدها افرادى همچون آیت الله بروجردی (متوفى 1381 ه.ق) و امام خمینی نيز اين نظريه را پذيرفته‌اند.

ويژگی‌های کتاب

از آنجايى كه مصنف كتاب «وقاية الأذهان»، از بزرگترين اديبان زمان خود بوده، مباحث الفاظ آن پر است از تحقيقات اصولى در مباحث الفاظ كه در ساير كتابها كمتر ديده مى‌شود و به همين دليل كتاب مستقلى در مقدمات علم اصول بنام «سمطا اللآل في مسألتي الوضع والاستعمال» در ابتداى كتاب آورده است.

اگرچه مؤلف آن ايرانى است، اما قلم و نگارش او عربى است و كتاب مملو از استشهاد به شواهد شعرى و مباحث ادبى مى‌باشد، تا جايى كه يكى از علماى عراق درباره او چنين گفته است: «هو أول كتاب في فن الأصول ملؤ دقائق عجميّة بعبارة عربيّة».

از ديگر ويژگيهاى كتاب اين كه خلاصه نظريات علامه سید محمد فشارکى در كتاب آورده شده است و اگرچه علامه فشاركى قدس‌سره از خود اثرى در علم اصول باقى نگذاشته است، اما از اين كتاب مى‌توان به بسيارى از نظريات او پى برد. مؤلف در اين مورد اين گونه مى‌نويسد: «و حسبك منها ما تراه في خلال هذا الكتاب من غرر فوائده». علاقه مؤلف به استادش سيد محمد فشاركى به حدى بوده است كه در صفحات 143 تا 146 -برخلاف متعارف كتابهاى اصولى- به ترجمه زندگى ايشان پرداخته است.

در كتاب معمولاً نظريات شیخ مرتضی انصاری، آخوند خراسانى صاحب كفاية الأصول، شیخ محمدتقی اصفهانی صاحب هداية المسترشدين پدر بزرگوار مؤلف، شيخ على نهاوندى صاحب تشريح الأصول، شيخ محمدحسين اصفهانى صاحب فصول و میرزا حبیب الله رشتی صاحب بدايع الأفكار مطرح شده است. همچنین نظريات شيخ اعظم انصارى در كتاب «مطارح الأنظار»، مورد توجه و تحقيق مؤلف بوده است.

تعلیقات و حواشی کتاب

به علت ارزش مطالب كتاب «وقاية الأذهان» و عمق نظريات مؤلف، كتاب وقاية الأذهان از همان ابتداى انتشار مورد توجه محققين و بزرگان حوزه‌ها قرار گرفت و بزرگانى همچون حاج شيخ مجدالدين «مجدالعلماء» (متوفى 1403 ه.ق) فرزند ايشان و علامه شيخ يحيى هرندى مشهور به فاضل هرندى (متوفى 1369 ه.ق) و شيخ على قديرى (متوفى 1407 ه.ق) و فرزند ايشان شيخ محمدحسن قديرى از بزرگان معاصر حوزه علمیه قم به كتاب مذكور تعليقه زده و به تحقيق نظريات ايشان پرداخته‌اند.

همچنين حواشى فرزند ايشان با عنوان مجدالدين از تعليقه‌هاى باارزشى است كه در يافتن منابع و مآخذ كتاب تأثير بسزايى دارد. در كتابهاى اصولى نیز، بزرگان از معاصرين به نظريات ايشان توجه خاصى شده است.

منابع

  • نرم افزار اصول فقه، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
منابع اصول فقه
متون به ترتیب تاریخ وفات مولفین
التذکرة بأصول الفقه

شیخ مفید

(م413ق)

الذریعه

سید مرتضی

(436-335)

عدة الاصول

شیخ طوسی

(460-385)

غنیة النزوع

ابن زهره

(585-510)

تهذیب الوصول

علامه حلی

(726-648)

مبادی الوصول

علامه حلی

(726-648)

القواعد و الفوائد

شهید اول

(786-734)

تمهید القواعد

شهید ثانی

(965-911)

معالم الدین

صاحب معالم

(م1011)

زبدة الاصول

شیخ بهائی

(1030-953)

الوافیه فی الاصول

فاضل تونی

(م 1071)

الفوائد الحائریه

وحید بهبهانی

(م1206)

قوانین الاصول

میرزای قمی

(م1231)

فرائد الاصول

شیخ انصاری

(م1281)

کفایة الاصول

آخوند خراسانی

(م1329)

مفاتیح الاصول

سید محمد مجاهد

(م1342)

فوائد الاصول (نائینی)

میرزا محمدحسین نائینی

(1355-1276)

وقایة الأذهان

محمد رضا نجفی اصفهانی

(م 1362)

اصول الفقه

شيخ محمدرضا مظفر

(م 1383)

منتهی الاصول

سید محمد حسن بجنوردی

(1395-1316)

المعالم الجدیده

سید محمد باقر صدر

(1399-1355)

اصول الاستنباط

سید علی نقی حیدری

(1403-1325)

مناهج الوصول

امام خمینی

(1409-1320)

الاصول العامه

سید محمد تقی حکیم

(1346-)

شروح
شروح معالم الدین ← حاشیه معالم، سلطان العلماء (م 1064) - حاشیه معالم، ملا محمد صالح مازندرانی (م 1081) - هدایة المسترشدین، شیخ محمدتقی اصفهانی (م 1248)
شروح فرائد الاصول ← أوثق الوسائل، میرزا موسی بن جعفر بن احمد تبریزی - بحر الفوائد، میرزا محمد حسن آشتیانی - درر الفوائد فی الحاشیه علی الفرائد، آخوند خراسانی - فوائد الرضویه، آقا رضا همدانی
شروح کفایه ← انوار الهدایه، امام خمینی - حاشیة الکفایه، علامه طباطبائی - الحاشیة علی الکفایه، سید حسین بروجردی - حقائق الاصول، سید محسن حکیم - عنایة الاصول، سید مرتضی حسینی یزدی

منتهی الدرایه، سید محمد جعفر جزائری شوشتری - نهایة الدرایة، آیت الله کمپانی - نهایة النهایة، میرزا علی ایروانی