آیه صفح: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
مادّه صفح به معناى بخشیدن با صیغه «اصفحوا» در آیه 109 [[سوره بقره]]/2 آمده است؛ از این ‌رو برخى به این آیه «آیه صفح» گفته‌اند:<ref> التمهید، ج‌ 2، ص‌ 313.</ref>
+
برخى آیه 109 [[سوره بقره]] را «آیه صَفح» -به معناى ناديده‌گرفتن- نامیده‌اند:<ref> التمهید فی علوم القرآن‌، ج‌ 2، ص‌ 313.</ref>
  
{{قرآن در قاب|«وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»|سوره=2|آیه=109|ترجمه=گروهی از اهل کتاب بر شما حسد می ورزند و با آن که حقیقت بر آنها آشکار شده، دوست دارند شما را از راه خود به کفر بازگردانند عفو کنید و گذشت کنید تا خدا فرمانش را بیاورد که او بر هر کاری تواناست}}
+
{{قرآن در قاب|«وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»|سوره=2|آیه=109|ترجمه=بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون [از ستیز و جدال با آنان] درگذرید، و [از آنان] روی بگردانید، تا خدا فرمانش را [به جنگ یا جزیه] اعلام کند؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست.}}
  
در این آیه و آیه 14 [[سوره جاثیه]]/ 45 سفارش شده است كه مؤمنان از بدى‌هاى اهل كتاب و كافران چشم بپوشند تا زمینه پیروزى مسلمانان فراهم آید.<ref> الصافى، ج‌ 1، ص‌ 180.</ref> به نظر برخى، مقصود از امر خدا، فرمان جهاد و جنگ با كافران است و این دو آیه با آیه سیف ([[سوره توبه]]/ 9،5) كه فرمان جنگ با آنان را صادر كرده، نسخ شده است.<ref> روض‌الجنان، ج 2، ص 109؛ التمهید، ج 2، ص‌ 313.</ref>
+
در این [[آیه]] و آیه 14 [[سوره جاثیه]] سفارش شده است كه مؤمنان از بدى‌هاى [[اهل كتاب]] و كافران چشم بپوشند تا زمینه پیروزى مسلمانان فراهم آید.<ref>تفسیر الصافى، ج‌ 1، ص‌ 180.</ref>  
 +
 
 +
[[شیخ طوسی]] از قول [[حسن بصری]] گويد: اين آيه در مورد [[يهود]] و [[مسیحیت|نصارى]] نازل گرديده است. به نظر برخى، مقصود از امر خدا (حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ)، فرمان [[جهاد]] و جنگ با كافران است و معتقدند این دو آیه با «[[آیه سیف]]» ([[سوره توبه]]، 5) كه فرمان جنگ با آنان را صادر كرده، [[نسخ]] شده است.<ref> روض‌الجنان، ج 2، ص 109؛ التمهید، ج 2، ص‌ 313.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص390.
 
  
 +
*[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص390.
 +
*[[نمونه بينات در شأن نزول آيات]]، محمدباقر محقق،‌ ص28.
 
{{قرآن}}
 
{{قرآن}}
  
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیات سوره بقره]]
 
[[رده:آیات سوره بقره]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۸

برخى آیه 109 سوره بقره را «آیه صَفح» -به معناى ناديده‌گرفتن- نامیده‌اند:[۱]

مشاهده آیه در سوره

«وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»

بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون [از ستیز و جدال با آنان] درگذرید، و [از آنان] روی بگردانید، تا خدا فرمانش را [به جنگ یا جزیه] اعلام کند؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست.

مشاهده آیه در سوره


در این آیه و آیه 14 سوره جاثیه سفارش شده است كه مؤمنان از بدى‌هاى اهل كتاب و كافران چشم بپوشند تا زمینه پیروزى مسلمانان فراهم آید.[۲]

شیخ طوسی از قول حسن بصری گويد: اين آيه در مورد يهود و نصارى نازل گرديده است. به نظر برخى، مقصود از امر خدا (حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ)، فرمان جهاد و جنگ با كافران است و معتقدند این دو آیه با «آیه سیف» (سوره توبه، 5) كه فرمان جنگ با آنان را صادر كرده، نسخ شده است.[۳]

پانویس

  1. التمهید فی علوم القرآن‌، ج‌ 2، ص‌ 313.
  2. تفسیر الصافى، ج‌ 1، ص‌ 180.
  3. روض‌الجنان، ج 2، ص 109؛ التمهید، ج 2، ص‌ 313.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن