آیه هجرت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- نود و هفتمين آيه سوره نساء/4 را «آيه هجرت» ناميده‌اند.<ref> الدرالمنثور، ج ‌6...' ایجاد کرد)
 
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه هجرت را به آیه هجرت منتقل کرد)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
آیه 97 [[سوره نساء]] را «آیه هجرت» نامیده‌اند.<ref>الدرالمنثور، ج6‌، ص‌449؛ البرهان، زركشى، ج‌1، ص‌248.</ref> در این [[آیه]]، از كسانى سخن گفته كه بدون [[ایمان]] از دنیا رفته‌اند و هنگامى كه [[ملائكه]] از آنان مى‌پرسند در چه حال بودید؟ مى‌گویند: ما در دنیا از مستضعفان بودیم و ملائكه آنان را توبیخ مى‌كنند كه مگر زمین خدا گسترده نبود كه [[هجرت]] و ‌ایمان خود را حفظ كنید:
  
نود و هفتمين آيه [[سوره نساء]]/4 را «آيه هجرت» ناميده‌اند.<ref> الدرالمنثور، ج ‌6‌، ص‌ 449؛ البرهان، زركشى، ج‌ 1، ص‌ 248.</ref> در اين آيه، از كسانى سخن گفته كه بدون [[ايمان]] از دنيا رفته‌اند و هنگامى كه ملائكه از آنان مى‌پرسند در چه حال بوديد؟ مى‌گويند: ما در دنيا از مستضعفان بوديم و ملائكه آنان را توبيخ مى‌كنند كه مگر زمين خدا گسترده نبود كه هجرت، و ‌ايمان خود را حفظ كنيد:
+
{{قرآن در قاب|«إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِيرًا»|سوره=4|آیه=97|ترجمه=قطعاً کسانی که [با ترک هجرت از دیار کفر، و ماندن زیر سلطه کافران و مشرکان] بر خویش ستم کردند [هنگامی که] فرشتگانْ آنان را قبض روح می کنند، به آنان می گویند: [از نظر دین داری و زندگی] در چه حالی بودید؟ می گویند: ما در زمین، مستضعف بودیم. فرشتگان می گویند: آیا زمین خدا وسیع و پهناور نبود تا در آن [از محیط شرک به دیار ایمان] مهاجرت کنید؟! پس جایگاهشان دوزخ است و آن بد بازگشت گاهی است.}}
  
'''''«إِنَّ الّذينَ تَوفّلهُمُ المَللكةُ ظَالِمِى أَنفُسِهِم قالوا فِيمَ كُنتُم قَالوا كُنّا مُستَضعَفِين فِى‌الأَرضِ قَالوا أَلَم تَكُن أَرضُ اللّهِ وسِعَةً فَتُهاجِروا فِيها فَأُوللكَ مَأولهُم جَهنَّمُ و سَاءَت مَصيرًا».'''''
+
[[شیخ طوسی]] گوید: اين آيه درباره قومى نازل گرديد كه در [[مكه]]، [[اسلام]] خود را بر [[رسول خدا]] صلى الله عليه وآله ظاهر كردند و مسلمان شدند، وقتى كه پيامبر به [[مدينه]] مهاجرت فرمود و اصحاب نيز مهاجرت كردند، [[فتنه]] نمودند و از دين اسلام خارج شدند و با مشركين در [[جنگ بدر]] همكارى نمودند و كشته شدند. گويند: اينان پنج نفر بودند و بنا به نقل از عكرمة عبارتند از: قيس بن الفاكة بن المغيرة، حرث بن زمعة بن الاسود، قيس بن الوليد بن مغيرة، ابوالعاص بن منبّه، على بن اميّة بن خلف. [[ابوالجارود]] نيز اين موضوع را از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام روايت كرده است.
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
===منابع===
 
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 407
+
==منابع==
 +
*[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص407.
 +
*[[نمونه بینات در شأن نزول آیات]]، محمدباقر محقق،‌ ص 235.
 +
{{قرآن}}
 +
 
 +
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره نساء]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۹

آیه 97 سوره نساء را «آیه هجرت» نامیده‌اند.[۱] در این آیه، از كسانى سخن گفته كه بدون ایمان از دنیا رفته‌اند و هنگامى كه ملائكه از آنان مى‌پرسند در چه حال بودید؟ مى‌گویند: ما در دنیا از مستضعفان بودیم و ملائكه آنان را توبیخ مى‌كنند كه مگر زمین خدا گسترده نبود كه هجرت و ‌ایمان خود را حفظ كنید:

مشاهده آیه در سوره

«إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِيرًا»

قطعاً کسانی که [با ترک هجرت از دیار کفر، و ماندن زیر سلطه کافران و مشرکان] بر خویش ستم کردند [هنگامی که] فرشتگانْ آنان را قبض روح می کنند، به آنان می گویند: [از نظر دین داری و زندگی] در چه حالی بودید؟ می گویند: ما در زمین، مستضعف بودیم. فرشتگان می گویند: آیا زمین خدا وسیع و پهناور نبود تا در آن [از محیط شرک به دیار ایمان] مهاجرت کنید؟! پس جایگاهشان دوزخ است و آن بد بازگشت گاهی است.

مشاهده آیه در سوره


شیخ طوسی گوید: اين آيه درباره قومى نازل گرديد كه در مكه، اسلام خود را بر رسول خدا صلى الله عليه وآله ظاهر كردند و مسلمان شدند، وقتى كه پيامبر به مدينه مهاجرت فرمود و اصحاب نيز مهاجرت كردند، فتنه نمودند و از دين اسلام خارج شدند و با مشركين در جنگ بدر همكارى نمودند و كشته شدند. گويند: اينان پنج نفر بودند و بنا به نقل از عكرمة عبارتند از: قيس بن الفاكة بن المغيرة، حرث بن زمعة بن الاسود، قيس بن الوليد بن مغيرة، ابوالعاص بن منبّه، على بن اميّة بن خلف. ابوالجارود نيز اين موضوع را از امام محمدباقر عليه‌السلام روايت كرده است.

پانویس

  1. الدرالمنثور، ج6‌، ص‌449؛ البرهان، زركشى، ج‌1، ص‌248.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن