آیه مُلک: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه مُلك را به آیه مُلک منتقل کرد)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
آیه 26 [[سوره آل عمران]]/3 را «آیه ‌مُلك» (فرمان‌روایى) مى‌گویند.<ref> [[بحارالانوار]]، ج‌ 83‌، ص‌ 45.</ref> در این آیه آمده است كه فرمان فرمایى واقعى از آنِ خداوند است. به هر كه بخواهد، فرمان‌روایى مى‌دهد و از هر كه بخواهد، مى‌ستاند:
+
آیه 26 [[سوره آل عمران]] را «آیه ‌مُلك» مى‌گویند.<ref> بحارالانوار، ج‌ 83‌، ص‌ 45.</ref> در این [[آیه]] آمده است كه مُلک و فرمان‌روایى واقعى از آنِ [[خداوند]] است و به هر كه بخواهد، فرمان‌روایى مى‌دهد و از هر كه بخواهد، مى‌ستاند:
  
{{قرآن در قاب| قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ َ |سوره=3|آیه=26}}
+
{{قرآن در قاب|«قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»|سوره=3|آیه=26|ترجمه=بگو: خدایا! ای مالک همه موجودات! به هر که خواهی حکومت می دهی و از هر که خواهی حکومت را می ستانی، و هر که را خواهی عزت می بخشی و هر که را خواهی خوار و بی مقدار می کنی، هر خیری به دست توست، یقیناً تو بر هر کاری توانایی.}}
  
در شأن نزول این آیه گفته‌اند: چون [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله [[مكه]] را فتح كرد به مسلمانان، فتح ملك روم و فارس را وعده داد. منافقان و یهودیان (به استهزا)گفتند: محمد صلى الله علیه و آله را [[مكه]] و [[مدینه]] بس نیست و تمناى ملك فارس و روم مى‌كند و خداوند این ‌آیه را نازل كرد.<ref> روض الجنان، ج 4، ص‌ 247 و 248؛ مجمع‌البیان، ج‌ 2، ص 726.</ref>
+
در [[شأن نزول]] این آیه گفته‌اند: چون [[رسول خدا]] صلى الله علیه وآله [[مكه]] را فتح كرد، به مسلمانان، فتح ملك روم و فارس را وعده داد. [[منافقان]] و [[یهود|یهودیان]] به [[تمسخر]] گفتند: محمد را [[مكه]] و [[مدینه]] بس نیست و تمناى ملك فارس و روم مى‌كند! پس خداوند این ‌آیه را نازل كرد.<ref>مجمع‌البیان، ج‌2، ص726؛ روض الجنان، ج4، ص‌247 و 248.</ref>
  
بنا به نقلى، این وعده هنگام حفر خندق اتفاق افتاد. منافقان گفتند: كار شما عجیب نیست كه از ترس، خندق مى‌كنید و از شهر نمى‌توانید بیرون بروید و این چنین تمناهاى باطل مى‌كنید و این آیه در پاسخ آن‌ها نازل ‌شد.<ref> مجمع‌البیان، ج‌ 2، ص‌ 726؛ روض الجنان، ج‌ 4، ص‌ 251.</ref>
+
بنا به نقلى دیگر، این وعده هنگام حفر خندق در [[جنگ احزاب]] اتفاق افتاد؛ آن زمان كه پيامبر صلى الله عليه وآله كلنگ را بر سنگ زد واز آن جرقه‌اى برخاست، فرمود: من در اين جرقه‌ها فتح كاخ‌هاى [[مدائن]] و [[يمن]] را از [[جبرئيل]] دريافت كردم. منافقان گفتند: كار شما عجیب است كه از ترس، خندق مى‌كنید و از شهر نمى‌توانید بیرون بروید و این چنین تمناهاى باطل مى‌كنید! پس این آیه در پاسخ آن‌ها نازل ‌شد.<ref>مجمع‌البیان، ج‌2، ص‌726؛ روض الجنان، ج‌4، ص‌251.</ref>
  
ابوهریره از [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله روایت مى‌كند كه چون خداى تعالى خواست فاتحة الكتاب، آیة‌الكرسى و شهداللّه و قل اللهم مالك الملك را كه از عرش آویخته شده بودند به زمین بفرستد گفتند: خدایا! ما را به زمینى كه سراى لغزش و گناهان است، مى‌فرستى؟ خداى تعالى گفت: بنده‌اى كه شما را پس از هر [[نماز]] فریضه بخواند، در [[بهشت]] جاى خواهم داد و به چشم رحمت به او خواهم نگریست. هر روز هفتاد حاجتش روا مى‌كنم كه كمترین آن‌ها آمرزش او باشد و او را از هر دشمنى در پناه مى‌گیرم و بر آن دشمن یارى مى‌دهم. و مانع از داخل شدن او در بهشت، حیات اوست.<ref> روض الجنان، ج‌ 4، ص‌ 246 و 247؛ مجمع البیان، ج‌ 2، ص‌ 724.</ref>
+
==پانویس==
 +
<references/>
  
==پانویس ==
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
*[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص402.
 +
*[[نمونه بينات در شأن نزول آيات]]، محمدباقر محقق،‌ ص112.
 +
{{قرآن}}
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 402
 
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
[[رده:آيات سوره آل عمران]]
+
[[رده:آیات سوره آل عمران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۹

آیه 26 سوره آل عمران را «آیه ‌مُلك» مى‌گویند.[۱] در این آیه آمده است كه مُلک و فرمان‌روایى واقعى از آنِ خداوند است و به هر كه بخواهد، فرمان‌روایى مى‌دهد و از هر كه بخواهد، مى‌ستاند:

مشاهده آیه در سوره

«قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»

بگو: خدایا! ای مالک همه موجودات! به هر که خواهی حکومت می دهی و از هر که خواهی حکومت را می ستانی، و هر که را خواهی عزت می بخشی و هر که را خواهی خوار و بی مقدار می کنی، هر خیری به دست توست، یقیناً تو بر هر کاری توانایی.

مشاهده آیه در سوره


در شأن نزول این آیه گفته‌اند: چون رسول خدا صلى الله علیه وآله مكه را فتح كرد، به مسلمانان، فتح ملك روم و فارس را وعده داد. منافقان و یهودیان به تمسخر گفتند: محمد را مكه و مدینه بس نیست و تمناى ملك فارس و روم مى‌كند! پس خداوند این ‌آیه را نازل كرد.[۲]

بنا به نقلى دیگر، این وعده هنگام حفر خندق در جنگ احزاب اتفاق افتاد؛ آن زمان كه پيامبر صلى الله عليه وآله كلنگ را بر سنگ زد واز آن جرقه‌اى برخاست، فرمود: من در اين جرقه‌ها فتح كاخ‌هاى مدائن و يمن را از جبرئيل دريافت كردم. منافقان گفتند: كار شما عجیب است كه از ترس، خندق مى‌كنید و از شهر نمى‌توانید بیرون بروید و این چنین تمناهاى باطل مى‌كنید! پس این آیه در پاسخ آن‌ها نازل ‌شد.[۳]

پانویس

  1. بحارالانوار، ج‌ 83‌، ص‌ 45.
  2. مجمع‌البیان، ج‌2، ص726؛ روض الجنان، ج4، ص‌247 و 248.
  3. مجمع‌البیان، ج‌2، ص‌726؛ روض الجنان، ج‌4، ص‌251.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن