آیه سَلم: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(تعیین رده) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | آیه 61 [[سوره انفال]] را «آیه سَلْم» (صلح) گفتهاند:<ref>نهج الحق، علامه حلی، ص181؛ التمهید، ج2، ص355.</ref> | |
− | آیه 61 | + | {{قرآن در قاب|سوره=8|آیه=61|ترجمه=و اگر دشمنان به صلح گرایند، تو هم به صلح گرای، و بر خدا توکل کن، که یقیناً او شنوا و داناست.}} |
− | در این آیه به پیامبر فرمان داده شده: اگر كافرانى كه پیمان خود را با مسلمانان نقض كرده، از | + | در این [[آیه]] به [[پیامبر]] صلى الله علیه وآله فرمان داده شده: اگر كافرانى كه پیمان خود را با مسلمانان نقض كرده، از درِ جنگ با مسلمانان برآمدند و سپس به صلح تمایل یافتند، تو نیز (در صورتى كه مصلحت در آن باشد) با آنان صلح كن.<ref>روض الجنان، ج9، ص143.</ref> |
− | برخى گفتهاند: این آیه | + | برخى گفتهاند: این آیه با آیه {{متن قرآن|«فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ»}} [[نسخ]] شده است؛ ولى گروهى منسوخ بودن آن را نپذیرفتهاند؛ زیرا آیه {{متن قرآن|«فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ...»}} درباره بتپرستان و مشركان است، و این آیه درباره [[بنی قریظه|بنىقریظه]] و [[بنی نضیر|بنىنضیر]] كه از [[اهل كتاب]] اند؛ همچنین به این دلیل كه آیه {{متن قرآن|«فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ...»}} در سال نهم هجری در [[سوره برائت]]، نازل شد و پیامبر پس از آن با [[مسیحیت|نصاراى]] [[نجران]] مصالحه كرد.<ref>مجمعالبیان، ج4، ص853؛ التبیان، ج5، ص150.</ref> |
+ | |||
+ | ==پانویس== | ||
+ | <references/> | ||
− | |||
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
+ | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص387. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
− | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
+ | [[رده:آیات سوره انفال]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۵
آیه 61 سوره انفال را «آیه سَلْم» (صلح) گفتهاند:[۱]
در این آیه به پیامبر صلى الله علیه وآله فرمان داده شده: اگر كافرانى كه پیمان خود را با مسلمانان نقض كرده، از درِ جنگ با مسلمانان برآمدند و سپس به صلح تمایل یافتند، تو نیز (در صورتى كه مصلحت در آن باشد) با آنان صلح كن.[۲]
برخى گفتهاند: این آیه با آیه «فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ» نسخ شده است؛ ولى گروهى منسوخ بودن آن را نپذیرفتهاند؛ زیرا آیه «فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ...» درباره بتپرستان و مشركان است، و این آیه درباره بنىقریظه و بنىنضیر كه از اهل كتاب اند؛ همچنین به این دلیل كه آیه «فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ...» در سال نهم هجری در سوره برائت، نازل شد و پیامبر پس از آن با نصاراى نجران مصالحه كرد.[۳]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص387.