آیه خیریّت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 110 سوره آل عمران /3 را «آيه خيريّت» ناميده‌اند.<ref> الوسطية فى القرآن الكر...' ایجاد کرد)
 
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه خيريّت را به آیه خیریّت منتقل کرد)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
برخی آیه 110 [[سوره آل عمران]] را «آیه خیریّت» نامیده‌اند.<ref>الوسطیة فى القرآن الكریم، ص‌85‌.</ref> مسلمانان در این [[آیه]]، بهترین [[امت]] معرفى شده‌اند؛ زیرا [[امر به معروف و نهى از منكر]] مى‌كنند و به خدا [[ایمان]] دارند؛ البته این خیر بودن تا زمانى است كه این دو وظیفه مهم در جامعه اسلامى اقامه شود:
  
آيه 110 [[سوره آل عمران]] /3 را «آيه خيريّت» ناميده‌اند.<ref> الوسطية فى القرآن الكريم، ص‌ 85‌.</ref>
+
{{قرآن در قاب|«كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ»|سوره=3|آیه=110|ترجمه=شما بهترین امتی هستید که [برای اصلاح جوامع انسانی] پدیدار شده اید، به کار شایسته و پسندیده فرمان می دهید و از کار ناپسند و زشت بازمی دارید، و [از روی تحقیق، معرفت، صدق و اخلاص] به خدا ایمان می آورید. و اگر اهل کتاب ایمان می آوردند قطعاً برای آنان بهتر بود؛ برخی از آنان مؤمن [به قرآن و پیامبرند] و بیشترشان فاسقند.}}
  
مسلمانان در اين آيه، بهترين امت معرفى شده‌اند؛ زيرا به معروف امر و از منكر نهى مى‌كنند و به خدا [[ايمان]] دارند؛ البته اين خير بودن تا زمانى است كه اين دو وظيفه مهم در جامعه اسلامى اقامه شود:
+
در [[سبب نزول]] این آیه گفته‌اند: دو تن از دانشمندان [[یهود]]، خود و دینشان را از مسلمانان و [[اسلام]] بهتر دانستند؛ پس خداوند این آیه را فرو فرستاد و مسلمانان را بهترین امت معرفى كرد.<ref>تفسیر روض الجنان، ج‌5‌، ص‌7.</ref>
  
'''''«كُنتم خَيرَ أُمّة أُخرِجَت لِلنّاسِ تَأمُرونَ بِالمَعروفِ و تَنهَونَ عَنِ‌المُنكَرِ و تُؤمِنونَ بِاللّه».'''''
+
[[شیخ طوسى]] از قول ضحاک گويد: آیه درباره اصحاب مخصوص و ويژه [[رسول خدا]] صلى الله عليه وآله نازل گرديده است.
  
در سبب نزول اين آيه گفته‌اند: دو تن از دانشمندان يهود، خود و دينشان را از مسلمانان و [[اسلام]] بهتر دانستند كه خداوند، اين آيه را فرو فرستاد و مسلمانان را بهترين امت معرفى كرد.<ref> روض الجنان، ج‌ 5‌، ص‌ 7.</ref>
+
صاحب [[تفسير البرهان]] از [[ابو بصیر]] او از [[امام صادق]] عليه‌السلام نقل نمايد كه اين آيه درباره رسول خدا صلى الله عليه وآله و اوصياء خاص او نازل شده است.
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
===منابع===
 
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 383
+
==منابع==
 +
* [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص383.
 +
*[[نمونه بینات در شأن نزول آیات]]، محمدباقر محقق،‌ ص193.
 +
 
 +
{{قرآن}}
 +
 
 +
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات سوره آل عمران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۲

برخی آیه 110 سوره آل عمران را «آیه خیریّت» نامیده‌اند.[۱] مسلمانان در این آیه، بهترین امت معرفى شده‌اند؛ زیرا امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند و به خدا ایمان دارند؛ البته این خیر بودن تا زمانى است كه این دو وظیفه مهم در جامعه اسلامى اقامه شود:

مشاهده آیه در سوره

«كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ»

شما بهترین امتی هستید که [برای اصلاح جوامع انسانی] پدیدار شده اید، به کار شایسته و پسندیده فرمان می دهید و از کار ناپسند و زشت بازمی دارید، و [از روی تحقیق، معرفت، صدق و اخلاص] به خدا ایمان می آورید. و اگر اهل کتاب ایمان می آوردند قطعاً برای آنان بهتر بود؛ برخی از آنان مؤمن [به قرآن و پیامبرند] و بیشترشان فاسقند.

مشاهده آیه در سوره


در سبب نزول این آیه گفته‌اند: دو تن از دانشمندان یهود، خود و دینشان را از مسلمانان و اسلام بهتر دانستند؛ پس خداوند این آیه را فرو فرستاد و مسلمانان را بهترین امت معرفى كرد.[۲]

شیخ طوسى از قول ضحاک گويد: آیه درباره اصحاب مخصوص و ويژه رسول خدا صلى الله عليه وآله نازل گرديده است.

صاحب تفسير البرهان از ابو بصیر او از امام صادق عليه‌السلام نقل نمايد كه اين آيه درباره رسول خدا صلى الله عليه وآله و اوصياء خاص او نازل شده است.

پانویس

  1. الوسطیة فى القرآن الكریم، ص‌85‌.
  2. تفسیر روض الجنان، ج‌5‌، ص‌7.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن