آیه سؤال: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
آیه 43 [[سوره نحل]]/16 را كه به لزوم پرسش از اهل ذكر فرمان داده، «آیه سؤال» گفته‌اند:<ref> نهج الحق، ص‌ 210؛ كفایة‌الاصول، ص‌ 300.</ref>
+
آیه 43 [[سوره نحل]] را كه به لزوم «سؤال» از [[اهل الذکر]] فرمان داده، «آیه سؤال» گفته‌اند:<ref> نهج الحق، علامه حلی، ص‌ 210؛ كفایة‌الاصول، ص‌ 300.</ref>
  
{{قرآن در قاب|سوره=16|آیه=43|ترجمه=اگر خود نمی دانید، از اهل ذکر بپرسید که ما، پیش از تو، به رسالت، نفرستادیم مگر مردانی را که به آنها وحی می فرستادیم}}
+
{{قرآن در قاب|سوره=16|آیه=43|ترجمه=و پیش از تو جز مردانی که به آنان وحی می کردیم، نفرستادیم. اگر [این حقیقت را] نمی دانید [که پیامبران از جنس بشر بودند] از اهل دانش و اطلاع بپرسید [تا دیگر نگویید که چرا فرشته ای به رسالت نازل نشده است؟!]}}
 +
از [[ابن عباس]] روایت شده که گوید: وقتى که خداوند [[پیامبر اسلام|محمد]] (صلی الله علیه وآله) را به پیامبرى برگزید، این موضوع بر عرب گران آمد. روى این اصل منکر شدند و گفتند: خداوند بزرگتر از آن است که از میان بشر پیامبرى برگزیند.<ref> تفسیر جامع البیان.</ref>
  
شهرت این آیه به آیه سؤال، بیشتر در علم اصول مطرح است و از آن بر لزوم تقلید از فقیهان و نیز حجیت خبر واحد<ref> الفصول، اصفهانى، ص‌ 276.</ref> و حجیت فتوا<ref> كفایة الاصول، ص 300.</ref> استدلال كرده‌اند. در روایتى از [[امام باقر]] علیه‌السلام «اهل ذكر» بر امامان علیهم‌السلام تطبیق شده است.<ref>عیاشى، ج‌2، ص‌260؛ التبیان، ج‌6‌، ص‌384.</ref>
+
و نیز گویند علت نزول این آیه چنین بود که مشرکین مى گفتند: خداوند بزرگتر از آن است که پیامبر او از جنس آدم باشد بلکه برگزیده او جز [[فرشته]]، دیگر نخواهد بود<ref> تفسیر روض الجنان.</ref>
  
 +
در روایتى از [[امام باقر]] علیه‌السلام، «اهل ذكر» بر [[ائمه|امامان]] علیهم‌السلام تطبیق شده است.<ref>تسیر عیاشى، ج‌2، ص‌260؛ التبیان، ج‌6‌، ص‌384.</ref> [[محمد بن جریر طبری|طبری]]، ابن كثير و آلوسى نيز در تفاسيرشان، ذيل اين آيه، اهلِ ذكر را [[اهل بيت]] پيامبر معرّفى كرده‌اند.
 +
 +
در کتاب [[بحارالانوار]]، حدود شصت روايت در اين باره نقل شده كه در برخى از آنها، امامان معصوم فرموده‌اند: «نحن والله اهلُ الذكر المسؤلون» بخدا قسم ما هستيم، آن اهل ذكرى كه مردم بايد سؤالات خود را از آنان بپرسند.<ref>بحارالانوار، ج23، ص172 به بعد.</ref>
 +
 +
شهرت این آیه به آیه سؤال، بیشتر در [[علم اصول]] مطرح است و از آن بر لزوم تقلید از فقیهان و نیز حجیت [[خبر واحد]]<ref> الفصول، اصفهانى، ص‌ 276.</ref> و حجیت [[فتوا]]<ref> كفایة الاصول، ص 300.</ref> استدلال كرده‌اند.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references/>
 
<references/>
 
+
==منابع==
 +
* [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص388.
 +
*[[نمونه بينات در شأن نزول آيات]]، محمدباقر محقق،‌ ص481.
 
{{قرآن}}
 
{{قرآن}}
 
==منابع==
 
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص388.
 
 
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیات سوره نحل]]
 
[[رده:آیات سوره نحل]]

نسخهٔ ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶

آیه 43 سوره نحل را كه به لزوم «سؤال» از اهل الذکر فرمان داده، «آیه سؤال» گفته‌اند:[۱]

مشاهده آیه در سوره

وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ

و پیش از تو جز مردانی که به آنان وحی می کردیم، نفرستادیم. اگر [این حقیقت را] نمی دانید [که پیامبران از جنس بشر بودند] از اهل دانش و اطلاع بپرسید [تا دیگر نگویید که چرا فرشته ای به رسالت نازل نشده است؟!]

مشاهده آیه در سوره


از ابن عباس روایت شده که گوید: وقتى که خداوند محمد (صلی الله علیه وآله) را به پیامبرى برگزید، این موضوع بر عرب گران آمد. روى این اصل منکر شدند و گفتند: خداوند بزرگتر از آن است که از میان بشر پیامبرى برگزیند.[۲]

و نیز گویند علت نزول این آیه چنین بود که مشرکین مى گفتند: خداوند بزرگتر از آن است که پیامبر او از جنس آدم باشد بلکه برگزیده او جز فرشته، دیگر نخواهد بود[۳]

در روایتى از امام باقر علیه‌السلام، «اهل ذكر» بر امامان علیهم‌السلام تطبیق شده است.[۴] طبری، ابن كثير و آلوسى نيز در تفاسيرشان، ذيل اين آيه، اهلِ ذكر را اهل بيت پيامبر معرّفى كرده‌اند.

در کتاب بحارالانوار، حدود شصت روايت در اين باره نقل شده كه در برخى از آنها، امامان معصوم فرموده‌اند: «نحن والله اهلُ الذكر المسؤلون» بخدا قسم ما هستيم، آن اهل ذكرى كه مردم بايد سؤالات خود را از آنان بپرسند.[۵]

شهرت این آیه به آیه سؤال، بیشتر در علم اصول مطرح است و از آن بر لزوم تقلید از فقیهان و نیز حجیت خبر واحد[۶] و حجیت فتوا[۷] استدلال كرده‌اند.

پانویس

  1. نهج الحق، علامه حلی، ص‌ 210؛ كفایة‌الاصول، ص‌ 300.
  2. تفسیر جامع البیان.
  3. تفسیر روض الجنان.
  4. تسیر عیاشى، ج‌2، ص‌260؛ التبیان، ج‌6‌، ص‌384.
  5. بحارالانوار، ج23، ص172 به بعد.
  6. الفصول، اصفهانى، ص‌ 276.
  7. كفایة الاصول، ص 300.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن