آیه مجیء: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | آیه 22 [[سوره فجر]] | + | برخی آیه 22 [[سوره فجر]] را «آیه مَجىء» نامیده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء، ج18، ص474.</ref> در این [[آیه]]، «مجىء» (آمدن) در تعبیر {{متن قرآن|«جاء ربُّك»}} به طور مجازى به [[خداوند]] سبحان نسبت داده شده و مقصود، آمدن فرمان خدا براى رسیدگى به حساب بندگان است و [[فرشتگان]] صفوفى تشكیل داده‌اند و در انتظار صدور [[امر الهی]] هستند: |
| − | |||
| − | |||
| + | {{قرآن در قاب|«وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا»|سوره=89|آیه=22|ترجمه=و [فرمان] پروردگارت برسد، وفرشتگان صف اندر صف حاضر شوند.}} | ||
| + | [[امام رضا]] عليه السلام فرمود: مراد از {{متن قرآن|«جاءَ رَبُّكَ»}}، آمدن فرمان پروردگار است (نه آمدن خود پروردگار).<ref>تفسير نورالثقلين.</ref> چنانكه در آيه 33 [[سوره نحل]] مى‌فرمايد: {{متن قرآن|«يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ»}}، فرمان پروردگارت مى‌آيد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * علی خراسانی، | + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص399. |
| − | + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج10، ص478. | |
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره فجر]] | [[رده:آیات سوره فجر]] | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۴
برخی آیه 22 سوره فجر را «آیه مَجىء» نامیده‌اند.[۱] در این آیه، «مجىء» (آمدن) در تعبیر «جاء ربُّك» به طور مجازى به خداوند سبحان نسبت داده شده و مقصود، آمدن فرمان خدا براى رسیدگى به حساب بندگان است و فرشتگان صفوفى تشكیل داده‌اند و در انتظار صدور امر الهی هستند:
امام رضا عليه السلام فرمود: مراد از «جاءَ رَبُّكَ»، آمدن فرمان پروردگار است (نه آمدن خود پروردگار).[۲] چنانكه در آيه 33 سوره نحل مى‌فرمايد: «يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ»، فرمان پروردگارت مى‌آيد.
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص399.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج10، ص478.
