حجة التفاسیر و بلاغ الاکسیر (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۵: سطر ۵:
 
|تصویر= [[پرونده:حجة التفاسیر و بلاغ الاکسیر.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:حجة التفاسیر و بلاغ الاکسیر.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده= عبدالحجة البلاغی
+
|نویسنده= سید عبدالحجت بلاغی
  
 
|موضوع= تفاسیر شیعه
 
|موضوع= تفاسیر شیعه
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
|زبان= فارسی  
 
|زبان= فارسی  
  
|تعداد جلد= 10
+
|تعداد جلد= ۱۰
  
 
|عنوان افزوده1=
 
|عنوان افزوده1=
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
 
}}
 
}}
  
تفسير حجة التفاسير و بلاغ الاکسير يا «من لايحضره المفسّر اماميّه» توسط سيد عبدالحجِة بلاغي در 10 جلد نوشته شده است. خود تفسير مجموعاً 7 جلد از مجموعه کتاب را تشکيل مي دهد.<ref>بلاغي، سيد عبدالحجة، حجة التفاسير الاکسير يا من لايحضره المفسر والتفسير، 10 مجلد، قم، حکمت، نوبت اول 1345.</ref>
+
[[تفسیر قرآن|تفسیر]] «'''حجة التفاسیر و بلاغ الاکسیر'''» یا «من لایحضره المفسّر و التفسیر» توسط سید عبدالحجت بلاغی از مفسران [[شیعه|شیعه]] در قرن چهاردهم هجرى به زبان فارسى در ۱۰ جلد تألیف شده است. این تفسیر شامل تمام آیات [[قرآن]] مى‌باشد و ویژگی مهم آن، بهره گیری از معلومات عمومی در شناخت و مقاسیه ادیان با [[اسلام]] است.
  
دو جلد نخستين درباره فضاي کلي نزول [[قرآن]] و عوامل آن است و جلد دهم نيز متعلق به تعليقات و توضيحات تکميلي است. ويژگي مهم اين تفسير بهره گيري از معلومات عمومي در شناخت و مقاسيه اديان با اسلام است.<ref>شناخت نامه تفسير، ص 178ـ177.</ref>
+
== مؤلف ==
 +
سید عبدالحجت حسینى بلاغى (۱۲۷۴-۱۳۵۵ ش)، فرزند سید حسن، از علماى [[شیعه|شیعه]]، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است.  
  
ترجمه اين تفسير به روش آزاد و تفسيري است. مفسر در بند ارائه ترجمه اي دقيق و فني از [[قرآن]] نبوده است اگر چه سبک اين ترجمه ساده بوده اما واژه گزيني آن متناسب با زمانه نيست و بعضاً به دور از نثر معيار و امروزي است حجم بسيار زياد توضيحات تفسير گاه ممزوج با متن ارائه شده است.
+
وی از علمای بزرگی مانند [[سید محمدتقی خوانساری]]، [[محمد حسین کاشف الغطاء|محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، [[شیخ آقا بزرگ تهرانی|آقابزرگ طهرانی]] و [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه روایت]] داشت.
  
==مؤلف==
+
علاوه بر کتاب «حجةالتفاسیر»، مشکوة الجنان، مقالات الحنفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و تاریخ نائین، از دیگر آثار او می باشد.
سيد عبدالحجه فرزند سيد حسن بلاغى حسینى مظفرآبادى، از علماى شيعه، معروف به سادات صادقيه از فرزندان امام جعفر صادق عليه‌السلام از كاوشگران معارف قرآنى در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد. وى در سال 1313ه‍ 1274‌ش در نائين متولد شد. از آثار ایشان مشكوة الجنان، تاريخ نائين و اغلاط در انساب می باشد. وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1375 ق1335/‌ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1399 ق،1356‌ش بر شمرده‌اند.)
 
  
==پانویس==
+
==محتوای کتاب==
{{پانویس}}
+
مؤلف در جلد نخستین این کتاب، بحث مبسوط و جداگانه‌اى دربارۀ تاریخ [[انسان]] و چگونگى آفرینش و تاریخ انبیاء همراه با نقشه‌هاى جغرافیایى، و در جلد دوم تفصیل برخى وقایع و حوادث از ولادت [[حضرت عیسی علیه السلام|حضرت عیسى]](ع) تا ولادت [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]](ص) و حوادث آستانۀ [[مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله|بعثت]] و تاریخ شهرهاى [[مکه|مکه]] و [[مدینه|مدینه]] و وقایعى از سیرۀ پیامبر(ص) و آثار آن مورد بحث قرار داده است. هدف از طرح این مباحث، به دست دادن فضاى کلى [[نزول قرآن]] و عواملى است که منتهى به نزول آیات گردیده است. البته در این مقدمۀ طولانى به برخى از مباحث [[علوم قرآنى]] و آنچه که به شناخت [[قرآن]] مربوط مى‌گردد اشاره دارد. بحثهاى تطبیقى میان کتاب [[انجیل|انجیل]]، [[تورات]] و اوستا با قرآن از دیگر مباحث این جلد مى‌باشد. جلد دهم نیز متعلق به تعلیقات و توضیحات تکمیلی است.
 +
 
 +
مؤلف روش بیانى و تحلیلى با رویکرد تربیتى پیش گرفته و به بیان عقاید ملل و نحل و فرق و مذاهب پرداخته است. از روایات کمتر استفاده مى‌کند و بحث‌هاى تاریخى و اعتقادى فراوان دارد. [[شأن نزول]] را بیشتر از [[اسباب النزول (واحدی) (کتاب)|اسباب النزول]] واحدى و [[مجمع البیان (کتاب)|مجمع البیان]] نقل مى‌کند. در [[آیات الاحکام|آیات احکام]] به بسط [[احکام شرعی|احکام]] فقهى نمى‌پردازد، بلکه به ذکر اقوال و مذاهب، مقارنۀ بین آنها و ترجیح مذهب [[امامیه]] همراه با استدلال جزئى و ذکر اسرار مى‌پردازد. از [[اسرائیلیات|اسرائیلیات]] پرهیز مى‌نماید. گاه در نقل اقوال به نقد آنان نیز مى‌پردازد، به‌خصوص در نقل از تورات و انجیل و تطبیق آن با قرآن، از نقد آنها غفلت نمى‌ورزد.
 +
 
 +
ترجمه [[آیه|آیات]] در این تفسیر به روش آزاد و تفسیری است. مفسر در بند ارائه ترجمه ای دقیق و فنی از [[قرآن]] نبوده است، اگر چه سبک این ترجمه ساده بوده اما واژه گزینی آن متناسب با زمانه نیست و بعضاً به دور از نثر معیار و امروزی است. حجم بسیار زیاد توضیحات تفسیر گاه ممزوج با متن ارائه شده است.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
مرکز فرهنگ و معارف قرآن.
 
  
==متن کتاب حجة التفاسير و بلاغ الإكسير==
+
* [[نرم افزار جامع التفاسیر]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور).
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39308/ حجة التفاسير و بلاغ الإكسير]
+
* مرکز فرهنگ و معارف قرآن.
 +
 
 +
==متن کتاب ==
 +
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39308/ '''حجة التفاسير و بلاغ الإكسير''']
 
[[رده:تفاسیر]]
 
[[رده:تفاسیر]]
 
{{تفسیر قرآن}}
 
{{تفسیر قرآن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۴

حجة التفاسیر و بلاغ الاکسیر.jpg
نویسنده سید عبدالحجت بلاغی
موضوع تفاسیر شیعه
زبان فارسی
تعداد جلد ۱۰

حجة التفاسير و بلاغ الإكسير

تفسیر «حجة التفاسیر و بلاغ الاکسیر» یا «من لایحضره المفسّر و التفسیر» توسط سید عبدالحجت بلاغی از مفسران شیعه در قرن چهاردهم هجرى به زبان فارسى در ۱۰ جلد تألیف شده است. این تفسیر شامل تمام آیات قرآن مى‌باشد و ویژگی مهم آن، بهره گیری از معلومات عمومی در شناخت و مقاسیه ادیان با اسلام است.

مؤلف

سید عبدالحجت حسینى بلاغى (۱۲۷۴-۱۳۵۵ ش)، فرزند سید حسن، از علماى شیعه، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است.

وی از علمای بزرگی مانند سید محمدتقی خوانساری، محمدحسین کاشف‌الغطاء، آقابزرگ طهرانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، اجازه روایت داشت.

علاوه بر کتاب «حجةالتفاسیر»، مشکوة الجنان، مقالات الحنفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و تاریخ نائین، از دیگر آثار او می باشد.

محتوای کتاب

مؤلف در جلد نخستین این کتاب، بحث مبسوط و جداگانه‌اى دربارۀ تاریخ انسان و چگونگى آفرینش و تاریخ انبیاء همراه با نقشه‌هاى جغرافیایى، و در جلد دوم تفصیل برخى وقایع و حوادث از ولادت حضرت عیسى(ع) تا ولادت پیامبر اکرم(ص) و حوادث آستانۀ بعثت و تاریخ شهرهاى مکه و مدینه و وقایعى از سیرۀ پیامبر(ص) و آثار آن مورد بحث قرار داده است. هدف از طرح این مباحث، به دست دادن فضاى کلى نزول قرآن و عواملى است که منتهى به نزول آیات گردیده است. البته در این مقدمۀ طولانى به برخى از مباحث علوم قرآنى و آنچه که به شناخت قرآن مربوط مى‌گردد اشاره دارد. بحثهاى تطبیقى میان کتاب انجیل، تورات و اوستا با قرآن از دیگر مباحث این جلد مى‌باشد. جلد دهم نیز متعلق به تعلیقات و توضیحات تکمیلی است.

مؤلف روش بیانى و تحلیلى با رویکرد تربیتى پیش گرفته و به بیان عقاید ملل و نحل و فرق و مذاهب پرداخته است. از روایات کمتر استفاده مى‌کند و بحث‌هاى تاریخى و اعتقادى فراوان دارد. شأن نزول را بیشتر از اسباب النزول واحدى و مجمع البیان نقل مى‌کند. در آیات احکام به بسط احکام فقهى نمى‌پردازد، بلکه به ذکر اقوال و مذاهب، مقارنۀ بین آنها و ترجیح مذهب امامیه همراه با استدلال جزئى و ذکر اسرار مى‌پردازد. از اسرائیلیات پرهیز مى‌نماید. گاه در نقل اقوال به نقد آنان نیز مى‌پردازد، به‌خصوص در نقل از تورات و انجیل و تطبیق آن با قرآن، از نقد آنها غفلت نمى‌ورزد.

ترجمه آیات در این تفسیر به روش آزاد و تفسیری است. مفسر در بند ارائه ترجمه ای دقیق و فنی از قرآن نبوده است، اگر چه سبک این ترجمه ساده بوده اما واژه گزینی آن متناسب با زمانه نیست و بعضاً به دور از نثر معیار و امروزی است. حجم بسیار زیاد توضیحات تفسیر گاه ممزوج با متن ارائه شده است.

منابع

متن کتاب

حجة التفاسير و بلاغ الإكسير

***
تفسیر قرآن
درباره تفسیر قرآن: تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن
اصطلاحات: اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات
شاخه های تفسیر قرآن:

تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی)

روشهای تفسیری قرآن:
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: