شب عاشورا: تفاوت بین نسخه‌ها
(الگو: مناسبت های شیعه) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| + | شب دهم [[ماه محرم|محرم]] سال ۶۱ هجرى، [[امام حسين]] علیه السلام و یارانش با [[نيايش]] و [[نماز]]، به آماده‌سازى خود و سلاح ها و تحکیم میثاق هاى استوار یارى و فداکارى پرداختند، چرا که فرداى آن روز، حماسه عظیم [[عاشورا]] و شهادت حیاتبخش آنان رقم مى‌خورد. شب عاشورا را [[امام حسين]] علیه السلام از سپاه [[کوفه]] مهلت خواست تا به [[عبادت]] و [[تلاوت قرآن|تلاوت]] بپردازد. | ||
| − | + | همان شب، براى یارانش سخنرانى کرد و آنان مراتب [[اخلاص]] و وفاى خویش را در سخنرانی هاى پرشور خود ابراز کردند. در همین شب بود که یاران شهادت طلب، از خوشحالى سعادت [[شهادت در راه خدا|شهادت]] که فردا نصیبشان مى‌شد با هم [[مزاح]] مى‌کردند، مثل [[حبیب بن مظاهر اسدی|حبیب]] و [[بریر بن خضیر الهمدانی|بریر]] و صداى یاران امام به نجوا و زمزمه نیایش، همچون کندوى زنبوران به گوش مى‌رسید.<ref>حیاة الامام الحسین علیه السلام، ج ۳، ص ۱۷۵.</ref> | |
| − | شب | + | شب عاشورا لحظه‌اى چشمان امام را خواب گرفت. [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله را در خواب دید که به او خبر شهادتش را مى‌داد. این خواب، اهل بیت را آشفته و گریان ساخت. در چنین شبى، امام در خیمه خویش به آماده سازى سلاح خود مشغول بود و شعر «یا دهرُ أفٍّ لک من خلیل...» را مى‌خواند. |
| − | + | [[امام سجاد]] علیه السلام که در خیمه بود با شنیدن آن چشمش اشکبار شد و [[حضرت زینب سلام الله علیها|زینب]] گریست و [[امام حسین]] علیه السلام خواهر را دلدارى داد و به [[صبر]] سفارش کرد. آن شب، [[شب قدر]] بزرگمردانى بود که با انتخاب شهادت، [[عزت]] ابدى و نام جاودان را براى خود رقم زدند.{{بیت|امشب شهادتنامه عشاق امضا مى‌شود |فردا ز خون عاشقان این دشت دریا مى‌شود |منبع=(حِسان)}} | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[امام سجاد]] علیه السلام | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| + | * جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. | ||
{{مناسبت های شیعه}} | {{مناسبت های شیعه}} | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۵
شب دهم محرم سال ۶۱ هجرى، امام حسين علیه السلام و یارانش با نيايش و نماز، به آماده‌سازى خود و سلاح ها و تحکیم میثاق هاى استوار یارى و فداکارى پرداختند، چرا که فرداى آن روز، حماسه عظیم عاشورا و شهادت حیاتبخش آنان رقم مى‌خورد. شب عاشورا را امام حسين علیه السلام از سپاه کوفه مهلت خواست تا به عبادت و تلاوت بپردازد.
همان شب، براى یارانش سخنرانى کرد و آنان مراتب اخلاص و وفاى خویش را در سخنرانی هاى پرشور خود ابراز کردند. در همین شب بود که یاران شهادت طلب، از خوشحالى سعادت شهادت که فردا نصیبشان مى‌شد با هم مزاح مى‌کردند، مثل حبیب و بریر و صداى یاران امام به نجوا و زمزمه نیایش، همچون کندوى زنبوران به گوش مى‌رسید.[۱]
شب عاشورا لحظه‌اى چشمان امام را خواب گرفت. رسول خدا صلی الله علیه و آله را در خواب دید که به او خبر شهادتش را مى‌داد. این خواب، اهل بیت را آشفته و گریان ساخت. در چنین شبى، امام در خیمه خویش به آماده سازى سلاح خود مشغول بود و شعر «یا دهرُ أفٍّ لک من خلیل...» را مى‌خواند.
امام سجاد علیه السلام که در خیمه بود با شنیدن آن چشمش اشکبار شد و زینب گریست و امام حسین علیه السلام خواهر را دلدارى داد و به صبر سفارش کرد. آن شب، شب قدر بزرگمردانى بود که با انتخاب شهادت، عزت ابدى و نام جاودان را براى خود رقم زدند.
امشب شهادتنامه عشاق امضا مى‌شود فردا ز خون عاشقان این دشت دریا مى‌شود (حِسان)
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین علیه السلام، ج ۳، ص ۱۷۵.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
