مفاتیح الاصول (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
(ویرایش)
 
(۷ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
{{مشخصات کتاب
  
== مؤلف‌ ==
+
|عنوان=
  
[[سید محمد مجاهد]] بن سيد على صاحب الرياض بن محمد على بن ابى المعالى الصغير حسنى طباطبايى (متوفاى 1242 قمرى)
+
|تصویر= [[پرونده:مفاتیح الاصول.jpg|240px|وسط]]
  
== موضوع‌ ==
+
|نویسنده= محمد المجاهد الطباطبائی
  
كتاب مفاتيح الأصول از مشهورترين تاليفات سيد محمد مجاهد در علم اصول است و كتاب ديگر او «المناهل» در فقه، از كتابهاى فقهى مشهور مى‌باشد.
+
|موضوع= اصول فقه شیعه
  
== تاريخ تأليف‌ ==
+
|زبان= عربی
  
كتاب مفاتيح در سال 1226 به پايان رسيده، ولى در نسخه‌اى كه در كتابخانه حاج شيخ عبد الحسين تهرانى موجود است زمان پايان يافتن كتاب را سال 1229 تعيين كرده، كه شايد پاكنويس آن در سال 1229 به پايان رسيده باشد. (الذريعة ج 21 ص 300)
+
|تعداد جلد= 1
اين كتاب در ايامى كه سيد محمد مجاهد در اصفهان بوده تأليف شده است.
 
  
== مباحث كتاب‌ ==
+
|عنوان افزوده1=
  
مباحث كتاب به صورت كلى عبارتند از:
+
|افزوده1=
  
دلالت لفظ، مشتق، حقيقت و مجاز، صحيح و اعم، تعارض احوال، اوامر و نواهى، عام و خاص، مطلق و مقيد، بحث مفاهيم، نسخ، تأسى به پيامبر، انواع واجب (موسّع و مضيّق، تخييرى و تعيينى، كفايى و عينى)، بيان احوال كتاب و سنت، حجيت خبر واحد، راوى، شرايط عدالت، جرح و تعديل، استصحاب، خبر متواتر، حجيت علم، حجيت ظن، اجماع، ادله عقلى و قواعد و اصول شرعى (حرج، اصالت برائت، قاعدة ميسور)، اجتهاد و تقليد، استصحاب و قياس.
+
|عنوان افزوده2=
  
== ويژگى مباحث‌ ==
+
|افزوده2=
  
بحث تعارض احوال از صفحه 88 تا 98 و بحث معانى حروفى كه در علم اصول مورد نياز است، از صفحه 98 تا 107، از نوآوريهاى صاحب مفاتيح است، اگر چه بحث معانى حروف بيشتر به مباحث ادبى نزديك است.
+
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/75015/مفاتيح-الأصول  مفاتيح الأصول]
از طرف ديگر، بعضى از مباحث الفاظ، مقدمه واجب، اجتماع امر و نهى و مسأله ضد در كتاب مطرح نشده است.
 
  
مباحث مربوط به توبه كه در صفحات 412 تا 428 مطرح شده بيش از آن كه جزء مباحث اصولى باشد از مباحث اخلاقى محسوب مى‌شود.
+
}}
همچنين مسائل حكم حيوان حلال گوشتى كه شك در تذكيه آن هست و آيه شريفه «أحل اللّه البيع» و «أوفوا بالعقود»، صحت بيع در بيع معاطاتى و بيع فضولى و معامله صبى و بالغ، تعريف گناهان كبيره و اصرار بر گناهان صغيره از مباحث فقهى است كه در كتاب مفاتيح الأصول مطرح شده‌اند. (صفحه 534، از صفحه 537 تا 547 و صفحه 553)
+
کتاب '''«مفاتیح الأصول»''' از مشهورترین تألیفات [[سید محمد مجاهد|سید محمد مجاهد]] در [[علم اصول]] است.
  
== مباحث مستقل در كتاب‌ ==
+
==مؤلف==
  
بعضى از مباحث كتاب بصورت مستقل مطرح شده‌اند. اين مباحث عبارتند از:
+
[[سید محمد مجاهد]] بن سید على صاحب الریاض بن محمدعلى بن ابى المعالى الصغیر حسنى طباطبایى (متوفى ۱۲۴۲ قمرى). سید على صاحب الریاض، از اعاظم فقهاى عصر خود است. او از اجلاء شاگردان [[وحيد بهبهاني]] و خود استاد بزرگانى همچون صاحب [[مفتاح الکرامه|مفتاح الکرامة]]، جواد بن محمد حسینى عاملى، صاحب مقابیس و صاحب مطالع می باشد. کتاب دیگر او «المناهل» در فقه، از کتابهاى فقهى مشهور مى‌باشد.
مبحث حروف از صفحه 107، اوامر و نواهى از صفحه 149، عام و خاص از صفحه 193، نسخ از صفحه 279، تأسى به نبى از صفحه 292، واجب كفايى و عينى از صفحه 322، عدالت راوى از صفحه 379، اخبار متواتر از صفحه 450، حجيت ظن از صفحه 493، اجماع و شهرت از صفحه 506، قاعده حرج و قواعد عام در بيع از صفحه 540، بحث عدالت به صورت كلى از صفحه 568، اجتهاد و تقليد از صفحه 634.
 
البته اين تقسيم بندى داراى قاعده خاصى نيست و هر كجا مؤلف لازم دانسته آن مبحث را از ساير قسمتها جدا كرده است.
 
نواقص (افتادگى‌ها در متن)
 
در بعضى از صفحات كتاب قسمتى از صفحه خالى و سفيد است مثل صفحات 23، 29، 422، 540، 579، 686، كه به عنوان نمونه در صفحه 422 به نظر مى‌رسد كه عبارت كتاب ناقص باشد زيرا عبارت «و منها ما يكون حراماً» ناتمام است و دنباله آن نوشته نشده و با عبارت «السابع لا إشكال و لا شبهة في أنه إذا حصلت الندامة...» هيچ ارتباطى ندارد.
 
  
== گستردگى مباحث كتاب‌ ==
+
==تاریخ تألیف‌==
  
كتاب مفاتيح الأصول در نهايت گستردگى، دلائل و اقوال و فروع اصولى را مطرح نموده به حدى كه ذكر منابع و مآخذ آن بسيار دشوار است و اين نشان از وسعت اطلاعات و توان علمى بالاى مؤلف دارد. با اين حال مؤلف در نقل مآخذ احتياط كرده و در مواردى كه مستقيما مطلبى را مشاهده نكرده اينگونه مى‌گويد: «المحكي عن الشيخ أبي جعفر الطوسي، حكاه العلامة في النهاية و ولده» و در مواردى كه مستقيما به منابع رجوع كرده باشد اينگونه مى‌نويسد: «هو للطبرسي في مجمع البيان و المحقق و السيد عميد الدين، قال العضدي، و صرح العلامة و السيد عميد الدين».
+
کتاب مفاتیح در سال ۱۲۲۶ به پایان رسیده ولى در نسخه‌اى که در کتابخانه حاج شیخ عبدالحسین تهرانى موجود است زمان پایان یافتن کتاب را سال ۱۲۲۹ تعیین کرده که شاید پاکنویس آن در سال ۱۲۲۹ به پایان رسیده باشد. ([[الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذریعة]]، ج۲۱، ص۳۰۰)
مصنف در بسيارى موارد نظريات جد و پدر بزرگوارش را بيان كرده و در تأييد مطالب علمى استفاده مى‌كند، مثل ابطال نظريه قطع به خطابات قرآنى: «و لقد أطال جدي - ره - في مقامات عديدة في إبطال هذه الدعوى بما لا مزيد عليه شكر اللّه عز و جل مساعيه الجميلة» و يا اينكه در انتهاى بحث عام و خاص در تنبيه سيزدهم :«قال جدي - ره - ... و هو لجدي - قده - و والدي العلامة أعلى اللّه مقامه» و «كما أشار إليه والدي العلامة دام ظله العالي».
 
  
== خصوصيات نسخه‌ها ==
+
این کتاب در ایامى که سید محمد مجاهد در [[اصفهان]] بوده، تألیف شده است.
  
نسخه‌اى كه به خط مؤلف نگاشته شده در دو جلد است. جلد اول از بحث دلالت لفظ تا آخر نسخ را شامل مى‌شود و جلد دوّم از تأسى به افعال پيامبر تا آخر بحث اجتهاد و تقليد را در بر دارد.
+
==مباحث کتاب‌==
اين دو جلد نزد يكى از نوادگانش بنام سيد حسن بن سيد جعفر بن على نقى بن حسن بن محمد مجاهد موجود است. (الذريعة ج 21 ص 300)
 
نسخه‌اى نيز به خط غير مؤلف در كتابخانه سيد محمد باقر حجت موجود است.
 
اگر آنچه در الذريعة گفته شده صحيح باشد، كه جلد دوم نسخه خطى تا آخر بحث اجتهاد و تقليد است، بنابراين مباحث استصحاب، قياس و تعادل و تراجيح در نسخه‌اى كه به خط مؤلف مى‌باشد، در ابتدا جزء كتاب نبوده و بعدها به آن اضافه شده است.
 
  
== چاپ كتاب‌ ==
+
مباحث کتاب به صورت کلى عبارتند از:
  
كتاب مفاتيح براى اولين بار در سال 1270 با تصحيح محمد حسن بن على قمى در ايران چاپ شده و براى بار دوم در سال 1296 انتشار يافته است.
+
دلالت لفظ، مشتق، حقیقت و مجاز، صحیح و اعم، تعارض احوال، اوامر و نواهى، عام و خاص، مطلق و مقید، بحث مفاهیم، نسخ، تأسى به [[پیامبر اسلام|پیامبر]]، انواع [[واجب]] (موسّع و مضیق، تخییرى و تعیینى، کفایى و عینى)، بیان احوال کتاب و [[سنت]]، حجیت [[خبر واحد]]، راوى، شرایط [[عدالت]]، [[جرح و تعدیل|جرح و تعدیل]]، استصحاب، خبر [[متواتر]]، حجیت علم، حجیت ظن، [[اجماع]]، ادله عقلى و قواعد و اصول شرعى (حرج، اصالت برائت، قاعدة میسور)، [[اجتهاد]] و [[تقلید|تقلید]]، [[استصحاب]] و [[قیاس]].
  
== منابع ==
+
'''ویژگى مباحث‌:'''
  
نرم افزار اصول فقه، مرکز نور.
+
بحث تعارض احوال از صفحه ۸۸ تا ۹۸ و بحث معانى حروفى که در [[علم اصول]] مورد نیاز است، از صفحه ۹۸ تا ۱۰۷، از نوآوری هاى صاحب مفاتیح است، اگر چه بحث معانى حروف بیشتر به مباحث ادبى نزدیک است. از طرف دیگر، بعضى از مباحث الفاظ، مقدمه واجب، اجتماع امر و نهى و مسأله ضد در کتاب مطرح نشده است.
[[رده:منابع علم اصول]]
+
 
 +
مباحث مربوط به [[توبه]] که در صفحات ۴۱۲ تا ۴۲۸ مطرح شده بیش از آن که جزء مباحث اصولى باشد از مباحث [[اخلاق|اخلاقى]] محسوب مى‌شود.
 +
همچنین مسائل حکم حیوان حلال گوشتى که شک در تذکیه آن هست و آیه شریفه «أحل اللّه البیع» و «أوفوا بالعقود»، صحت بیع در بیع معاطاتى و بیع فضولى و معامله صبى و بالغ، تعریف [[گناهان کبیره]] و اصرار بر گناهان صغیره از مباحث فقهى است که در کتاب مفاتیح الأصول مطرح شده‌اند. (صفحه ۵۳۴، از صفحه ۵۳۷ تا ۵۴۷ و صفحه ۵۵۳)
 +
 
 +
'''مباحث مستقل در کتاب‌:'''
 +
 
 +
بعضى از مباحث کتاب به صورت مستقل مطرح شده‌اند. این مباحث عبارتند از: مبحث حروف از صفحه ۱۰۷، اوامر و نواهى از صفحه ۱۴۹، عام و خاص از صفحه ۱۹۳، نسخ از صفحه ۲۷۹، تأسى به نبى از صفحه ۲۹۲، واجب کفایى و عینى از صفحه ۳۲۲، عدالت راوى از صفحه ۳۷۹، اخبار متواتر از صفحه ۴۵۰، حجیت ظن از صفحه ۴۹۳، اجماع و شهرت از صفحه ۵۰۶، قاعده حرج و قواعد عام در بیع از صفحه ۵۴۰، بحث عدالت به صورت کلى از صفحه ۵۶۸، اجتهاد و تقلید از صفحه ۶۳۴.
 +
 
 +
البته این تقسیم بندى داراى قاعده خاصى نیست و هر کجا مؤلف لازم دانسته آن مبحث را از سایر قسمت ها جدا کرده است.
 +
 
 +
'''نواقص (افتادگى‌ها در متن)'''
 +
 
 +
در بعضى از صفحات کتاب قسمتى از صفحه خالى و سفید است مثل صفحات ۲۳، ۲۹، ۴۲۲، ۵۴۰، ۵۷۹، ۶۸۶ که به عنوان نمونه در صفحه ۴۲۲ به نظر مى‌رسد که عبارت کتاب ناقص باشد زیرا عبارت «و منها ما یکون حراماً» ناتمام است و دنباله آن نوشته نشده و با عبارت «السابع لا إشکال و لاشبهة فی أنه إذا حصلت الندامة...» هیچ ارتباطى ندارد.
 +
 
 +
'''گستردگى مباحث کتاب‌:'''
 +
 
 +
کتاب مفاتیح الأصول در نهایت گستردگى، دلائل و اقوال و فروع اصولى را مطرح نموده به حدى که ذکر منابع و مآخذ آن بسیار دشوار است و این نشان از وسعت اطلاعات و توان علمى بالاى مؤلف دارد. با این حال مؤلف در نقل مآخذ احتیاط کرده و در مواردى که مستقیماً مطلبى را مشاهده نکرده اینگونه مى‌گوید: «المحکی عن الشیخ أبی جعفر الطوسی، حکاه العلامة فی النهایة و ولده» و در مواردى که مستقیماً به منابع رجوع کرده باشد اینگونه مى‌نویسد: «هو للطبرسی فی مجمع البیان والمحقق والسید عمیدالدین، قال العضدی و صرح العلامة و السید عمیدالدین».
 +
 
 +
مصنف در بسیارى موارد نظریات جد و پدر بزرگوارش را بیان کرده و در تأیید مطالب علمى استفاده مى‌کند، مثل ابطال نظریه قطع به خطابات قرآنى: «ولقد أطال جدی - ره - فی مقامات عدیدة فی إبطال هذه الدعوى بما لا مزید علیه شکراللّه عزوجل مساعیه الجمیلة». و یا این که در انتهاى بحث عام و خاص در تنبیه سیزدهم: «قال جدی - ره - ... و هو لجدی - قده - و والدی العلامة أعلى اللّه مقامه» و «کما أشار إلیه والدی العلامة دام ظله العالی».
 +
 
 +
==خصوصیات نسخه‌ها==
 +
 
 +
نسخه‌اى که به خط مؤلف نگاشته شده در دو جلد است. جلد اول از بحث دلالت لفظ تا آخر نسخ را شامل مى‌شود و جلد دوّم از تأسى به افعال پیامبر تا آخر بحث اجتهاد و تقلید را دربردارد. این دو جلد نزد یکى از نوادگانش بنام سید حسن بن سید جعفر بن على نقى بن حسن بن محمد مجاهد موجود است. (الذریعة، ج۲۱، ص۳۰۰)
 +
 
 +
نسخه‌اى نیز به خط غیرمؤلف در کتابخانه سید محمدباقر حجت موجود است. اگر آنچه در [[الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذریعة]] گفته شده صحیح باشد که جلد دوم نسخه خطى تا آخر بحث اجتهاد و تقلید است، بنابراین مباحث استصحاب، قیاس و تعادل و تراجیح در نسخه‌اى که به خط مؤلف مى‌باشد در ابتدا جزء کتاب نبوده و بعدها به آن اضافه شده است.
 +
 
 +
==چاپ کتاب‌==
 +
 
 +
کتاب مفاتیح براى اولین بار در سال ۱۲۷۰ با تصحیح محمدحسن بن على قمى در ایران چاپ شده و براى بار دوم در سال ۱۲۹۶ انتشار یافته است.
 +
 
 +
==منبع==
 +
 
 +
*نرم افزار اصول فقه، مرکز نور.
 +
 
 +
==متن کتاب==
 +
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/75015/مفاتيح-الأصول '''مفاتيح الأصول''']
 +
[[رده:منابع اصول فقه]]
 +
{{منابع اصول فقه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۴۴

مفاتیح الاصول.jpg
نویسنده محمد المجاهد الطباطبائی
موضوع اصول فقه شیعه
زبان عربی
تعداد جلد 1

مفاتيح الأصول

کتاب «مفاتیح الأصول» از مشهورترین تألیفات سید محمد مجاهد در علم اصول است.

مؤلف

سید محمد مجاهد بن سید على صاحب الریاض بن محمدعلى بن ابى المعالى الصغیر حسنى طباطبایى (متوفى ۱۲۴۲ قمرى). سید على صاحب الریاض، از اعاظم فقهاى عصر خود است. او از اجلاء شاگردان وحيد بهبهاني و خود استاد بزرگانى همچون صاحب مفتاح الکرامة، جواد بن محمد حسینى عاملى، صاحب مقابیس و صاحب مطالع می باشد. کتاب دیگر او «المناهل» در فقه، از کتابهاى فقهى مشهور مى‌باشد.

تاریخ تألیف‌

کتاب مفاتیح در سال ۱۲۲۶ به پایان رسیده ولى در نسخه‌اى که در کتابخانه حاج شیخ عبدالحسین تهرانى موجود است زمان پایان یافتن کتاب را سال ۱۲۲۹ تعیین کرده که شاید پاکنویس آن در سال ۱۲۲۹ به پایان رسیده باشد. (الذریعة، ج۲۱، ص۳۰۰)

این کتاب در ایامى که سید محمد مجاهد در اصفهان بوده، تألیف شده است.

مباحث کتاب‌

مباحث کتاب به صورت کلى عبارتند از:

دلالت لفظ، مشتق، حقیقت و مجاز، صحیح و اعم، تعارض احوال، اوامر و نواهى، عام و خاص، مطلق و مقید، بحث مفاهیم، نسخ، تأسى به پیامبر، انواع واجب (موسّع و مضیق، تخییرى و تعیینى، کفایى و عینى)، بیان احوال کتاب و سنت، حجیت خبر واحد، راوى، شرایط عدالت، جرح و تعدیل، استصحاب، خبر متواتر، حجیت علم، حجیت ظن، اجماع، ادله عقلى و قواعد و اصول شرعى (حرج، اصالت برائت، قاعدة میسور)، اجتهاد و تقلید، استصحاب و قیاس.

ویژگى مباحث‌:

بحث تعارض احوال از صفحه ۸۸ تا ۹۸ و بحث معانى حروفى که در علم اصول مورد نیاز است، از صفحه ۹۸ تا ۱۰۷، از نوآوری هاى صاحب مفاتیح است، اگر چه بحث معانى حروف بیشتر به مباحث ادبى نزدیک است. از طرف دیگر، بعضى از مباحث الفاظ، مقدمه واجب، اجتماع امر و نهى و مسأله ضد در کتاب مطرح نشده است.

مباحث مربوط به توبه که در صفحات ۴۱۲ تا ۴۲۸ مطرح شده بیش از آن که جزء مباحث اصولى باشد از مباحث اخلاقى محسوب مى‌شود. همچنین مسائل حکم حیوان حلال گوشتى که شک در تذکیه آن هست و آیه شریفه «أحل اللّه البیع» و «أوفوا بالعقود»، صحت بیع در بیع معاطاتى و بیع فضولى و معامله صبى و بالغ، تعریف گناهان کبیره و اصرار بر گناهان صغیره از مباحث فقهى است که در کتاب مفاتیح الأصول مطرح شده‌اند. (صفحه ۵۳۴، از صفحه ۵۳۷ تا ۵۴۷ و صفحه ۵۵۳)

مباحث مستقل در کتاب‌:

بعضى از مباحث کتاب به صورت مستقل مطرح شده‌اند. این مباحث عبارتند از: مبحث حروف از صفحه ۱۰۷، اوامر و نواهى از صفحه ۱۴۹، عام و خاص از صفحه ۱۹۳، نسخ از صفحه ۲۷۹، تأسى به نبى از صفحه ۲۹۲، واجب کفایى و عینى از صفحه ۳۲۲، عدالت راوى از صفحه ۳۷۹، اخبار متواتر از صفحه ۴۵۰، حجیت ظن از صفحه ۴۹۳، اجماع و شهرت از صفحه ۵۰۶، قاعده حرج و قواعد عام در بیع از صفحه ۵۴۰، بحث عدالت به صورت کلى از صفحه ۵۶۸، اجتهاد و تقلید از صفحه ۶۳۴.

البته این تقسیم بندى داراى قاعده خاصى نیست و هر کجا مؤلف لازم دانسته آن مبحث را از سایر قسمت ها جدا کرده است.

نواقص (افتادگى‌ها در متن)

در بعضى از صفحات کتاب قسمتى از صفحه خالى و سفید است مثل صفحات ۲۳، ۲۹، ۴۲۲، ۵۴۰، ۵۷۹، ۶۸۶ که به عنوان نمونه در صفحه ۴۲۲ به نظر مى‌رسد که عبارت کتاب ناقص باشد زیرا عبارت «و منها ما یکون حراماً» ناتمام است و دنباله آن نوشته نشده و با عبارت «السابع لا إشکال و لاشبهة فی أنه إذا حصلت الندامة...» هیچ ارتباطى ندارد.

گستردگى مباحث کتاب‌:

کتاب مفاتیح الأصول در نهایت گستردگى، دلائل و اقوال و فروع اصولى را مطرح نموده به حدى که ذکر منابع و مآخذ آن بسیار دشوار است و این نشان از وسعت اطلاعات و توان علمى بالاى مؤلف دارد. با این حال مؤلف در نقل مآخذ احتیاط کرده و در مواردى که مستقیماً مطلبى را مشاهده نکرده اینگونه مى‌گوید: «المحکی عن الشیخ أبی جعفر الطوسی، حکاه العلامة فی النهایة و ولده» و در مواردى که مستقیماً به منابع رجوع کرده باشد اینگونه مى‌نویسد: «هو للطبرسی فی مجمع البیان والمحقق والسید عمیدالدین، قال العضدی و صرح العلامة و السید عمیدالدین».

مصنف در بسیارى موارد نظریات جد و پدر بزرگوارش را بیان کرده و در تأیید مطالب علمى استفاده مى‌کند، مثل ابطال نظریه قطع به خطابات قرآنى: «ولقد أطال جدی - ره - فی مقامات عدیدة فی إبطال هذه الدعوى بما لا مزید علیه شکراللّه عزوجل مساعیه الجمیلة». و یا این که در انتهاى بحث عام و خاص در تنبیه سیزدهم: «قال جدی - ره - ... و هو لجدی - قده - و والدی العلامة أعلى اللّه مقامه» و «کما أشار إلیه والدی العلامة دام ظله العالی».

خصوصیات نسخه‌ها

نسخه‌اى که به خط مؤلف نگاشته شده در دو جلد است. جلد اول از بحث دلالت لفظ تا آخر نسخ را شامل مى‌شود و جلد دوّم از تأسى به افعال پیامبر تا آخر بحث اجتهاد و تقلید را دربردارد. این دو جلد نزد یکى از نوادگانش بنام سید حسن بن سید جعفر بن على نقى بن حسن بن محمد مجاهد موجود است. (الذریعة، ج۲۱، ص۳۰۰)

نسخه‌اى نیز به خط غیرمؤلف در کتابخانه سید محمدباقر حجت موجود است. اگر آنچه در الذریعة گفته شده صحیح باشد که جلد دوم نسخه خطى تا آخر بحث اجتهاد و تقلید است، بنابراین مباحث استصحاب، قیاس و تعادل و تراجیح در نسخه‌اى که به خط مؤلف مى‌باشد در ابتدا جزء کتاب نبوده و بعدها به آن اضافه شده است.

چاپ کتاب‌

کتاب مفاتیح براى اولین بار در سال ۱۲۷۰ با تصحیح محمدحسن بن على قمى در ایران چاپ شده و براى بار دوم در سال ۱۲۹۶ انتشار یافته است.

منبع

  • نرم افزار اصول فقه، مرکز نور.

متن کتاب

مفاتيح الأصول

منابع اصول فقه
متون به ترتیب تاریخ وفات مولفین
التذکرة بأصول الفقه

شیخ مفید

(م413ق)

الذریعه

سید مرتضی

(436-335)

عدة الاصول

شیخ طوسی

(460-385)

غنیة النزوع

ابن زهره

(585-510)

تهذیب الوصول

علامه حلی

(726-648)

مبادی الوصول

علامه حلی

(726-648)

القواعد و الفوائد

شهید اول

(786-734)

تمهید القواعد

شهید ثانی

(965-911)

معالم الدین

صاحب معالم

(م1011)

زبدة الاصول

شیخ بهائی

(1030-953)

الوافیه فی الاصول

فاضل تونی

(م 1071)

الفوائد الحائریه

وحید بهبهانی

(م1206)

قوانین الاصول

میرزای قمی

(م1231)

فرائد الاصول

شیخ انصاری

(م1281)

کفایة الاصول

آخوند خراسانی

(م1329)

مفاتیح الاصول

سید محمد مجاهد

(م1342)

فوائد الاصول (نائینی)

میرزا محمدحسین نائینی

(1355-1276)

وقایة الأذهان

محمد رضا نجفی اصفهانی

(م 1362)

اصول الفقه

شيخ محمدرضا مظفر

(م 1383)

منتهی الاصول

سید محمد حسن بجنوردی

(1395-1316)

المعالم الجدیده

سید محمد باقر صدر

(1399-1355)

اصول الاستنباط

سید علی نقی حیدری

(1403-1325)

مناهج الوصول

امام خمینی

(1409-1320)

الاصول العامه

سید محمد تقی حکیم

(1346-)

شروح
شروح معالم الدین ← حاشیه معالم، سلطان العلماء (م 1064) - حاشیه معالم، ملا محمد صالح مازندرانی (م 1081) - هدایة المسترشدین، شیخ محمدتقی اصفهانی (م 1248)
شروح فرائد الاصول ← أوثق الوسائل، میرزا موسی بن جعفر بن احمد تبریزی - بحر الفوائد، میرزا محمد حسن آشتیانی - درر الفوائد فی الحاشیه علی الفرائد، آخوند خراسانی - فوائد الرضویه، آقا رضا همدانی
شروح کفایه ← انوار الهدایه، امام خمینی - حاشیة الکفایه، علامه طباطبائی - الحاشیة علی الکفایه، سید حسین بروجردی - حقائق الاصول، سید محسن حکیم - عنایة الاصول، سید مرتضی حسینی یزدی

منتهی الدرایه، سید محمد جعفر جزائری شوشتری - نهایة الدرایة، آیت الله کمپانی - نهایة النهایة، میرزا علی ایروانی