دعای بیستم صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش دهم)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فهرست دعاهای صحیفه سجادیه

متن دعای بیستم صحیفه سجادیه

شرح و ترجمه دعا:

بخش اول - بخش دوم - بخش سوم - بخش چهارم - بخش پنجم - بخش ششم - بخش هفتم - بخش هشتم - بخش نهم - بخش دهم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِی صِحَّةً فِی عِبَادَةٍ، وَ فَرَاغاً فِی زَهَادَةٍ، وَ عِلْماً فِی اسْتِعْمَالٍ، وَ وَرَعاً فِی إِجْمَالٍ.

اللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِک أَجَلِی، وَ حَقِّقْ فِی رَجَاءِ رَحْمَتِک أَمَلِی، وَ سَهِّلْ إِلَی بُلُوغِ رِضَاک سُبُلِی، وَ حَسِّنْ فِی جَمِیعِ أَحْوَالِی عَمَلِی.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ نَبِّهْنِی لِذِکرِک فِی أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ، وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِک فِی أَیامِ الْمُهْلَةِ، وَ انْهَجْ لِی إِلَی مَحَبَّتِک سَبِیلًا سَهْلَةً، أَکمِلْ لِی بِهَا خَیرَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ.

اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، کأَفْضَلِ مَا صَلَّیتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ خَلْقِک قَبْلَهُ، وَ أَنْتَ مُصَلٍّ عَلَی أَحَدٍ بَعْدَهُ، وَ «آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً»، وَ قِنِی بِرَحْمَتِک «عَذابَ النَّارِ».

ترجمه‌ها

ترجمه انصاریان

بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا سلامتی ای که در عبادت، و فراغتی که در زهد مصرف شود، و دانشی که به کار بندم، و خصلت پارسایی توأم با میانه روی روزی کن.

الهی حیاتم را با عفو خود پایان ده، و آرزویم را به رحمتت صورت تحقق ده، و راه‌های رسیدن به خشنودیت را بر من هموار ساز، و در همه حال اعمالم را نیکو گردان.

بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا در اوقات بی‌خبری و غفلت برای یادت بیدار کن، و در روزگار مهلت به طاعتم وادار، و راهی هموار به سوی عشقت برایم باز کن، و به سبب آن خیر دنیا و آخرتم را کامل گردان.

بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، مانند بهترین درودی که قبل از او بر هر یک از بندگانت نثار فرموده‌ای، و پس از او نثار کسی خواهی فرمود، و ما را در این جهان و آن جهان خیر و خوبی نصیب فرما، و به رحمتت مرا از عذاب آتش جهنم حفظ فرما.

شرح‌ها

دیار عاشقان (انصاریان)

«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِی صِحَّةً فِی عِبَادَة وَ فَرَاغاً فِی زَهَادَة وَ عِلْماً فِی اسْتِعْمَال وَ وَرَعاً فِی إِجْمَال

اَللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِک أَجَلِی وَ حَقِّقْ فِی رَجَاءِ رَحْمَتِک أَمَلِی وَ سَهِّلْ إِلَى بُلُوغِ رِضَاک سُبُلِی وَ حَسِّنْ فِی جَمِیعِ أَحْوَالِی عَمَلِى»:

"الهى بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا تندرستى درعبادت و آسایش در زهد، و علم با عمل،و پرهیزکارى توام با میانه روى روزیم فرما.

الهى روزگارم را با عفو و بخشایش خویش به پایان برسان، و آرزویم را در امید رحمتت جامه عمل بپوشان، و راههایم را براى رسیدن به خشنودیت هموار ساز، و در تمام حالات عملم رانیکو گردان".

«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ وَ نَبِّهْنِی لِذِکرِک فِی أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِک فِی أَیامِ الْمُهْلَةِ

وَ انْهَجْ لِی إِلَى مَحَبَّتِک سَبِیلاً سَهْلَةً أَکمِلْ لِی بِهَا خَیرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَةِ

اَللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ کأَفْضَلِ مَا صَلَّیتَ عَلَى أَحَد مِنْ خَلْقِک قَبْلَهُ وَ أَنْتَ مُصَلّ عَلَى أَحَد بَعْدَهُ

وَ آتِنَا فِی الدُّنْیا حسنَةً وَ فِی الآْخِرَةِ حسنَةً وَ قِنِی بِرَحْمَتِک عَذَابَ النَّارِ»:

"الهى بر محمد و آل محمد درود فرست و این بنده را به هنگام غفلت بیدار ساز، و بوقت مهلت مرا به طاعت و عبادت خود موفق دار، و برایم بسوى محبتت راه آسانى باز کن، که خیر دنیا و آخرت را بوسیله آن برایم کامل فرمائى.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست به بهترین درودى که بر کسى از بندگانت پیش از وى فرستادى،یا پس از وى خواهى فرستاد، و ما را در دنیا و آخرت از حسنات برخوردار ساز و از عذاب آتش در امان و حفظت قرار ده".

بار دیگر لازم است این نکته را متذکر شوم که اهم مسائل و حقایقى که در فقرات پایانى دعاى باعظمت مکارم الاخلاق بود، در قسمت هاى اوّل دعا و در نوزده دعاى قبل بطور مفصل تفسیر شد، و این بنده نیاز به تفصیل بیشتر احساس نکرد، به همین خاطر اواخر دعا به ترجمه عبارات اکتفاشد.

این سطور در نمیه شب نوزدهم شهریور ۱۳۷۱ فقط و فقط به عنایت و لطف و رحمت حضرت ربّ العزّه بپایان رسید. من از جناب حق این امید را دارم که مرا براى بپایان رساندن این کار عظیم و این قدمى که در زبان پارسى نسبت به صحیفه سجادیه بدین صورت براى اولین بار پس از هزار و چهارصد و چند سال که از عمر این خزانه رحمت گذشته برداشته شده یارى دهد و آنروز را ببینم که شرح دعاى پنجاه و چهارم یعنى آخرین دعاى صحیفه بپایان رسیده باشد که آن روز مرگ برایم شیرین و لقاء حضرت دوست برایم عین لطف و رحمت و عشق و محبّت است.