مصطلح الحدیث
«مصطلح الحدیث» یا «درایة الحدیث»، علمی است که از سند و متن حدیث و کیفیت نقل آن توسط راویان -به منظور شناخت احادیث مقبول و مردود- بحث می‌کند و نیز به برسی اصطلاحات مربوط به حدیث می‌پردازد.
مفهوم‌شناسی
«مصطلح الحدیث» که با عنوان «درایة الحدیث» نیز شناخته می شود، علمی است که از کیفیت نقل حدیث به توسط راویان - از لحاظ تواتر و وحدت نقل، اتصال و انقطاع آن و مراتب نقل از نظر صحت و ضعف و اصطلاحات مربوط به این خصوصیات - در آن گفتگو می‌شود.
موضوع «درایة الحدیث» عبارت است از سند و متن حديث؛ و فايده و غرض از اين علم، معرفت و شناسايی احاديث مقبول و مردود است.[۱]
مؤسس و مدوّن اين علم، قاضی حسن بن عبدالرحمن رامهرمزی (متوفای سال ۳۶۰ هجری) است،[۲] كه در اين باره، كتاب «المحدث الفاصل بین الراوی و الواعی» را تأليف نموده است.[۳]
اصطلاحات حدیثی
در جدول زیر فهرست کاملی از اصطلاحات حدیثی ارائه شده است:
پانویس
- پرش به بالا ↑ تدريب الروای، سیوطی، ص ۵.
- پرش به بالا ↑ ر.ك: دايرة المعارف فريد وجدی؛ كشف الظنون، مقدمه كتاب.
- پرش به بالا ↑ از اين كتاب، نسخه‌ای در كتابخانه آستان قدس رضوی است و نيز نسخه‌عكسی در دو جلد به مورخ ۵۶۸ از روی نسخه كتابخانه امير فاروق، در دارالكتب المصريه قاهره موجود است و اخيرا نيز چاپ شده است.
