یعوق
«یَعوق» نام یکی از بت‌های قوم حضرت نوح علیه‌السلام است که در قرآن کریم از آن یاد شده است.
واژه یعوق در قرآن
یعوق، نام يكى از پنج بتی است كه در قرآن به قوم نوح منسوب شده است.: «وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا»( سوره نوح، آیه 23)؛ و گفتند: خدایانتان را وا مگذارید؛ ودّ و سواع و یغوث و یعوق و نسر را رها نکنید.
برخی از محققین معتقدند: یعوق و ودّ و یغوث و نسر و سواع نام افرادی صالح بودند که در دوران حضرت آدم و حضرت نوح می زیستند. بعد از وفات آنان، مردم برای احترام نهادن، از آنها مجسمه ساختند؛ ولی بعد از مدتها آن مجسمه ها را به عنوان بت مورد پرستش قرار دادند و این آغاز انحرافشان بود. [۱]
ظاهرا این پنج بت امتیازات ویژه‌ای داشتند، و مورد توجه خاص آن قوم گمراه بودند، به همین دلیل رهبران فرصت طلب آنان نیز روی عبادت آنها تکیه می‌کردند.
یعوق در جاهلیت
محمد بن عمر واقدی در این مورد آورده است كه: مشرکان عرب جاهلی از قبیله کهلان (و یا به عقیده برخی دیگر، قبیله همدان)، بت «يعوق» را به صورت «اسب» تراشیدند و به پرستش آن پرداختند.
پانویس
- ↑ حسن مصطفوى، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج14، ص255.
منابع
- فرهنگ معارف و معاریف، سید مصطفی حسینی دشتی.
- مجمع البیان، فضل بن حسن طبرسی.
- تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی.
- التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوى.
