مشتاق اصفهانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۳: سطر ۳:
 
'''مشتاق اصفهانی'''
 
'''مشتاق اصفهانی'''
  
قرن: 12
+
قرن: 12 (1171-1101 ق)
  
(1171/1170/1169-1101 ق)
+
میر سید على حسینى اصفهانى شاعر، [[تخلص|متخلص]] به مشتاق. او از [[سادات]] حسینى و از شعراى مشهور عهد نادرشاه [[افشاریه|افشار]] بود. وى در [[اصفهان]] به دنیا آمد و نشو و نما یافت و از جوانى به سرودن [[شعر]] پرداخت. از معاصرین او آذر بیگدلى، [[هاتف اصفهانی|هاتف اصفهانى]] و صهباى قمى و غیره بودند كه مشتاق را استاد خود مى‌دانستند و در محضر او فنون شاعرى را آموختند.
  
شاعر، [[تخلص|متخلص]] به مشتاق. از سادات حسینى و از شعراى مشهور عهد نادرشاه افشار بود. وى در اصفهان به دنیا آمد و نشو و نما یافت و از جوانى به سرودن شعر پرداخت. او از بنیان گذاران دوره‌ى بازگشت بود و از سبك عراقى پیروى مى‌نمود. از معاصرین او آذر بیگدلى، هاتف اصفهانى و صهباى قمى و غیره بودند كه مشتاق را استاد خود مى‌دانستند و در محضر او فنون شاعرى را آموختند.
+
او از بنیان گذاران دوره‌ى بازگشت بود و از [[سبک عراقی|سبک عراقى]] پیروى مى‌نمود. وى ابتدا به سبك متأخران شعر مى‌گفت سپس در حلقه احیاكنندگان سبك شعراى متقدم درآمد. وى آنگاه كه وضع آشفته‌ى شعر و ادب را مشاهده كرد با جمعى از دوستانش در اصفهان انجمنى تشكیل داد كه به انجمن مشتاق معروف گشت و شعراى بسیارى را در آن انجمن جمع كرده بود. وى براى بازگشت [[سبک هندی|سبک هندى]] به سبك عراقى تلاش بسیار كرد.  
  
وى آنگاه كه وضع آشفته‌ى شعر و ادب را مشاهده كرد با جمعى از دوستانش در اصفهان انجمنى تشكیل داد كه به انجمن مشتاق معروف گشت و شعراى بسیارى را در آن انجمن جمع كرده بود. وى براى بازگشت سبك هندى به سبك عراقى تلاش بسیار كرد. مشتاق در زادگاهش درگذشت و در تخت فولاد به خاك سپرده شد. از آثار وى «دیوان» شعرى است كه نزدیك به شش هزار بیت مى‌باشد و بعد از فوتش هاتف و آذر و صهبا آن را جمع‌آورى و تدوین نمودند. صاحب «نگارستان دارا» به اشتباه تاریخ وفات او را 1106 ق آورده است.
+
مشتاق در زادگاهش درگذشت و در [[تخت فولاد]] اصفهان به خاك سپرده شد. صاحب «نگارستان دارا» به اشتباه تاریخ وفات او را 1106 ق آورده است.
  
(و. 1101 ه.ق اصفهان ف. 1171 ه.ق اصفهان) میر سید على حسینى اصفهانى معروف به مشتاق از شعراى قرن دوازدهم هجرى است. وى ابتدا به سبك متأخران شعر مى‌گفت سپس در حلقه احیاكنندگان سبك شعراى متقدم درآمد. معاصران وى از جمله آذر، هاتف، صهبا به استادیش در شعر معترف بوده ‌اند. دیوان شعر وى شامل شش هزار بیت است. اشعارش داراى مضامین تازه، نغز و مشحون از صنایع لفظى و معنویست.
+
از آثار وى: «دیوان» شعرى است كه نزدیك به شش هزار [[بیت (شعر)|بیت]] مى‌باشد و بعد از فوتش هاتف و آذر و صهبا آن را جمع‌آورى و تدوین نمودند. اشعارش داراى مضامین تازه، نغز و مشحون از صنایع لفظى و معنویست.
  
==منابع==
+
==منبع==
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص240.
+
[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص240.
 
+
<br />{{شعر فارسی}}
{{شعر فارسی}}
 
 
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن دوازدهم]]
 
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن دوازدهم]]
 
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
 
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۰

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


مشتاق اصفهانی

قرن: 12 (1171-1101 ق)

میر سید على حسینى اصفهانى شاعر، متخلص به مشتاق. او از سادات حسینى و از شعراى مشهور عهد نادرشاه افشار بود. وى در اصفهان به دنیا آمد و نشو و نما یافت و از جوانى به سرودن شعر پرداخت. از معاصرین او آذر بیگدلى، هاتف اصفهانى و صهباى قمى و غیره بودند كه مشتاق را استاد خود مى‌دانستند و در محضر او فنون شاعرى را آموختند.

او از بنیان گذاران دوره‌ى بازگشت بود و از سبک عراقى پیروى مى‌نمود. وى ابتدا به سبك متأخران شعر مى‌گفت سپس در حلقه احیاكنندگان سبك شعراى متقدم درآمد. وى آنگاه كه وضع آشفته‌ى شعر و ادب را مشاهده كرد با جمعى از دوستانش در اصفهان انجمنى تشكیل داد كه به انجمن مشتاق معروف گشت و شعراى بسیارى را در آن انجمن جمع كرده بود. وى براى بازگشت سبک هندى به سبك عراقى تلاش بسیار كرد.

مشتاق در زادگاهش درگذشت و در تخت فولاد اصفهان به خاك سپرده شد. صاحب «نگارستان دارا» به اشتباه تاریخ وفات او را 1106 ق آورده است.

از آثار وى: «دیوان» شعرى است كه نزدیك به شش هزار بیت مى‌باشد و بعد از فوتش هاتف و آذر و صهبا آن را جمع‌آورى و تدوین نمودند. اشعارش داراى مضامین تازه، نغز و مشحون از صنایع لفظى و معنویست.

منبع

انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص240.

شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14