ریحانة الادب (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۷ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==موضوع==
+
'''«ریحانة‌الادب فی تراجم‌ المعروفین بالکنیة و اللقب»''' اثر [[محمدعلی مدرس تبریزی|محمدعلی مدرس تبریزی]] (م، ۱۳۳۳ ش)، کتابی است به زبان فارسی در شرح حال علما، فقها، عرفا، حکما، ادبا، اطبا، فضلا و شعرای بزرگ اسلامی و نیز معرفی برخی فرقه‌های مذهبی.
 +
{{مشخصات کتاب
  
کتابی در شرح حال علما، فقها، عرفا، حکما، ادبا، اطبا، فضلا و شعرای بزرگ اسلامی که با القاب و کنیه خاصی مشهور بودند و به صورت ساده و سلیس و روان و فارسی نوشته شده است.
+
|عنوان=
  
==نویسنده==
+
|تصویر=[[پرونده:ریحانه الادب.jpg|240px|وسط]]
  
آقا میرزا محمدعلی فرزند محمدطاهر تبریزی خیابانی که معروف به مدرس یا مدرس تبریزی است، در تبریز در سال 1296 هـ.ق متولد شد. در نوجوانی به تحصیل مقدمات و ادبیات عرب و کتب متداوله و متعارفه فقهی مشغول شد و قسمتی از ریاضیات را در مدرسه طالبیه تبریز خواند. در خلال این دروس به اخذ معقول در خدمت استادش میرزا علی لنکرانی که از شاگردان بزرگ فیلسوف یگانه ابوالحسن جلوه بود، نائل شد. آقا محمدعلی سپس در حوزه درسی [[فقه]] و [[اصول]] علامه محقق، حاج میرزا ابوالحسن مجتهد معروف به "انگجی" و آقا میرزا صادق مجتهد تبریزی که هر دو از مراجع تقلید [[احکام]] دینیه بودند، بهره های فراوان علمی کسب نمود.
+
|نویسنده=محمدعلی مدرس تبریزی
  
ضمناً در ادبیات فارسی و عربی، لغت و علوم متنوعه فقه، حدیث، درایه و حکمت، کلام، هیئت و نجوم قدیم متبحر بود. وی در همین ایام، تعلیقه ای بر کتاب طهارت ریاض، موسوم به «حیاض الزلائل فی ریاض المسائل» نوشت و از آن به بعد برای انجام خدمات علمی، شروع به تالیفات تازه و مطالعه و تحقیق نمود و به این جهت علاقمند بود که از مردم گوشه گیری کند تا شاید به برنامه های اساسی و مورد علاقه اش بیشتر بپردازد.
+
|موضوع=سرگذشتنامه
  
از این رو، 12 سال آخر عمرش با وجود فراهم بودن وسائل و امکانات زندگی در حجره ای در مدرسه سپهسالار قدیم تهران انزوا اختیار کرد و از معاشرت و رفت و آمد دوری نمود و توانست با فراغت زیاد به تالیفات و مطالعات بیشماری، توفیق پیدا کند. یکی از تالیفات او همین کتاب «ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب» می باشد. فرهنگ بهارستان، فرهنگ نوبهار، قاموس المعارف، نثر اللئالی از دیگر تالیفات اوست. مولف محترم این کتاب در اول شعبان 1373 هـ.ق=1333 شمسی، در سن 77 سالگی از دنیا رحلت کرد و چندین اثر دیگر از تالیفات ارزشمند اوست.
+
|زبان=فارسی
  
==تقسیم و ساختار کتاب==
+
|تعداد جلد=۸
  
کتاب، شرح حال بیش از 5000 نفر از بزرگان علمی است. این کتاب با نظم و ترتیب در اسامی مولفین و مولفات تدوین شده است. در این کتاب، افراد مشهوری که با نام خودشان معرفی نشده و به لقب یا کنیه مشهور بودند، آن القاب و کنیه آورده شده و به شرح حال افراد تحت القاب خاص که یا به واسطه رشته علمی، مرتبه علمی، شهر مورد اقامت، شغل خاص و گاهی نام پدر و نیاکان و غیره بودند، پرداخته است. کتاب یک مقدمه و یک پایان و پنج باب دارد. باب اول حاوی شرح حال معروفین به لقب است. 4 باب دیگر در ترجمه حال اشخاص که به لفظ «اب» یا «ابن» یا «ام» یا «بنت» مشهورند که این ابواب بنا بر ترتیب است. ضمناً بعضی از خانواده های معروف به «نبی» یا «آل» نیز، به عنوان پایان در ذیل باب چهارم تدوین شده. همچنین مولف در معرفی علمای خاص علم رجال و بعضی از مذاهب در علم رجال را با اشاره اجمالی به عقاید و نظرات فرقه های گوناگون مانند «اسماعیلیه و فطحیه» و غیره... در محل ترتیبی کتاب، به رشته تحریر درآورده است. ریحانة الادب، به ترتیب حروف الفباء «از الف تا یاء» می باشد.
+
|عنوان افزوده1=
  
اين اثر كه نام كامل آن "ريحانة‌الادب في تراجم‌المعروفين بالكنية او اللقب يا كني والقاب" است، كتابي فارسي در ترجمه احوال و زندگاني و آثار دانشمندان، عارفان، فيلسوفان، اديبان، شاعران و پزشكاني است كه در جهان اسلام نامور بوده يا ذكري از آنان در منابع پيشين آمده است. اين كتاب اثر محمدعلي مدرس خياباني تبريزي فرزند محمدطاهر تبريزي از دانشمندان و عالمان روحاني مشهور معاصر است. مدرس در سال 1296 ق. در تبريز زاده شد و در 1373 ق./ 1333 ش. در همان شهر درگذشت.
+
|افزوده1=
  
ريحانه‌الادب به ترتيب الفبايي كنيه و لقب اشخاص است و كل دوره آن كه در چاپ اخير بالغ بر هشت مجلد است، مشتمل بر يك مقدمه، پنج باب و يك خاتمه است. مقدمه حاوي اطلاعاتي درباره شيوه تنظيم كتاب و نگارش آن و آگاهي‌هايي كلي درباره كنيه و لقب افراد صاحب شرح حال است.
+
|عنوان افزوده2=
  
بخش ديگر مقدمه به مطالبي درباره اهميت علم تاريخ با استناد به آيات قرآني اختصاص دارد. باب اول اين كتاب، مفصّل‌ترين قسمت آن و مشتمل بر شش مجلد نخستين آن است. اين باب حاوي شرح زندگي كساني است كه شهرت آنان به لقب و نَسَب است. طبعاً عده زيادي از ناموران جهان [[اسلام]] در اين بخش جاي گرفته‌اند. باب دوم مختص احوال كساني است كه نام مشهور آنان با "ابو" شروع مي‌شود. مؤلف در سرآغاز اين باب مقدمه‌اي در باب علت تقسيم‌بندي به اين شكل آورده است. باب سوم شامل شرح حال دانشمندان و عالماني است كه اسامي آنها با "ابن" آغاز مي‌گردد. باب چهارم احوال كساني است كه نام آنها با "ام و بنت" شروع مي‌شود.
+
|افزوده2=
  
بخش خاتمه در پايان كتاب داراي دو فصل است: فصل اول در شرح خانواده‌ها و قبايلي است كه شهرت آنان به "بني" بوده است چون: بني احمر، بني اسرائيل و بني اسد. البته پاره‌اي از عنوان‌ها كه به نام‌هاي ديگر مشهورترند در ذيل همين فصل آمده است، مانند اشكانيان كه با عنوان بني اشكان از آن ياد شده است. فصل دوم مقدمه در بيان قبايل و خاندان‌هايي است كه واژه "آل" در آغاز نام آنان قرار گرفته است.
+
|لینک=
  
مدرس در تأليف اين اثر از آثار و منابع متعددي بهره برده است. اين منابع شامل كتب رجال و تذكره و جز آن است و فهرست تفصيلي آنها كه بالغ بر هفتاد و سه اثر مهم مي‌گردد در مقدمه كتاب آمده و براي هر يك اختصاري در نظر گرفته شده كه جمع آنها در آخر مقدمه درج گرديده است. شيوه كار مؤلف آن است كه در ذيل هر عنوان، منابع خود را با استفاده از اختصار آنها معرفي مي‌كند. از اين رو، آگاهي بر اصل منابع و مراجعه به آنها در صورت نياز براي هر خواننده ممكن است.
+
}}
 +
==مؤلف==
  
در ريحانه‌الادب شرح حال‌ها تقريباً مشتمل بر اطلاعات زير است: زندگاني صاحب شرح حال به‌ طور خلاصه؛ شرح آثار وي كه مؤلف سعي كرده تقريباً كليه آثار او حتي نوشته‌هاي كم‌اهميت را نيز معرفي كند؛ توصيف تأسيسات و آثار خيريه (هرگاه صاحب شرح حال چنين آثاري از خود بر جاي نهاده)؛ و گاه بخش كوتاهي از آثار شاعران در ذكر احوال برخي عارفان نامدار چون ابراهيم ادهم، ابياتي از مثنوي مولوي نيز درباره وي به‌ عنوان شاهد نقل شده است.  
+
[[محمدعلی مدرس تبریزی|محمدعلی مدرس تبریزی]] فرزند محمدطاهر تبریزی خیابانی، در [[تبریز]] در سال ۱۲۹۶ هـ.ق متولد شد. در نوجوانی به تحصیل مقدمات و ادبیات عرب مشغول شد و قسمتی از [[ریاضی|ریاضیات]] را در مدرسه طالبیه تبریز خواند. در خلال این دروس به اخذ معقول در خدمت استادش میرزا علی لنکرانی که از شاگردان بزرگ فیلسوف یگانه [[میرزا ابوالحسن جلوه|ابوالحسن جلوه]] بود، نائل شد. آقا محمدعلی سپس در حوزه درسی [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] علامه محقق، حاج [[سید ابوالحسن انگجی|میرزا ابوالحسن انگجی]] و آقا میرزا صادق مجتهد تبریزی که هر دو از مراجع تقلید [[احکام]] دینیه بودند، بهره های فراوان علمی کسب نمود.
  
مدرس در تدوين ريحانه‌الادب، گذشته از كتاب‌هايي كه در انتهاي مقدمه به توصيف آنها پرداخته چون تاريخ [[بغداد]] اثر خطيب بغدادي، الذريعه آقا بزرگ طهراني، رياض‌العلما ميرزا عبدالله افندي، رجال كشي، رجال نجاشي، روضات‌الجنات خوانساري، قاموس‌الاعلام سامي، كشف‌الظنون، وفيات‌الاعيان و ده‌ها منبع مهم ديگر از منابع ديگري چون روزنامه‌ها و جرايد ايران و كشورهاي عربي، مجلات و كتاب‌هاي روز ديگر نيز استفاده كرده كه در ذيل هر زندگينامه به آن اشاره داشته، گرچه در مقدمه نامي از آنها نياورده است.
+
ضمناً در ادبیات فارسی و عربی، لغت و علوم متنوعه [[فقه]]، [[حدیث]]، [[درایه الحدیث|درایه]] و [[حکمت]]، [[علم کلام|کلام]]، هیئت و نجوم قدیم متبحر بود. وی در همین ایام، تعلیقه ای بر کتاب طهارت [[ریاض المسائل (کتاب)|ریاض]]، موسوم به «حیاض الزلائل فی ریاض المسائل» نوشت.
  
در اين كتاب، گذشته از احوال دانشمندان گاه عنوان‌هايي در خصوص فرقه‌هاي مذهبي چون اثني عشريه، اسماعيليه و اشاعثه (منسوب به اشعث) وجود دارد و افزون بر آن، اصطلاحاتي همچون اصحاب اجماع، اصحاب صحاح ستّه، اصحاب صحاح سبعه، اصحاب كتب اربعه، اصحاب معلّقات سبعه و اصحاب معلّقات عشره به‌ تفصيل معرفي شده است و مؤلف در توجيه آن مي‌گويد كه چون دانستن برخي عقايد مذهبي كه غالباً در ضمن تراجم احوال مذكور مي‌گردد محلّ توجه است، به معرفي آنها مي‌پردازد.
+
مدرس در ۱۲ سال آخر عمرش در حجره ای در مدرسه سپهسالار قدیم [[تهران]] انزوا اختیار کرد و از معاشرت و رفت و آمد دوری نمود و توانست با فراغت زیاد به تالیفات و مطالعات بیشماری، توفیق پیدا کند. یکی از تالیفات او همین کتاب «ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه و اللقب» می باشد. فرهنگ بهارستان، فرهنگ نوبهار، قاموس المعارف، نثر اللئالی از دیگر تالیفات اوست.  
  
ريحانه‌الادب هم تاريخ ادبيات و هم تذكره شاعران، فقيهان، متكلمان و فلاسفه اسلامي است. به‌ عبارتي زندگينامه هر كس كه در حوزه علمي جهان اسلام صاحب نام و اثر بوده در اين كتاب آمده است. گذشته از آن گاه احوال كساني درج شده كه در منابع ديگر به‌ طور مستقل اثري از آنها نيست. از اين رو اين اثر را بايد از جمله كتاب‌هاي مرجع مهم به‌ شمار آورد كه هر محقّقي براي تحقيق در احوال و آثار دانشمندان جهان اسلام ناگزير از مراجعه به آن است.
+
مرحوم مدرس تبریزی در اول [[ماه شعبان|شعبان]] ۱۳۷۳ هـ.ق (۱۳۳۳ شمسی)، در سن ۷۷ سالگی از دنیا رحلت نمود.
  
نثر ريحانه‌الادب ساده و روان است و گاه عكس و نمونه خط تعدادي از صاحبان شرح حال نيز آمده است. با اين همه، ريحانه‌الادب خالي از لغزش‌هاي تحقيقي و تاريخي نيست، از جمله زندگينامه يغماي جندقي كه نام نخستين او رحيم و نام بعدي او ابوالحسن بوده يك‌بار ذيل "ميرزا رحيم يغما" و بار ديگر ذيل "ميرزا ابوالحسن يغما" آمده است؛ گو آنكه خود نگارنده نيز در صحّت داده‌هايش ترديد كرده است. مؤلف اين كتاب البته در پي نقّادي منابع خود نبوده و شايد چنين كاري بدين وسعت از عهده يك نفر خارج بوده است. البته، گاه برخي منابع را با هم مقايسه كرده و نكات صحيح را از ميان آنها برگزيده است.
+
==محتوای کتاب==
 +
کتاب "ریحانة‌الادب فی تراجم‌ المعروفین بالکنیة و اللقب"، کتابی فارسی در ترجمه احوال و زندگانی و آثار دانشمندان، [[عارف|عارفان]]، فیلسوفان، ادیبان، شاعران و پزشکانی است که در جهان [[اسلام]] نامور بوده یا ذکری از آنان در منابع پیشین آمده است. علاوه آنکه گاه احوال کسانی درج شده که در منابع دیگر به‌ طور مستقل اثری از آنها نیست. در ریحانه‌الادب شرح حال حدود ۵۰۰۰ نفر ذکر شده است.
  
جلد اول ريحانه‌الادب براي بار نخست در سال 1326 ش. و جلد دوم آن در 1328 ش. منتشر گرديد و در همان سال‌ها اقبال آشتياني شرح كوتاهي در وصف آن نوشت. تا زمان حيات مؤلف در مجموع پنج جلد نخست آن انتشار يافت و جلد ششم پس از درگذشت وي به‌ همت فرزندانش چاپ شد. چاپ دوم مجلدات اول در سال 1333 ش. به طبع رسيد و در سال 1349 ش. دوره كامل هشت جلدي ريحانه‌الادب با حروف‌چيني جديد به‌ اهتمام علي‌اصغر مدرس، فرزند مؤلف در تهران و تبريز منتشر گرديد. در مقدمه مجلدات اول و هشتم چاپ اخير مطالب مفصلي درباره شرح حال مؤلف، آثار وي و اجازاتي كه از علماي بزرگ دريافت داشته گردآوري شده كه همراه با تصاوير اين اجازات به چاپ رسيده است.
+
در این کتاب، گذشته از احوال دانشمندان گاه عنوان‌هایی در خصوص فرقه‌های مذهبی چون [[اثنی عشریه|اثنی عشریه]]، [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] و اشاعثه (منسوب به اشعث) وجود دارد و افزون بر آن، اصطلاحاتی همچون [[اصحاب اجماع]]، اصحاب [[صحاح سته (کتاب)|صحاح ستّه]]، اصحاب صحاح سبعه، اصحاب [[کتب اربعه|کتب اربعه]]، اصحاب معلّقات سبعه و اصحاب معلّقات عشره به‌ تفصیل معرفی شده است و مؤلف در توجیه آن می‌گوید که چون دانستن برخی عقاید مذهبی که غالباً در ضمن تراجم احوال مذکور می‌گردد محلّ توجه است، به معرفی آنها می‌پردازد.
  
ريحانه‌الادب تاكنون به زبان‌هاي خارجي ترجمه نشده، ليكن گفته مي‌شود كه گروهي در يكي از كشورهاي عربي‌زبان درصدد ترجمه و انتشار اين اثر به زبان عربي هستند.
+
==ساختار و سبک کتاب==
 +
 
 +
ریحانه‌الادب به ترتیب الفبایی [[کنیه|کنیه]] و لقب اشخاص است و کل دوره آن که در چاپ اخیر بالغ بر هشت مجلد است، مشتمل بر یک مقدمه، پنج باب و یک خاتمه است. مقدمه حاوی اطلاعاتی درباره شیوه تنظیم کتاب و نگارش آن و آگاهی‌هایی کلی درباره کنیه و لقب افراد صاحب شرح حال است. بخش دیگر مقدمه به مطالبی درباره اهمیت علم [[تاریخ|تاریخ]] با استناد به آیات [[قرآن|قرآنی]] اختصاص دارد.
 +
 
 +
باب اول این کتاب، مفصّل‌ترین قسمت آن و مشتمل بر شش مجلد نخستین آن است. این باب حاوی شرح زندگی کسانی است که شهرت آنان به لقب و نَسَب است. طبعاً عده زیادی از ناموران جهان [[اسلام]] در این بخش جای گرفته‌اند. باب دوم مختص احوال کسانی است که نام مشهور آنان با "ابو" شروع می‌شود. مؤلف در سرآغاز این باب مقدمه‌ای در باب علت تقسیم‌بندی به این شکل آورده است. باب سوم شامل شرح حال دانشمندان و عالمانی است که اسامی آنها با "ابن" آغاز می‌گردد. باب چهارم احوال کسانی است که نام آنها با "ام و بنت" شروع می‌شود. بخش خاتمه در پایان کتاب دارای دو فصل است: فصل اول در شرح خانواده‌ها و قبایلی است که شهرت آنان به "بنی" بوده است چون: بنی احمر، [[بنی اسرائیل|بنی اسرائیل]] و بنی اسد. البته پاره‌ای از عنوان‌ها که به نام‌های دیگر مشهورترند در ذیل همین فصل آمده است، مانند اشکانیان که با عنوان بنی اشکان از آن یاد شده است. فصل دوم مقدمه در بیان قبایل و خاندان‌هایی است که واژه "آل" در آغاز نام آنان قرار گرفته است.
 +
 
 +
در ریحانه‌الادب شرح حال‌ها تقریباً مشتمل بر اطلاعات زیر است: زندگانی صاحب شرح حال به‌ طور خلاصه؛ شرح آثار وی که مؤلف سعی کرده تقریباً کلیه آثار او حتی نوشته‌های کم‌اهمیت را نیز معرفی کند؛ توصیف تأسیسات و آثار خیریه (هرگاه صاحب شرح حال چنین آثاری از خود بر جای نهاده)؛ و گاه بخش کوتاهی از آثار شاعران در ذکر احوال برخی عارفان نامدار چون [[ابراهیم ادهم|ابراهیم ادهم]]، ابیاتی از [[مثنوی معنوی (کتاب)|مثنوی مولوی]] نیز درباره وی به‌ عنوان شاهد نقل شده است.
 +
 
 +
نثر ریحانه‌الادب ساده و روان است و گاه عکس و نمونه خط تعدادی از صاحبان شرح حال نیز آمده است. با این همه، ریحانه‌الادب خالی از لغزش‌های تحقیقی و تاریخی نیست، از جمله زندگینامه یغمای جندقی که نام نخستین او رحیم و نام بعدی او ابوالحسن بوده یک‌بار ذیل "میرزا رحیم یغما" و بار دیگر ذیل "میرزا ابوالحسن یغما" آمده است؛ گو آنکه خود نگارنده نیز در صحّت داده‌هایش تردید کرده است. مؤلف این کتاب البته در پی نقّادی منابع خود نبوده و شاید چنین کاری بدین وسعت از عهده یک نفر خارج بوده است. البته، گاه برخی منابع را با هم مقایسه کرده و نکات صحیح را از میان آنها برگزیده است.
 +
 
 +
==منابع کتاب==
 +
مدرس در تألیف این اثر از آثار و منابع متعددی بهره برده است. این منابع شامل کتب [[علم رجال|رجال]] و تذکره و جز آن است و فهرست تفصیلی آنها که بالغ بر هفتاد و سه اثر مهم می‌گردد، در مقدمه کتاب آمده و برای هر یک اختصاری در نظر گرفته شده که جمع آنها در آخر مقدمه درج گردیده است. شیوه کار مؤلف آن است که در ذیل هر عنوان، منابع خود را با استفاده از اختصار آنها معرفی می‌کند. از این رو، آگاهی بر اصل منابع و مراجعه به آنها در صورت نیاز برای هر خواننده ممکن است.
 +
 
 +
==نشر کتاب==
 +
جلد اول ریحانه‌الادب برای بار نخست در سال ۱۳۲۶ ش. و جلد دوم آن در ۱۳۲۸ ش. منتشر گردید و در همان سال‌ها اقبال آشتیانی شرح کوتاهی در وصف آن نوشت. تا زمان حیات مؤلف در مجموع پنج جلد نخست آن انتشار یافت و جلد ششم پس از درگذشت وی به‌ همت فرزندانش چاپ شد. چاپ دوم مجلدات اول در سال ۱۳۳۳ ش. به طبع رسید و در سال ۱۳۴۹ ش. دوره کامل هشت جلدی ریحانه‌الادب با حروف‌چینی جدید به‌ اهتمام علی‌اصغر مدرس، فرزند مؤلف در تهران و تبریز منتشر گردید. در مقدمه مجلدات اول و هشتم چاپ اخیر مطالب مفصلی درباره شرح حال مؤلف، آثار وی و اجازاتی که از علمای بزرگ دریافت داشته گردآوری شده که همراه با تصاویر این اجازات به چاپ رسیده است.
 +
 
 +
این کتاب همچنین به همت انتشارات خیام تهران در سال ۱۳۶۹ به چاپ رسیده است.
 +
 
 +
ریحانه‌الادب تاکنون به زبان‌های خارجی ترجمه نشده، لیکن گفته می‌شود که گروهی در یکی از کشورهای عربی‌زبان درصدد ترجمه و انتشار این اثر به زبان عربی هستند.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [http://book.tahoor.com/page.php?id=10592 کتابشناسی طهور]
+
 
* [http://portal.nlai.ir/daka/Wiki%20Pages/%D8%B1%D9%8A%D8%AD%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AF%D8%A8.aspx دائره المعارف کتابداری و اطلاع رسانی، مدخل "ريحانة‌الادب" از علي آل‌داوود]، بازیابی: 13 مرداد 1392.
+
*حافظ فرزانه، مرکز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علميه.
 +
*[http://book.tahoor.com/page.php?id=10592 کتابشناسی طهور].
 +
*[http://portal.nlai.ir/daka/Wiki%20Pages/%D8%B1%D9%8A%D8%AD%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AF%D8%A8.aspx دائرةالمعارف کتابداری و اطلاع رسانی، مدخل "ريحانة‌الادب" از علی آل‌داوود]، بازیابی: ۱۳ مرداد ۱۳۹۲.
 +
 
 +
{{منابع مرجع}}
  
 
[[رده:سرگذشت نامه ها]]
 
[[رده:سرگذشت نامه ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۲۲

«ریحانة‌الادب فی تراجم‌ المعروفین بالکنیة و اللقب» اثر محمدعلی مدرس تبریزی (م، ۱۳۳۳ ش)، کتابی است به زبان فارسی در شرح حال علما، فقها، عرفا، حکما، ادبا، اطبا، فضلا و شعرای بزرگ اسلامی و نیز معرفی برخی فرقه‌های مذهبی.

ریحانه الادب.jpg
نویسنده محمدعلی مدرس تبریزی
موضوع سرگذشتنامه
زبان فارسی
تعداد جلد ۸

مؤلف

محمدعلی مدرس تبریزی فرزند محمدطاهر تبریزی خیابانی، در تبریز در سال ۱۲۹۶ هـ.ق متولد شد. در نوجوانی به تحصیل مقدمات و ادبیات عرب مشغول شد و قسمتی از ریاضیات را در مدرسه طالبیه تبریز خواند. در خلال این دروس به اخذ معقول در خدمت استادش میرزا علی لنکرانی که از شاگردان بزرگ فیلسوف یگانه ابوالحسن جلوه بود، نائل شد. آقا محمدعلی سپس در حوزه درسی فقه و اصول علامه محقق، حاج میرزا ابوالحسن انگجی و آقا میرزا صادق مجتهد تبریزی که هر دو از مراجع تقلید احکام دینیه بودند، بهره های فراوان علمی کسب نمود.

ضمناً در ادبیات فارسی و عربی، لغت و علوم متنوعه فقه، حدیث، درایه و حکمت، کلام، هیئت و نجوم قدیم متبحر بود. وی در همین ایام، تعلیقه ای بر کتاب طهارت ریاض، موسوم به «حیاض الزلائل فی ریاض المسائل» نوشت.

مدرس در ۱۲ سال آخر عمرش در حجره ای در مدرسه سپهسالار قدیم تهران انزوا اختیار کرد و از معاشرت و رفت و آمد دوری نمود و توانست با فراغت زیاد به تالیفات و مطالعات بیشماری، توفیق پیدا کند. یکی از تالیفات او همین کتاب «ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه و اللقب» می باشد. فرهنگ بهارستان، فرهنگ نوبهار، قاموس المعارف، نثر اللئالی از دیگر تالیفات اوست.

مرحوم مدرس تبریزی در اول شعبان ۱۳۷۳ هـ.ق (۱۳۳۳ شمسی)، در سن ۷۷ سالگی از دنیا رحلت نمود.

محتوای کتاب

کتاب "ریحانة‌الادب فی تراجم‌ المعروفین بالکنیة و اللقب"، کتابی فارسی در ترجمه احوال و زندگانی و آثار دانشمندان، عارفان، فیلسوفان، ادیبان، شاعران و پزشکانی است که در جهان اسلام نامور بوده یا ذکری از آنان در منابع پیشین آمده است. علاوه آنکه گاه احوال کسانی درج شده که در منابع دیگر به‌ طور مستقل اثری از آنها نیست. در ریحانه‌الادب شرح حال حدود ۵۰۰۰ نفر ذکر شده است.

در این کتاب، گذشته از احوال دانشمندان گاه عنوان‌هایی در خصوص فرقه‌های مذهبی چون اثنی عشریه، اسماعیلیه و اشاعثه (منسوب به اشعث) وجود دارد و افزون بر آن، اصطلاحاتی همچون اصحاب اجماع، اصحاب صحاح ستّه، اصحاب صحاح سبعه، اصحاب کتب اربعه، اصحاب معلّقات سبعه و اصحاب معلّقات عشره به‌ تفصیل معرفی شده است و مؤلف در توجیه آن می‌گوید که چون دانستن برخی عقاید مذهبی که غالباً در ضمن تراجم احوال مذکور می‌گردد محلّ توجه است، به معرفی آنها می‌پردازد.

ساختار و سبک کتاب

ریحانه‌الادب به ترتیب الفبایی کنیه و لقب اشخاص است و کل دوره آن که در چاپ اخیر بالغ بر هشت مجلد است، مشتمل بر یک مقدمه، پنج باب و یک خاتمه است. مقدمه حاوی اطلاعاتی درباره شیوه تنظیم کتاب و نگارش آن و آگاهی‌هایی کلی درباره کنیه و لقب افراد صاحب شرح حال است. بخش دیگر مقدمه به مطالبی درباره اهمیت علم تاریخ با استناد به آیات قرآنی اختصاص دارد.

باب اول این کتاب، مفصّل‌ترین قسمت آن و مشتمل بر شش مجلد نخستین آن است. این باب حاوی شرح زندگی کسانی است که شهرت آنان به لقب و نَسَب است. طبعاً عده زیادی از ناموران جهان اسلام در این بخش جای گرفته‌اند. باب دوم مختص احوال کسانی است که نام مشهور آنان با "ابو" شروع می‌شود. مؤلف در سرآغاز این باب مقدمه‌ای در باب علت تقسیم‌بندی به این شکل آورده است. باب سوم شامل شرح حال دانشمندان و عالمانی است که اسامی آنها با "ابن" آغاز می‌گردد. باب چهارم احوال کسانی است که نام آنها با "ام و بنت" شروع می‌شود. بخش خاتمه در پایان کتاب دارای دو فصل است: فصل اول در شرح خانواده‌ها و قبایلی است که شهرت آنان به "بنی" بوده است چون: بنی احمر، بنی اسرائیل و بنی اسد. البته پاره‌ای از عنوان‌ها که به نام‌های دیگر مشهورترند در ذیل همین فصل آمده است، مانند اشکانیان که با عنوان بنی اشکان از آن یاد شده است. فصل دوم مقدمه در بیان قبایل و خاندان‌هایی است که واژه "آل" در آغاز نام آنان قرار گرفته است.

در ریحانه‌الادب شرح حال‌ها تقریباً مشتمل بر اطلاعات زیر است: زندگانی صاحب شرح حال به‌ طور خلاصه؛ شرح آثار وی که مؤلف سعی کرده تقریباً کلیه آثار او حتی نوشته‌های کم‌اهمیت را نیز معرفی کند؛ توصیف تأسیسات و آثار خیریه (هرگاه صاحب شرح حال چنین آثاری از خود بر جای نهاده)؛ و گاه بخش کوتاهی از آثار شاعران در ذکر احوال برخی عارفان نامدار چون ابراهیم ادهم، ابیاتی از مثنوی مولوی نیز درباره وی به‌ عنوان شاهد نقل شده است.

نثر ریحانه‌الادب ساده و روان است و گاه عکس و نمونه خط تعدادی از صاحبان شرح حال نیز آمده است. با این همه، ریحانه‌الادب خالی از لغزش‌های تحقیقی و تاریخی نیست، از جمله زندگینامه یغمای جندقی که نام نخستین او رحیم و نام بعدی او ابوالحسن بوده یک‌بار ذیل "میرزا رحیم یغما" و بار دیگر ذیل "میرزا ابوالحسن یغما" آمده است؛ گو آنکه خود نگارنده نیز در صحّت داده‌هایش تردید کرده است. مؤلف این کتاب البته در پی نقّادی منابع خود نبوده و شاید چنین کاری بدین وسعت از عهده یک نفر خارج بوده است. البته، گاه برخی منابع را با هم مقایسه کرده و نکات صحیح را از میان آنها برگزیده است.

منابع کتاب

مدرس در تألیف این اثر از آثار و منابع متعددی بهره برده است. این منابع شامل کتب رجال و تذکره و جز آن است و فهرست تفصیلی آنها که بالغ بر هفتاد و سه اثر مهم می‌گردد، در مقدمه کتاب آمده و برای هر یک اختصاری در نظر گرفته شده که جمع آنها در آخر مقدمه درج گردیده است. شیوه کار مؤلف آن است که در ذیل هر عنوان، منابع خود را با استفاده از اختصار آنها معرفی می‌کند. از این رو، آگاهی بر اصل منابع و مراجعه به آنها در صورت نیاز برای هر خواننده ممکن است.

نشر کتاب

جلد اول ریحانه‌الادب برای بار نخست در سال ۱۳۲۶ ش. و جلد دوم آن در ۱۳۲۸ ش. منتشر گردید و در همان سال‌ها اقبال آشتیانی شرح کوتاهی در وصف آن نوشت. تا زمان حیات مؤلف در مجموع پنج جلد نخست آن انتشار یافت و جلد ششم پس از درگذشت وی به‌ همت فرزندانش چاپ شد. چاپ دوم مجلدات اول در سال ۱۳۳۳ ش. به طبع رسید و در سال ۱۳۴۹ ش. دوره کامل هشت جلدی ریحانه‌الادب با حروف‌چینی جدید به‌ اهتمام علی‌اصغر مدرس، فرزند مؤلف در تهران و تبریز منتشر گردید. در مقدمه مجلدات اول و هشتم چاپ اخیر مطالب مفصلی درباره شرح حال مؤلف، آثار وی و اجازاتی که از علمای بزرگ دریافت داشته گردآوری شده که همراه با تصاویر این اجازات به چاپ رسیده است.

این کتاب همچنین به همت انتشارات خیام تهران در سال ۱۳۶۹ به چاپ رسیده است.

ریحانه‌الادب تاکنون به زبان‌های خارجی ترجمه نشده، لیکن گفته می‌شود که گروهی در یکی از کشورهای عربی‌زبان درصدد ترجمه و انتشار این اثر به زبان عربی هستند.

منابع

منابع مرجع
دائره المعارف ها * دانشنامه جهان اسلام * دائرة المعارف بزرگ اسلامی * دائرة المعارف قرآن کریم * دانشنامه فرهنگ فاطمی * دانشنامه امام حسین علیه السلام * دانشنامه امیرالمومنین علیه السلام * دانشنامه قرآن و حدیث * دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی * دایرة المعارف فارسی
فرهنگ های تخصصی *فرهنگ قرآن * فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام * فرهنگ عاشورا * قاموس قرآن * نثر طوبی * سفینه البحار
واژه نامه ها * المنجد * تاج العروس * جمهرة اللغة * قاموس المحیط * لسان العرب * مجمع البحرین * مفردات قرآن راغب * معجم مقاییس اللغة
سرگذشت نامه ها *ريحانة الادب * روضات الجنات * طبقات اعلام الشیعه‌ * اعیان الشیعه * مجالس المؤمنین * گلشن ابرار * ستارگان حرم * اثر آفرینان
کتابشناسی ها * الذریعه الی تصانیف الشیعه * کشف الظنون * الفهرست ابن ندیم * فهرست کتاب های چاپی فارسی
منابع مرجع الکترونیکی * ویکی شیعه * دانشنامه اسلامی