تربت امام حسین علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(حذف و اصلاح مقاله) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
| − | + | تربت به معنای خاک است. و منظور از تربت امام حسین (ع) خاک قبر ایشان است که خداوند، به پاس فداكارى عظيم امام حسين علیه السلام و شهادتش در راه احياى دين، آثار ويژه ای در تربت مقدس [[سیدالشهدا]] و خاك [[كربلا]] قرار داده است. | |
| − | + | == تبدیل شدن تربت به خون در روز عاشورا== | |
| + | [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله مقدارى تربت [[كربلا]] به «ام سلمه» داد و فرمود: هرگاه ديدى اين خاك، تبديل به خون شد، بدان كه حسين علیه السلام كشته شده است. <ref>سفينة البحار، ج 1، ص 122 و 463.</ref> | ||
| − | + | ==شفا در تربیت امام حسین (ع)== | |
| + | [[امام رضا]] علیه السلام فرمود: {{متن حدیث|«كُلُّ طِينٍ حَرَامٌ كَالْمَيْتَةِ وَ اَلدَّمِ وَ لَحْمِ اَلْخِنْزِيرِ وَ مٰا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اَللّٰهِ مَا خَلاَ طِينَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَإِنَّهُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ»}} <ref> الخرائج و الجرائح , ج 2 , ص 872 </ref> هر خاكى حرام است مثل مردار، خون و ذبح شده بى‌نام خدا، مگر خاك قبر حسين علیه السلام كه درمان هر درد است. | ||
| + | همچنین امام صادق علیه السلام فرمود: {{متن حدیث|«في طِينِ قبرِ الحسينِ عليه السلام الشِّفاءُ مِن كلِّ داءٍ و هُوَ الدواءُ الأكبَرُ»}}<ref> بحار الأنوار : 101/123/18 ، من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 599 (چاپ جامعه مدرسين)، المزار، شيخ مفيد، ص 143.</ref> در خاك قبر حسين علیه السلام شفاى هر درد است و آن دواى بزرگتر است. | ||
| − | [[ | + | ==فضیلت سجده بر تربت امام حسین (ع)== |
| + | امام صادق علیه السلام می فرماید: {{متن حدیث|«السُّجودُ على تُربَةِ الحُسينِ عليه السلام يَخرُقُ الحُجُبَ السَّبعَ»}}<ref>[[بحارالانوار]]، ج 82، ص 153 و 334.</ref> سجده بر تربت حسينى، حجاب هاى هفتگانه را كنار مى‌زند. | ||
| + | نقل است که ایشان دستمال زردى داشت كه در آن تربت حضرت سيدالشهدا بود. وقت نماز كه مى‌شد همان تربت را در موضع سجودش مى‌ريخت و بر آن سجده مى‌كرد.<ref>منتخب التواريخ، ص 298.</ref> روايت شده است كه امام صادق علیه السلام جز بر تربت [[سیدالشهدا]] سجده نمى‌كرد، به عنوان فروتنى و تواضع در برابر خداوند: {{متن حدیث|«كانَ الصّادِقُ عليه السلام لا يَسجُدُ إلّا عَلى تُرابٍ مِن تُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام تَذَلُّلاً للّهِ تَعالى ، وَاستِكانَةً إلَيهِ»}}<ref> إرشاد القلوب : ص 115 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 158 ح 25 . </ref> | ||
| − | + | ==برداشتن کام نوزاد با تربت امام حسین(ع)== | |
| + | نسبت به برداشتن كام نوزادان با تربت كربلا نيز احاديث فراوانى است، از جمله از امام صادق علیه السلام روايت است كه: {{متن حدیث|«حَنِّكوا أولادَكُم بِتُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام ؛ فَإِنَّها أمانٌ»}} <ref> تهذيب الأحكام : ج 6 ص 74 ح 143 عن الحسين بن أبي العلا ، الدعوات : ص 185 ح 513 . </ref> كام فرزندان خود را با تربت حسين علیه السلام برداريد كه اين تربت امان است. | ||
| − | امام | + | == احکام مربوط به تربت امام حسین (ع) == |
| − | + | در نماز سجده بر تربت امام حسین (ع) مستحب است. همچنین تسبيح تربت، فضيلت بسيار دارد هم شفادهنده بيمارى است، هم شايسته است كه هنگام دفن ميت، اندكى تربت همراه او گذاشته شود يا با حنوط مخلوط شود، هم دفن شدن در [[كربلا]] ثواب دارد و ايمنى از عذاب مى‌آورد و هم نجس ساختن آن حرام است و اگر در بيت الخلا بيفتد بايد از آنجا پرهيز كرد يا از آنجا درآورد و [[احكام]] و آثار ديگر كه در فقه مطرح است.<ref>براى توضيح بيشتر ر.ك: «دائره المعارف تشيع»، ج 4، ص 25.</ref> گرچه خوردن خاك حرام است اما خوردن اندكى از خاك قبر سيدالشهدا به نيت شفاگرفتن (استشفاء) جايز بلكه مؤكد است و آداب و حدودى دارد.<ref> سفينة البحار ، ج 2، ص 103.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | در | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۳۸: | سطر ۲۳: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | ||
{{شناختنامه امام حسین (ع)}} | {{شناختنامه امام حسین (ع)}} | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۴۰
تربت به معنای خاک است. و منظور از تربت امام حسین (ع) خاک قبر ایشان است که خداوند، به پاس فداكارى عظيم امام حسين علیه السلام و شهادتش در راه احياى دين، آثار ويژه ای در تربت مقدس سیدالشهدا و خاك كربلا قرار داده است.
محتویات
تبدیل شدن تربت به خون در روز عاشورا
رسول خدا صلی الله علیه و آله مقدارى تربت كربلا به «ام سلمه» داد و فرمود: هرگاه ديدى اين خاك، تبديل به خون شد، بدان كه حسين علیه السلام كشته شده است. [۱]
شفا در تربیت امام حسین (ع)
امام رضا علیه السلام فرمود: «كُلُّ طِينٍ حَرَامٌ كَالْمَيْتَةِ وَ اَلدَّمِ وَ لَحْمِ اَلْخِنْزِيرِ وَ مٰا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اَللّٰهِ مَا خَلاَ طِينَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَإِنَّهُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ» [۲] هر خاكى حرام است مثل مردار، خون و ذبح شده بى‌نام خدا، مگر خاك قبر حسين علیه السلام كه درمان هر درد است. همچنین امام صادق علیه السلام فرمود: «في طِينِ قبرِ الحسينِ عليه السلام الشِّفاءُ مِن كلِّ داءٍ و هُوَ الدواءُ الأكبَرُ»[۳] در خاك قبر حسين علیه السلام شفاى هر درد است و آن دواى بزرگتر است.
فضیلت سجده بر تربت امام حسین (ع)
امام صادق علیه السلام می فرماید: «السُّجودُ على تُربَةِ الحُسينِ عليه السلام يَخرُقُ الحُجُبَ السَّبعَ»[۴] سجده بر تربت حسينى، حجاب هاى هفتگانه را كنار مى‌زند. نقل است که ایشان دستمال زردى داشت كه در آن تربت حضرت سيدالشهدا بود. وقت نماز كه مى‌شد همان تربت را در موضع سجودش مى‌ريخت و بر آن سجده مى‌كرد.[۵] روايت شده است كه امام صادق علیه السلام جز بر تربت سیدالشهدا سجده نمى‌كرد، به عنوان فروتنى و تواضع در برابر خداوند: «كانَ الصّادِقُ عليه السلام لا يَسجُدُ إلّا عَلى تُرابٍ مِن تُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام تَذَلُّلاً للّهِ تَعالى ، وَاستِكانَةً إلَيهِ»[۶]
برداشتن کام نوزاد با تربت امام حسین(ع)
نسبت به برداشتن كام نوزادان با تربت كربلا نيز احاديث فراوانى است، از جمله از امام صادق علیه السلام روايت است كه: «حَنِّكوا أولادَكُم بِتُربَةِ الحُسَينِ عليه السلام ؛ فَإِنَّها أمانٌ» [۷] كام فرزندان خود را با تربت حسين علیه السلام برداريد كه اين تربت امان است.
احکام مربوط به تربت امام حسین (ع)
در نماز سجده بر تربت امام حسین (ع) مستحب است. همچنین تسبيح تربت، فضيلت بسيار دارد هم شفادهنده بيمارى است، هم شايسته است كه هنگام دفن ميت، اندكى تربت همراه او گذاشته شود يا با حنوط مخلوط شود، هم دفن شدن در كربلا ثواب دارد و ايمنى از عذاب مى‌آورد و هم نجس ساختن آن حرام است و اگر در بيت الخلا بيفتد بايد از آنجا پرهيز كرد يا از آنجا درآورد و احكام و آثار ديگر كه در فقه مطرح است.[۸] گرچه خوردن خاك حرام است اما خوردن اندكى از خاك قبر سيدالشهدا به نيت شفاگرفتن (استشفاء) جايز بلكه مؤكد است و آداب و حدودى دارد.[۹]
پانویس
- ↑ سفينة البحار، ج 1، ص 122 و 463.
- ↑ الخرائج و الجرائح , ج 2 , ص 872
- ↑ بحار الأنوار : 101/123/18 ، من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 599 (چاپ جامعه مدرسين)، المزار، شيخ مفيد، ص 143.
- ↑ بحارالانوار، ج 82، ص 153 و 334.
- ↑ منتخب التواريخ، ص 298.
- ↑ إرشاد القلوب : ص 115 ، بحار الأنوار : ج 85 ص 158 ح 25 .
- ↑ تهذيب الأحكام : ج 6 ص 74 ح 143 عن الحسين بن أبي العلا ، الدعوات : ص 185 ح 513 .
- ↑ براى توضيح بيشتر ر.ك: «دائره المعارف تشيع»، ج 4، ص 25.
- ↑ سفينة البحار ، ج 2، ص 103.
منابع
