آیه زکات: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | موارد مصرف | + | {{متوسط}} |
| + | آیه ۶۰ [[سوره توبه]] «آیه زکات» نامیده شده است. در این [[آیه]] موارد مصرف [[زکات|زکات]] بیان شده که عبارتند از: فقیران، مسکینان، متولیان گردآورى زکات، [[تألیف قلوب|مؤلّفةُ قُلُوبِهِم]]<ref>علامه طباطبائی می گوید مقصود از" مؤلفة قلوبهم" کسانى هستند که با دادن سهمى از زکات به ایشان، دلهایشان متمایل مىشود که به اسلام درآیند، و یا مسلمانان را در دفع دشمن کمک کنند، و یا در برآوردن پارهاى از حوائج دینى کمک کنند.(المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۱۱)</ref>، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وام‌داران، مصرف در راه خدا و کمک به در راه ماندگان.<ref>الاتقان، ج۲، ص۴۷؛ التمهید، ج۲، ص۳۵۱.</ref> برخى این آیه را «آیه صدقه»<ref> احکام القرآن، ابن‌العربى، ج ۱، ص ۲۳۸.</ref> یا «آیه صدقات»<ref>قرطبى، ج۲، ص۱۶۲؛ ابن‌کثیر، ج۱، ص۲۱۴.</ref> نیز نامیده‌اند. | ||
| − | + | {{قرآن در قاب|«إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاکینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِی الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَفِی سَبِیلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِیلِ فَرِیضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَکیمٌ»|سوره=9|آیه=60|ترجمه=صدقات برای فقیران است و مسکینان و کارگزاران جمع آوری آن و نیز برای، به دست آوردن دل مخالفان و آزاد کردن بندگان و قرضداران و انفاق در راه خدا و مسافران نیازمند و آن فریضه ای است از جانب خدا و خدا دانا وحکیم است}} | |
| − | + | [[ابوسعید خدری]] در [[شأن نزول]] آیه مذکور مى‌گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره کسانى نازل شده که به [[پیامبر]] صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مى‌کردند و مى‌گفتند: با ما به [[عدالت]] رفتار کن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نکنم، چه کسى به عدالت رفتار مى‌کند.<ref>اسباب النزول، واحدى، ص۲۰۵؛ روض الجنان، ج۹، ص۲۷۱.</ref> | |
| − | ابوسعید | ||
| − | ==پانویس == | + | «آیه زکات» گاهی به آیه ۱۰۳ سوره توبه گفته می شود که [[واجب]] بودن پرداخت زکات را بیان می کند: |
| + | |||
| + | {{قرآن در قاب|خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَکیهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَیهِمْ ۖإِنَّ صَلَاتَک سَکنٌ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ|سوره=9|آیه=103|ترجمه=از اموالشان زکاتی دریافت کن که به سبب آن [نفوس و اموالشان را] پاک می کنی، و آنان را رشد و تکامل می دهی؛ و [به هنگام دریافت زکات] بر آنان دعا کن؛ زیرا دعای تو مایه آرامشی برای آنان است؛ و خدا شنوا و داناست.}} | ||
| + | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| + | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن | + | *علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن کریم، ج۱، ص۳۸۵. |
| + | *علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق. | ||
| + | |||
| + | ==منابع برای مطالعه بیشتر== | ||
| + | |||
| + | *[http://raz.ahlolbait.com/category/%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C/%D8%B2%DA%A9%D8%A7%D8%AA سایت راز ماندگاری، "زکات"]. | ||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
| + | |||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات الاحکام]] | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
[[رده:آیات سوره توبه]] | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۳۴
آیه ۶۰ سوره توبه «آیه زکات» نامیده شده است. در این آیه موارد مصرف زکات بیان شده که عبارتند از: فقیران، مسکینان، متولیان گردآورى زکات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم[۱]، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وام‌داران، مصرف در راه خدا و کمک به در راه ماندگان.[۲] برخى این آیه را «آیه صدقه»[۳] یا «آیه صدقات»[۴] نیز نامیده‌اند.
ابوسعید خدری در شأن نزول آیه مذکور مى‌گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره کسانى نازل شده که به پیامبر صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مى‌کردند و مى‌گفتند: با ما به عدالت رفتار کن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نکنم، چه کسى به عدالت رفتار مى‌کند.[۵]
«آیه زکات» گاهی به آیه ۱۰۳ سوره توبه گفته می شود که واجب بودن پرداخت زکات را بیان می کند:
پانویس
- ↑ علامه طباطبائی می گوید مقصود از" مؤلفة قلوبهم" کسانى هستند که با دادن سهمى از زکات به ایشان، دلهایشان متمایل مىشود که به اسلام درآیند، و یا مسلمانان را در دفع دشمن کمک کنند، و یا در برآوردن پارهاى از حوائج دینى کمک کنند.(المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۱۱)
- ↑ الاتقان، ج۲، ص۴۷؛ التمهید، ج۲، ص۳۵۱.
- ↑ احکام القرآن، ابن‌العربى، ج ۱، ص ۲۳۸.
- ↑ قرطبى، ج۲، ص۱۶۲؛ ابن‌کثیر، ج۱، ص۲۱۴.
- ↑ اسباب النزول، واحدى، ص۲۰۵؛ روض الجنان، ج۹، ص۲۷۱.
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن کریم، ج۱، ص۳۸۵.
- علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.
منابع برای مطالعه بیشتر
