بعضى، آیه 275 سوره بقره/2 را آیه حِلّ نامیده‌اند.[۱] در این آیه بر حلّیت بیع و حرمت ربا تصریح شده است:
الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا ۗ وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ۚ فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَىٰ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَنْ عَادَ فَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
آنان که ربا می خورند، در قیامت چون کسانی از قبر برمی خیزند که به افسون شیطان دیوانه شده باشند و این به کیفر آن است که گفتند: ربا نیز چون معامله است در حالی که خدا معامله را حلال و ربا را حرام کرده است. هر کس که موعظه خدا به او رسید و از رباخواری باز ایستاد، خدا از گناهان پیشین او درگذرد و کارش به خدا واگذار می شود و آنان که بدان کار بازگردند، اهل جهنمند و جاودانه در آن خواهند بود
رباخواران مى‌گفتند: میان ربا و بیع چه تفاوتى است؟ هر دو مبادله‌اى است كه با اختیار و اراده صاحب مال انجام مى‌پذیرد و چنان كه در بیع، سود هست در ربا نیز سود وجود دارد. قرآن بدون شرح بیشتر، در تفاوت آن‌ها فرمود: خدا بیع را حلال و ربا را حرام كرده است.
پانویس
- ↑ كتاب البیع، ج 1، ص 90.
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص381.
