آیه تسمیه
نسخهٔ تاریخ ۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۵۷ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
را «آیه تسمیه»[۱] یا بَسمله مى‌گویند.[۲]
در آغاز همه سُوره‌هاى قرآن به جز توبه، «بِسمِ‌اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» آمده است و در آیه 30 سوره نمل/27 افزون بر آغاز سوره، در شروع نامه سلیمان تكرار شده است و همین «بِسمِ‌اللّهِ...» به اتفاق شیعه و سنى، جزو سوره بشمار مى‌آید.[۳]
امامیه بر اساس روایات اتفاق دارند كه «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» در آغاز سوره‌ها به جز سوره توبه/ 9 آیه‌اى از همان سوره شمرده مى‌شود و هر كس آن را در نماز ترك كند، نمازش باطل است.[۴]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص378.
