آیه صادقین
نسخهٔ تاریخ ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۴ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
آیه 119 سوره توبه را كه به همراهى با «صادقین» فرمان داده، «آیه صادقین» نامیدهاند:[۱]
بر اساس روایت جابر بن عبدالله انصارى، امام باقر علیهالسلام آن را بر «آل محمد» تطبیق كرده است.[۲] بر پایه روایت دیگرى، آن حضرت فرمود: مقصود از صادقین، ما هستیم.[۳] و به نقلى، امام رضا علیهالسلام فرمود: «الصّادقین» امامان علیهمالسلام هستند.[۴]
برخى گفتهاند: مقصود از صادقین در این آیه، آنهایى هستند كه در جاى دیگر قرآن دربارهشان فرمود: «رِجالٌ صَدقوا ما عاهَدوا اللّهَ عَلَیه» (سوره احزاب/ 33،23) كه منظور، حمزه و جعفر و على علیهمالسلام هستند.[۵] ابن عباس هم گفته است: «"مع الصادقین" یعنى مع على بن ابىطالب علیهالسلام و اصحابه».[۶]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص389.