آیه خلق
نسخهٔ تاریخ ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۸ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (مهدی موسوی صفحهٔ آيه خَلق را به آیه خلق منتقل کرد)
آیه 164 سوره بقره كه آفرینش آسمانها و زمین و آمد و شد شب و روز و نزول باران و... را از نشانههاى خداوند یکتا دانسته، «آیه خَلق» نام گرفته است:[۱]
در شأن نزول این آیه آمده است كه چون خداوند در آیه پیشین (163 سوره بقره) فرمود: خداى شما یكى است: «وَ إِلهُكُم إِلهٌ وحِدٌ...»، مشركان با تعجب گفتند: چگونه براى این همه مردم یک خدا بس است؟ پس خداوند این آیه را فرو فرستاد.[۲]
پانویس
- پرش به بالا ↑ الذریعه، سید مرتضی، ج4، ص327.
- پرش به بالا ↑ تفسیر روض الجنان، ج2، ص267.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص381.