آیه 164 سوره بقره كه آفرینش آسمانها و زمین و آمد و شد شب و روز و نزول باران و... را از نشانه‌هاى خداوند یکتا دانسته، «آیه خَلق» نام گرفته است:[۱]
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ
بی تردید در آفرینش آسمانها و زمین و رفت و آمد شب و روز و کشتی هایی که در دریاها [با جابجا کردن مسافر و کالا] به سود مردم روانند و بارانی که خدا از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را پس از مردگی اش زنده ساخته و در آن از هر نوع جنبنده ای پراکنده کرده و گرداندن بادها و ابرِ مسخّر میان آسمان و زمین، نشانه هایی است [از توحید، ربوبیّت و قدرت خدا] برای گروهی که می اندیشند.
در شأن نزول این آیه آمده است كه چون خداوند در آیه پیشین (163 سوره بقره) فرمود: خداى شما یكى است: «وَ إِلهُكُم إِلهٌ وحِدٌ...»، مشركان با تعجب گفتند: چگونه براى این همه مردم یک خدا بس است؟ پس خداوند این آیه را فرو فرستاد.[۲]
پانویس
- ↑ الذریعه، سید مرتضی، ج4، ص327.
- ↑ تفسیر روض الجنان، ج2، ص267.
منابع
