آیه سؤال
آیه 43 سوره نحل را كه به لزوم «سؤال» از اهل الذکر فرمان داده، «آیه سؤال» گفتهاند:[۱]
از ابن عباس روایت شده که گوید: وقتى که خداوند محمد (صلی الله علیه وآله) را به پیامبرى برگزید، این موضوع بر عرب گران آمد. روى این اصل منکر شدند و گفتند: خداوند بزرگتر از آن است که از میان بشر پیامبرى برگزیند.[۲]
و نیز گویند علت نزول این آیه چنین بود که مشرکین مى گفتند: خداوند بزرگتر از آن است که پیامبر او از جنس آدم باشد بلکه برگزیده او جز فرشته، دیگر نخواهد بود[۳]
در روایتى از امام باقر علیهالسلام، «اهل ذكر» بر امامان علیهمالسلام تطبیق شده است.[۴] طبری، ابن كثير و آلوسى نيز در تفاسيرشان، ذيل اين آيه، اهلِ ذكر را اهل بيت پيامبر معرّفى كردهاند.
در کتاب بحارالانوار، حدود شصت روايت در اين باره نقل شده كه در برخى از آنها، امامان معصوم فرمودهاند: «نحن والله اهلُ الذكر المسؤلون» بخدا قسم ما هستيم، آن اهل ذكرى كه مردم بايد سؤالات خود را از آنان بپرسند.[۵]
شهرت این آیه به آیه سؤال، بیشتر در علم اصول مطرح است و از آن بر لزوم تقلید از فقیهان و نیز حجیت خبر واحد[۶] و حجیت فتوا[۷] استدلال كردهاند.
پانویس
- پرش به بالا ↑ نهج الحق، علامه حلی، ص 210؛ كفایةالاصول، ص 300.
- پرش به بالا ↑ تفسیر جامع البیان.
- پرش به بالا ↑ تفسیر روض الجنان.
- پرش به بالا ↑ تسیر عیاشى، ج2، ص260؛ التبیان، ج6، ص384.
- پرش به بالا ↑ بحارالانوار، ج23، ص172 به بعد.
- پرش به بالا ↑ الفصول، اصفهانى، ص 276.
- پرش به بالا ↑ كفایة الاصول، ص 300.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص388.
- نمونه بينات در شأن نزول آيات، محمدباقر محقق، ص481.