فضیلت استماع قرآن
نسخهٔ تاریخ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۲ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مستحب است هنگام تلاوت قرآن، دیگران به احترام آن سکوت کرده به آن گوش جان بسپارند و پیام خدا را بشنوند و در زندگی خود از آن الهام گیرند؛ زیرا قرآن تنها کتاب قرائت نیست؛ بلکه کتاب فهم و درک و سپس عمل است: «وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّکمْ تُرْحَمُونَ». (سوره اعراف/۲۰۴)
در روایات برای «استماع» (گوش دادن به قرآن که در آن به معنا و مفهوم کلام الهی هم توجه بشود) و نیز «سماع» (مطلق شنیدن) فضیلت و پاداش ذکر کرده‌اند:
- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: قارئ القرآن والمستمع، فی الأجر سواء؛ تلاوت‌کننده و گوش فرادهنده به قرآن در پاداش مساوی هستند.
- امام صادق علیه السلام فرموند: کسی که حرفی از کتاب خدا را بشنود، بی‌آن‌که بخواند، خداوند حسنه‌ای برای او می‌نویسد و گناهی را از او می‌بخشد و یک درجه او را بالا می‌برد.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرموند: هر کس آیه‌ای از کتاب خدا را استماع کند، روز قیامت آن آیه برای او نور است. و در روایتی دیگر فرمودند: ده نیکی برای وی نوشته می‌شود.
- پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به ابن مسعود، یکی از اصحاب و شاگردان مکتب قرآن، فرمودند: برایم قرآن بخوان! ابن مسعود عرض کرد: قرآن به شما نازل شده است؛ آن وقت من برای شما بخوانم؟! رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «من دوست دارم قرآن را از دیگری بشنوم». ابن‌مسعود قرآن خواند و دیدگان پیامبر صلی الله علیه و آله پر از اشک شد.
منابع
