مطلق و مقید
نسخهٔ تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۳ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
یکی از مباحث در زمینه الفاظ قرآن کریم، تقسیم آن به مطلق و مقیّد است. «مطلق» لفظی است که بدون هیچ قیدی بر ماهیت دلالت کند، و اگر با قیدی همراه شد، آن را «مقیّد» مینامند.[۱]
پانویس
فقه/اصول فقه | ||
اصول فقه | مبحث الفاظ: مشتق، اوامر، نواهی، مفاهیم، عام و خاص ، مطلق و مقید ، مجمل و مبین | منابع اصول فقه |
ملازمات عقلیه: مستقلات عقلیه و غیر مستقلات عقلیه | ||
مباحث حجت: کتاب، سنت، اجماع، حجیت ظواهر، شهرت، سیره ، قیاس، تعادل و تراجیح | ||
مباحث اصول عملیه :اصل برائت، اصل احتیاط، اصل تخییر، اصل استصحاب | ||
پیوندهای مرتبط: | رده:اصول فقه | رده:اصولیون | رده:منابع اصول فقه | رده:اصطلاحات اصول فقه | قواعد فقهی | احکام |