آیه 139 آل عمران
متن آيه
ترجمه آیه
و اگر مؤمنيد سستى مكنيد و غمگين مشويد كه شما برتريد.
نزول
محل نزول:
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسى» گوید: زهرى و قتادة و ابن نجيح گويند: اين آيه به عنوان تسليت براى مسلمين به خاطر جراحت و كشتارى كه در غزوه احد به آنان وارد شده بود، نازل گرديد و خداوند اراده فرمود: كفار را مرعوب سازد لذا به مسلمين فرمان داد كه مشركين را دنبال كنند و ضمن تشويق و تحريض، آن‌ها را از سستى ورزيدن و حزن و اندوه نهى فرمود و به آن‌ها وعده داد كه در صورتى كه به ایمان به خدا تمسك بجويند.
سرانجام پيروزى با آنان خواهد بود، زيرا مشركين قصد داشتند به مدينه برگردند و مسلمين را غارت نمايند. وقتى كه فهميدند كه مسلمين به خود آمده و قصد تعقيب آن‌ها را دارند ترسيدند.[۳][۴]
پانويس
- ↑ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 151.
- ↑ صاحب مجمع البيان از كلبى نقل نمايد كه اين آيه بعد از غزوه احد آمد، موقعى كه پيامبر به اصحاب دستور داد كه مجروحين را دريابند و اين امر بر مسلمين گران آمد سپس اين آيه نازل گرديد.
- ↑ صاحب كشف الاسرار گويد: در جنگ احد هفتاد نفر از انصار و پنج نفر از مهاجرين كشته شدند و مهاجرين مزبور عبارت بودند از، حمزة بن عبدالمطلب، مصعب بن عمير پرچمدار رسول خدا صلى الله عليه و آله عبدالله بن جحش پسرعمه رسول خدا، عثمان بن شماس، سعد مولى عتبة و نيز هفتاد نفر زخمى شدند كه از آن جمله على بن ابى‌طالب عليه‌السلام بوده است. ابن عباس گويد: چون مسلمين در جنگ احد فرار كردند، خالد بن وليد با مشركين خواستند كه از بالا بر ايشان حمله كنند و غلبه نمايند. پيامبر دعا كرد و گفت: خدايا مشركين را بر ما مسلط مكن و ما را جز تو پناهى نيست. خداوند دعاى پيامبر خود را مستجاب كرد و اين آيه را فرستاد.
منابع
- قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پيوندها
