آیه خمس
آیه 41 سوره انفال/8 را كه به موضوع خمس و راه مصرف آن پرداخته، «آیه خمس» نام نهادهاند:[۱]
وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَ ما أَنْزَلْنا عَلى عَبْدِنا يَوْمَ الْفُرْقانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ وَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِير
و بدانيد هر چيزى را كه [از راه جهاد يا كسب يا هر طريق مشروعى] به عنوان غنيمت و فايده به دست آورديد [كم باشد يا زياد] يك پنجم آن براى خدا و خويشان پيامبر، و يتيمان و مسكينان و در راه ماندگان است، اگر به خدا و آنچه بر بندهاش روز جدا كننده حق از باطل، روز رويارويى دو گروه [مؤمن وكافر در جنگ بدر] نازل كرديم، ايمان آوردهايد [پس آن را به عنوان حقّى واجب به خدا و رسول و ديگر نامبردگان بپردازيد]؛ و خدا بر هركارى تواناست.[۲]
جرجانی در کتاب آیات الاحکام می گوید:
بدان كه بعضى مفسران گفتهاند كه اين آيت نازل شد در غزوه بدر و آن بروايتى از امام صادق عليه السّلام در روز نوزدهم ماه رمضان بود و بقول مشهورين اصحاب هفدهم ماه رمضان و بعضى مفسران گفتهاند كه اين آيت نازل شد در غزوه بنى قينقاع و آن در پانزدهم شوال بعد از يك ماه و سه روز از غزوه بدر نوزده ماه از هجرت و بهر تقدير مراد از «يَوْمَ الْفُرْقانِ و يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ»در آيت مذكوره روز بدر است كه در او فرق ميان حق و باطل واقع شد و لشكر مسلمانان و كافران بهم رسيدند و (غنيمت) در اصل لغت فايده را گويند كه به سعى شرعى كسى را حاصل شود[۳]
پانویس
- ↑ تتمة المراجعات، ص 70؛ بحارالانوار، ج93، ص191.
- ↑ ترجمه قرآن انصاریان
- ↑ حسينى جرجانى سيد امير ابوالفتوح، آيات الأحكام، ج1، ص 316
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص381.
- قرآن ترجمه انصاریان
- آيات الأحكام، حسينى جرجانى سيد امير ابوالفتوح، انتشارات نويد، تهران، 1404 ق
منابع برای مطالعه بیشتر