متقی (خلیفه عباسی)

پس از وفات راضى، با اعمال نفوذ ابن رائق (امیرالامرای بغداد) و بنا به صوابدید او، ابوالحق ابراهیم بن المقتدر ملقب به المتقی بالله به خلافت رسید.

در این دوره از خلافت و اقتدار، جز نامی از آن باقی نمانده بود و همه بزرگان و امیران خواستار امیرالامرایی بودند و متقی در دست امیران و فرمانروایان ایالت ها بازیچه‌ای بیش نبود.

متقی در سال 331 ق شخصی به نام «توزون» از امیران و بزرگان ترک را به امیرالامرایی برگزید. یک سال بعد توزون با متقی بنای ناسازگاری گذاشت و خلیفه ناچار به گریز شد. سرانجام در 333ق بدست توزون گرفتار و کور شد.

مدت خلافت متقی سه سال و یازده ماه بود.

منابع

دانشنامه رشد

خلفای بنی عباس
سفاح (132-136) • منصور (136-158) • مهدى (158-169) • هادى (169-170) • هارون الرشید (170-193) • امین (193-198) • مأمون (198-218) • معتصم (218-227) • واثق (227-232) • متوکل (232-247) • منتصر (247-248) • مستعین (248-251) • معتز (251-255) • مهتدى (255-256) • معتمد (256-279) • معتضد (279-289) • مكتفى (289-295) • مقتدر (295-320) • قاهر (320-322) • راضی (322-329) • متقی (329-333) • مستكفى (333-334) • مطیع (334-363) • طایع (363-381) • قادر (381-422) • قائم (422-467) • مقتدی (467-487) • مستظهر (487-512) • مسترشد (512-529) • راشد (529-530) • مقتفى (530-555) • مستنجد (555-566) • مستضىء (566-575) • ناصر (575-622) • ظاهر (622-623) • مستنصر (623-640) • مستعصم (640-656)