مقتدی (خلیفه عباسی)
(تغییرمسیر از مقتدی)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
پس از درگذشت قائم عباسی، ابوالقاسم عبدالله ملقّب به «المقتدی» در سال ۴۶۷ قمری بر تخت خلافت نشست. برخی از تاریخنگاران او را پسر قائم و برخی دیگر از نوادگان قائم دانستهاند.
مقتدی عباسی را خلیفهای دادگر و کاردان معرفی کردهاند. وی در سال ۴۸۷ قمری پس از حدود نوزده سال خلافت چشم از جهان فروبست.
این خلیفه همدوره با سلطان ملکشاه سلجوقی بود و ملکشاه در ۴۸۰ قمری جهت تحکیم هر چه بیشتر دوستی و مناسبات، دختر خود را به همسری خلیفه درآورد. دولت سلجوقی در زمان ملکشاه (۴۶۵-۴۸۵ ق) قدرت مطلقه و فرمانروای سرزمینهای خلافت شرقی بود که دوران جدیدی در تاریخ اسلام با پیدایش این سلسله آغاز شد.
منابع
- دانشنامه رشد
خلفای بنی عباس |
سفاح (132-136) • منصور (136-158) • مهدى (158-169) • هادى (169-170) • هارون الرشید (170-193) • امین (193-198) • مأمون (198-218) • معتصم (218-227) • واثق (227-232) • متوکل (232-247) • منتصر (247-248) • مستعین (248-251) • معتز (251-255) • مهتدى (255-256) • معتمد (256-279) • معتضد (279-289) • مكتفى (289-295) • مقتدر (295-320) • قاهر (320-322) • راضی (322-329) • متقی (329-333) • مستكفى (333-334) • مطیع (334-363) • طایع (363-381) • قادر (381-422) • قائم (422-467) • مقتدی (467-487) • مستظهر (487-512) • مسترشد (512-529) • راشد (529-530) • مقتفى (530-555) • مستنجد (555-566) • مستضىء (566-575) • ناصر (575-622) • ظاهر (622-623) • مستنصر (623-640) • مستعصم (640-656) |