آیه نفی سبیل
نسخهٔ تاریخ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۷ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (مهدی موسوی صفحهٔ آيه نفى سبيل را به آیه نفی سبیل که تغییرمسیر بود منتقل کرد)
در پایان آیه 141 سوره نساء، «سَبیل» (سلطه) كافران بر مؤمنان نفى شده است؛ از همین رو، آن را «آیه نفى سبیل»[۱] مىگویند:
گفته اند اين آيه درباره عبدالله بن اُبَى رئيس منافقان و ياران او در مدینه نازل گرديد كه در غزوه احد با رسول خدا صلى الله عليه وآله شركت نكردند و مترصّد بودند كه هر وقتى پيامبر بر كفار در جنگ پيروز مىگرديد به مسلمين مى گفتند: «أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ»؛ آيا ما با شما نبوديم؟ و هرگاه كفار پيروز ميشدند به كفار مىگفتند: «أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ»؛ آيا ما شما را از اسرار مسلمين آگاه نساختيم؟ سپس خداوند فرمود: «فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ».[۲]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص405.
- نمونه بينات در شأن نزول آيات، محمدباقر محقق، ص255.