آیه استواء
نسخهٔ تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۹ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
آیه 5 سوره طه را «آیه اِستواء» نامیده اند.[۱]
مفسران در معناى استواى خداوند بر عرش به تفصیل سخن گفته اند؛ ولى بسیارى از آنان این آیه را كنایه از تسلط پروردگار و احاطه كامل او به جهان آفرینش دانسته اند.[۲]
این آیه را از آیات متشابه قرآن نیز برشمرده اند.[۳]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص370.