آیه زکات
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آیه 60 سوره توبه/9 آیه زکات نامیده شده است. در این آیه موارد مصرف زكات بیان شده که عبارتند از: فقیران، مسكینان، متولیان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم[۱]، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وام‌داران، مصرف در راه خدا و کمک به در راه ماندگان [۲] برخى آن را «آیه صدقه»[۳] یا «آیه صدقات»[۴] نیز نامیده‌اند
ابوسعید خدرى در شأن نزول آیه مى‌گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره كسانى نازل شده كه به پیامبر صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مى‌كردند و مى‌گفتند: با ما به عدالت رفتار كن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نكنم، چه كسى به عدالت رفتار مى‌كند.[۵]
آیه زکات گاهی به آیه 103 سوره توبه گفته می شود که واجب بودن پرداخت زکات را بیان می کند:
پانویس
- ↑ علامه طباطبائی می گوید مقصود از" مؤلفة قلوبهم" كسانى هستند كه با دادن سهمى از زكات به ايشان، دلهايشان متمايل مىشود که به اسلام درآيند، و يا مسلمانان را در دفع دشمن كمك کنند، و يا در برآوردن پارهاى از حوائج دينى کمک کنند.(الميزان في تفسير القرآن، ج9، ص311)
- ↑ الاتقان، ج2، ص47؛ التمهید، ج2، ص351.
- ↑ احكام القرآن، ابن‌العربى، ج 1، ص 238.
- ↑ قرطبى، ج2، ص162؛ ابن‌كثیر، ج1، ص214.
- ↑ اسباب النزول، واحدى، ص205؛ روض الجنان، ج9، ص271.
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص385.
- طباطبایی، سیدمحمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.
منابع برای مطالعه بیشتر
