آیه 43 سوره احزاب
<<42 | آیه 43 سوره احزاب | 44>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
اوست خدایی که هم او و هم فرشتگانش بر شما بندگان رحمت میفرستند تا شما را از ظلمتها (ی جهل و نقص و گمراهی) بیرون آرد و به عالم نور (علم و ایمان) رساند، و او بر اهل ایمان بسیار مهربان است.
اوست که با فرشتگان خود بر شما درود می فرستد تا شما را از تاریکی ها به سوی نور بیرون آورد، و او به مؤمنان مهربان است.
اوست كسى كه با فرشتگان خود بر شما درود مىفرستد تا شما را از تاريكيها به سوى روشنايى برآورد، و به مؤمنان همواره مهربان است.
اوست كه خود و فرشتگانش بر شما درود مىفرستند تا شما را از تاريكى به روشنى برد، زيرا خداوند با مؤمنان مهربان است.
او کسی است که بر شما درود و رحمت میفرستد، و فرشتگان او (نیز) برای شما تقاضای رحمت میکنند تا شما را از ظلمات (جهل و شرک گناه) به سوی نور (ایمان و علم و تقوا) رهنمون گردد؛ او نسبت به مؤمنان همواره مهربان بوده است!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- يصلى: صلوة: توجه و انعطاف. در الميزان فرموده: معنى جامع صلوة چنان كه از موارد استعمال آن به دست مىآيد انعطاف است، آن به اختلاف نسبت، متفاوت مىشود لذا گفتهاند: آن، از خدا رحمت و از ملائكه استغفار و از مردم دعاست در مجمع البيان فرموده: «الصلاة من اللَّه المغفرة و الرحمة» اينكه معنى اول آن را دعا گفتهاند درباره خدا صادق نيست.[۱]
نزول
مجاهد و انس گویند وقتى که آیه 56 در این سوره «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَى النَّبِی» نازل گردید. ابوبکر گفت: یا رسول اللّه خداوند هیچ وقت تو را به لطف و برترى و شرف خود مخصوص نگردانید مگر این که ما را در آن لطف شریک قرار میدادى، و نیز گویند که گفت: یا رسول اللّه هر خیرى که خداوند به تو میداد ما را نیز در آن خیر شریک مینمودى سپس این آیه نازل گردید.[۲]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً «43»
او كسى است كه بر شما درود مىفرستد و فرشتگان او (نيز بر شما درود مىفرستند) تا شما را از تاريكىها (كفر، شرك، جهل، تفرقه و خرافات) به سوى نور (ايمان، تقوا، علم و وحدت) در آورند و او به مؤمنان مهربان است.
نکته ها
در آيهى قبل فرمود: خدا را بسيار ياد كنيد. در اين آيه مىفرمايد: خداوند بر شما صلوات مىفرستد؛ گويا صلوات خدا ذكر كثير شماست، مثل آيهى «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» «1»
پیام ها
1- راه دعوت مردم به دين، درود و رحمت است. يُصَلِّي عَلَيْكُمْ ... لِيُخْرِجَكُمْ
2- فرشتگان، هم بر مؤمنان درود مىفرستند، «يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ» و هم براى آنان استغفار مىكنند. «وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا» «2»
3- انسان در خارج شدن از ظلمات، به امداد الهى نياز دارد و عقل و علم بشر كافى نيست. هُوَ الَّذِي يُصَلِّي ... لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ
«1». بقره، 152.
«2». غافر، 7.
جلد 7 - صفحه 379
4- تاريكىها، متعدّد است. «الظُّلُماتِ» تاريكى جهل، شرك، تفرقه، غفلت و خرافات.
5- ايمان به خداوند و حقايق الهى، نور راه انسان است. «إِلَى النُّورِ وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ»
6- ايمان، كليد دريافت رحمت ويژهى الهى است. «بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً (43)
بعد از آن به اهل ايمان بر سبيل امتنان خطاب فرمايد:
هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ: او است خداوندى كه رحمت فرمايد بر شما به اين وجه كه شما را بر ايمان و اكثار ذكر و افعال خير و زيادتى طاعات امر مىفرمايد. يا تفضيل و تكريم شما مىنمايد بر غير، وَ مَلائِكَتُهُ: و طلب رحمت
«1» تفسير برهان ج 3 ص 328 روايت 15 بنقل از طبرسى. مجمع البيان، ج 4، ص 362.
«2» تفسير برهان ج 3 ص 328 روايت 15 بنقل از طبرسى. مجمع البيان، ج 4، ص 362.
«3» منهج الصادقين، ج 7، ص 336 و مضمون حديث را تفسير صافى نشر دار المرتضى (ج 4 ص 194) و نيز تفسير برهان (ج 3 ص 327 حديث 5) هر دو بنقل از كافى از حضرت صادق عليه السّلام آوردهاند.
جلد 10 - صفحه 464
مىكنند براى شما ملائكه خدا و آمرزش طلبند گناهان شما را، و اهتمام كنند به آنچه صلاح شما در آنست. و اين رحمت خدا و ملائكه به جهت آنست كه:
لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ: تا بيرون آورد شما را از تاريكيهاى كفر و جهالت و معصيت به روشنى ايمان و معرفت و طاعت. 2- اخراج از ظلمات نار به نور جنت. 3- اخراج از ظلمات بشريت به نور روحانيت. 4- اخراج از ظلمات معصيت به نور طاعت. وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً: و هست خداى تعالى به ايمان آورندگان، مهربان، كه خود بر ايشان رحمت فرمايد و ملائكه را به استغفار و اصلاح امر آنان امر نمايد.
تنبيه: به مقتضاى آيه شريفه (وَ رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ) رحمت سبحانى وسعت دارد به هر شىء. بزرگان فرمودهاند رحمت الهى بر دو قسم است: يكى رحمت رحمانيه كه عبارت است از اعطاء و حيات و رزق، عام است نسبت به موجودات آنچه موجب نيل سعادت بشر باشد از ارسال رسل و انزال كتب و ازاحه علت، عام است به تمام مكلفين از مؤمن و كافر و مطيع و عاصى بدون تفاوت. و ديگر رحمت رحيميه كه عبارت است از اعطاء ثواب و نعم اخرويه، و آن منوط به ايمان و عمل صالح است، و لذا اختصاص فرموده به مؤمنين و فرمود: (وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً).
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً (41) وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلاً (42) هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً (43) تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً كَرِيماً (44) يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً (45)
وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً (46) وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلاً كَبِيراً (47) وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ دَعْ أَذاهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ كَفى بِاللَّهِ وَكِيلاً (48)
ترجمه
اى كسانيكه ايمان آورديد ياد كنيد خدا را ياد كردنى بسيار
و تسبيح كنيد او را در بامداد و شبانگاه
او است آنكه درود ميفرستد بر شما و فرشتگان او تا بيرون آورد شما را از تاريكىها بروشنى و ميباشد بگروندگان مهربان
تهنيت ايشان روزى كه ملاقات ميكنند او را سلام است و آماده كرده براى آنان پاداشى بزرگ
اى پيغمبر همانا ما فرستاديم تو را گواه و بشارت دهنده و بيم دهنده
و خواننده بسوى خدا باجازهاش و چراغى روشنى بخش
و مژده ده مؤمنان را بآنكه براى ايشانست از خدا بخششى بزرگ
و اطاعت مكن كافران و منافقانرا و واگذار آزارشان را و واگذار كارت را بخدا و كافى است خدا كه كار گذار باشد.
تفسير
ذكر كثير ظاهرا معناى عرفى دارد كه بر حسب احوال و از منه و اشخاص متفاوت ميشود و شامل است انواع ذكر را از قبيل قلبى و لسانى و اقسام آنرا از قبيل تقديس و تحميد و تهليل و تمجيد و تسبيح در اوّل روز و آخرش كه افضل از ساير اوقات است براى آنكه مشهود است و ذكر و شكر خدا در بدو ورود در كار و ختم آن مناسب است و ملائكه روز و شب در اوّل آندو حاضرند و از ائمه اطهار ذكر كثير بتسبيحات اربعه سى مرتبه و تسبيح حضرت زهرا و مقدار نامحدود از ذكر تفسير شده و مراد از تسبيح تنزيه ذات احديّت است از آنچه لايق او نيست لذا بعضى آنرا
جلد 4 صفحه 329
بنماز صبح و شام تفسير نمودهاند كه مشتمل بر تسبيح و تنزيه و تقديس است و اخبار و اقوال در باب ذكر كثير بسيار است و خداوند آنذات اقدسى است كه رحمت ميفرستد بتوسط ملائكه و كاركنان دستگاه خود بر شما پى در پى تا تكميل نمايد استعداد شما را براى معارف و بيرون آورد شما را از ظلمات جهل و نادانى و حيرت و سر گردانى و وارد نمايد در فضاى روشن علم و دانش و تحقّق بحقائق روحانى و او باهل ايمان مهربان بوده و هست و اگر قصور يا تقصيرى در اين سير از ظلمات بعالم نور براى آنها روى دهد خودش كمك ميكند بهدايت و مغفرت و ملائكهاش باستغفار و طلب رحمت براى آنها در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه كسيكه صلوات بفرستد بر محمد و آل محمد ده مرتبه صلوات ميفرستند خدا و ملائكه بر او صد مرتبه و كسيكه صلوات بفرستد بر محمد و آل محمد صد مرتبه صلوات ميفرستند خدا و ملائكه بر او هزار مرتبه آيا نميشنوى قول خداوند را هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلائِكَتُهُ تا آخر آيه و در مجمع از پيغمبر (ص) نقل نموده كه فرمود رحمت فرستادند ملائكه بر من و على هفت سال چون نبود در آنوقت كسيكه مشمول رحمت شود غير از من و او و بعضى درود و رحمت الهى را به بيان معارف و احكام و صلوات ملائكه را باستغفار و خروج از ظلمات بنور را بخروج از كفر و معاصى و دخول در ايمان و طاعت تفسير فرمودهاند و رحمت خدا بر مؤمنين را باستعمال ملائكه را در تهيّه صلاح آنها دانستهاند در هر حال تحيّت و تعارف اهل ايمان با يكديگر روز كه ملاقات نمايند ثواب خدا را كه بهشت جاويد است سلام است كه دلالت بر سلامتى و آسايش دائمى دارد يا تهنيت و مباركباد و خير مقدم ايشان از طرف خدا بتوسط ملائكه آنست و آماده نموده خدا براى آنها اجر و پاداش خوب پسنديدهئى كه فوق آن تصوّر نمىشود از حور و قصور و انهار و اشجار و اثمار كه در بهشت برين است و بزرگترين الطاف الهى بر بندگان آنستكه پيغمبر خاتم را فرستاده تا شاهد و ناظر بر عقائد و اعمال آنها باشد و صحيح و فاسد و بد و خوب را بآنها بشناساند و گواهى دهد بر آنان در محضر عدل الهى و بشارت دهد ايشانرا بثواب آخرت و بترساند از عذاب آن و دعوت فرمايد آنانرا بتوحيد و عدل و نبوّت و امامت و ساير معارف حقه بدستور الهى و چراغ نور افكنى باشد براى آنها كه تمام حقائق را بر
جلد 4 صفحه 330
ايشان روشن كند و تمام شكوك و شبهات را از آنها دفع فرمايد و راه هدايت و نجات و نيل بدرجات عاليات را بايشان ارائه دهد و فضل و مزيّت اهل ايمان بخود و ذرّيه طاهرهاش را بر تمام امم در اجر بر اعمال آنان نزد خدا بآنها اعلام فرمايد و بايشان به اين معنى بشارت دهد يا بتفضّل الهى بر آنها زائد از ميزان استحقاقشان در اجر اعمال يا بفضيلت زائده ايشان بر امم از جانب خدا در هر جهت و از هر باب يا بتفضّلات بينهايت الهى كه بخودى خود بزرگ است در باره ايشان و بدلخواه و توقّعات اهل كفر و نفاق عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و توكّل كند بخدا در دفع شرّ آنها چون همه در قبضه تصرّف اويند و كافى است خدا كه كار گذار متوكّلين بخود باشد در تمام امور و احوال و لذا بعضى گفتهاند اين آيه منسوخ است بآيه قتال و قمّى ره فرموده پنج سال قبل از هجرت از مكّه نازل شده و اين دليل بر خلاف تأليف است و اللّه اعلم.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيكُم وَ مَلائِكَتُهُ لِيُخرِجَكُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ وَ كانَ بِالمُؤمِنِينَ رَحِيماً (43)
او است خداوندي که صلوات ميفرستد بر شما مؤمنين تا اينكه بيرون آورد شما را از تاريكي بروشنايي و هست خداوند بمؤمنين رحم كننده.
هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيكُم صلوات خداوند رحمة و مغفرت و انعام و تفضل است که خاص مؤمنين است چنانچه ميفرمايد وَ رَحمَتِي وَسِعَت كُلَّ شَيءٍ فَسَأَكتُبُها لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَ يُؤتُونَ الزَّكاةَ وَ الَّذِينَ هُم بِآياتِنا يُؤمِنُونَ- الي قوله تعالي- أُولئِكَ هُمُ المُفلِحُونَ (اعراف، آيه 156).
وَ مَلائِكَتُهُ صلوات ملائكه طلب مغفرت و دخول در جنت و حفظ از سيئات است چنانچه ميفرمايد الَّذِينَ يَحمِلُونَ العَرشَ وَ مَن حَولَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمدِ رَبِّهِم وَ يُؤمِنُونَ بِهِ وَ يَستَغفِرُونَ، لِلَّذِينَ آمَنُوا- الي قوله تعالي- وَ ذلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظِيمُ (مؤمن آيه 7 و 8 و 9).
لِيُخرِجَكُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ از ظلمت جهل بنور علم چنانچه ميفرمايد:
«العلم نور يقذفه اللّه في قلب من يشاء»
و از ظلمت معاصي بنور عبادات و از ظلمت ضلالت بنور هدايت و از ظلمات قيامت بانوار الهيه که دارد صور مؤمنون چنان نور ميدهد که ميفرمايد يَومَ تَرَي المُؤمِنِينَ وَ المُؤمِناتِ يَسعي نُورُهُم بَينَ أَيدِيهِم وَ بِأَيمانِهِم- الي قوله تعالي- يَومَ يَقُولُ المُنافِقُونَ وَ المُنافِقاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انظُرُونا نَقتَبِس مِن نُورِكُم قِيلَ ارجِعُوا وَراءَكُم فَالتَمِسُوا نُوراً (حديد آيه 12 و 13) و از ظلمت جهنم بنور بهشت.
وَ كانَ بِالمُؤمِنِينَ رَحِيماً.
512
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 43)- این آیه در حقیقت نتیجه و علت غایی ذکر و تسبیح مداوم است، میفرماید: «او کسی است که بر شما درود و رحمت میفرستد، و فرشتگان او نیز (برای شما تقاضای رحمت میکنند) تا شما را از ظلمات (جهل و شرک و کفر) بیرون آورد و به سوی نور (ایمان و علم و تقوا) رهنمون شود» (هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ).
«چرا که او نسبت به مؤمنان رحیم و مهربان است» (وَ کانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیماً).
و به همین دلیل هدایت و رهبری آنها را بر عهده گرفته و فرشتگانش را نیز مأمور امداد آنها نموده است.
آری! این آیه بشارتی است بزرگ برای همه سالکان راه حق و به آنها نوید میدهد که از جانب معشوق کششی نیرومند است، تا کوشش عاشق بیچاره به جایی برسد! آری! این رحمت خاص خداست که مؤمنان را از ظلمات اوهام و شهوات و وساوس شیطانی بیرون میآورد و به نور یقین و اطمینان و تسلط بر نفس رهنمون میگردد که اگر رحمت او نبود این راه پرپیچ و خم هرگز پیموده نمیشد.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.