آیه 42 سوره احزاب

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا

مشاهده آیه در سوره


<<41 آیه 42 سوره احزاب 43>>
سوره : سوره احزاب (33)
جزء : 22
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و دایم صبح و شام به تسبیح و تنزیه ذات پاکش بپردازید.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

and glorify Him morning and evening.

معانی کلمات آیه

  • بكرة: اول روز. راغب گويد، آن به معنى اول روز است.
  • اصيل: ما بعد عصر تا مغرب. جمع آن آصال است. در اقرب الموارد گويد: «الاصيل ... وقت ما بعد العصر الى المغرب».[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً «41»

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خدا را بسيار ياد كنيد.

وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا «42»

و او را در هر صبح و شام تسبيح نماييد (و به پاكى بستاييد).

نکته ها

ياد خداوند تنها با زبان و گفتار نيست، بلكه در هر فكر، كار و حركتى رضايت خداوند را در نظر داشتن است.

قرآن براى ذكر خدا آثار و بركاتى بيان كرده و يكى از دلايل نماز را ذكر خدا دانسته است، «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي» «1» ياد خدا تنها وسيله‌ى آرامش دل‌هاست. «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» «2» و روح آرام و نفس مطمئنّ به پرواز در مى‌آيد و به حقّ مى‌رسد. «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ. ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ» «3» و اعراض از ذكر خدا زندگى نكبت بارى را به همراه دارد «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً» «4»

گفته‌اند: تسبيحات حضرت زهرا عليها السلام نمونه‌اى از ذكر كثير است. «5»

رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس زبان ذاكر داشته باشد، خير دنيا و آخرت به او عطا شده است. و امام صادق عليه السلام فرمود: هر چيزى حدّى دارد جز ذكر خدا.

در حديث مى‌خوانيم: قلب و روح، مثل آهن زنگ مى‌زند و ذكر خدا وسيله‌ى روشنى و جلاى آن است.

در روايات آمده است: ذكر خدا تنها با زبان نيست، ذكر واقعى آن است كه هنگام حلال و حرام ياد خدا كنيم و از گناه دست برداريم. «6»

«1». طه، 14.

«2». رعد، 28.

«3». فجر، 27- 28.

«4». طه، 124.

«5». كافى، ج 2، ص 500.

«6». ميزان الحكمة و سفينةالبحار (ذكر).

جلد 7 - صفحه 378

پیام ها

1- خطاب زيبا و محرمانه، وسيله‌ى جذب مردم و زمينه‌ى پذيرش آنان است. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا»

2- ياد خداوند، زمانى در انسان مؤثّر است كه مستمرّ و بسيار باشد. «اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً»

3- بهترين ذكر خدا، تسبيح و تنزيه اوست. اذْكُرُوا اللَّهَ‌ ... وَ سَبِّحُوهُ‌

4- آغاز و پايان روز را با تسبيح و ياد خدا بگذرانيم. «سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی ، ج‏8، ص: 370

منابع