آیه صادقین
نسخهٔ تاریخ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۲۶ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
آیه 119 سوره توبه/9 را كه به همراهى با صادقین فرمان داده «آیه صادقین» گفته‌اند:[۱]
بر اساس روایت جابر بن عبدالله انصارى، امام باقر علیه‌السلام آن را بر «آل محمد» تطبیق كرده است.[۲] بر پایه روایت دیگرى، حضرت فرمود: مقصود، ما هستیم[۳] و به نقلى، امام رضا علیه السلام فرمود: «الصّدقین» امامان علیهم‌السلام هستند.[۴]
برخى گفته‌اند: مقصود از صادقین در این آیه، آن‌هایى هستند كه در جاى دیگر قرآن درباره‌شان فرمود: «رِجالٌ صَدقوا ما عهَدوا اللّهَ عَلَیه» (سوره احزاب/ 33،23) كه منظور، حمزه و جعفر و على علیه‌السلام است.[۵] ابن عباس هم گفته است: «مع‌الصادقین» یعنى «مع على بن ابى‌طالب علیه‌السلام و اصحابه».[۶]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص389.
