آیه عدد: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
به سومین آیه [[سوره نساء]]/4 كه به جواز تعدد زوجات تا چهار همسر پرداخته، «آیه عدد» گفته‌اند:<ref>المیزان، ج 4، ص 274.</ref> | به سومین آیه [[سوره نساء]]/4 كه به جواز تعدد زوجات تا چهار همسر پرداخته، «آیه عدد» گفته‌اند:<ref>المیزان، ج 4، ص 274.</ref> | ||
| − | {{قرآن در قاب|«وَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُواْ فِي الْيَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ»|سوره=4|آیه=3}} | + | {{قرآن در قاب|«وَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُواْ فِي الْيَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ»|سوره=4|آیه=3|ترجمه=اگر شما را بیم آن است که در کار یتیمان عدالت نورزید، از زنان هر چه شما را پسند افتد دو دو و سه سه و چهار چهار به نکاح درآورید و اگر بیم آن دارید که به عدالت رفتار نکنید تنها یک زن بگیرید یا هر چه مالک آن شوید این راهی بهتر است تا مرتکب ستم نگردید}} |
گفته‌اند: این آیه درباره دختر یتیمى نازل شد كه سرپرستش به مال و جمال او چشم دوخته بود و تصمیم داشت بدون دادن مهر با او ازدواج كند؛ از این رو آیه فرود آمد و خداوند دستور داد با دختران یتیم ازدواج نكنند، مگر این كه با آن‌ها عادلانه رفتار كنند و مهر آنان را مطابق شئونشان بپردازند یا این كه با زنان دیگر ازدواج كنند.<ref> مجمع البیان، ج 3، ص 10.</ref> | گفته‌اند: این آیه درباره دختر یتیمى نازل شد كه سرپرستش به مال و جمال او چشم دوخته بود و تصمیم داشت بدون دادن مهر با او ازدواج كند؛ از این رو آیه فرود آمد و خداوند دستور داد با دختران یتیم ازدواج نكنند، مگر این كه با آن‌ها عادلانه رفتار كنند و مهر آنان را مطابق شئونشان بپردازند یا این كه با زنان دیگر ازدواج كنند.<ref> مجمع البیان، ج 3، ص 10.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۱۰
به سومین آیه سوره نساء/4 كه به جواز تعدد زوجات تا چهار همسر پرداخته، «آیه عدد» گفته‌اند:[۱]
گفته‌اند: این آیه درباره دختر یتیمى نازل شد كه سرپرستش به مال و جمال او چشم دوخته بود و تصمیم داشت بدون دادن مهر با او ازدواج كند؛ از این رو آیه فرود آمد و خداوند دستور داد با دختران یتیم ازدواج نكنند، مگر این كه با آن‌ها عادلانه رفتار كنند و مهر آنان را مطابق شئونشان بپردازند یا این كه با زنان دیگر ازدواج كنند.[۲]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص393.
